مطلب ارسالی کاربران

نگاه روانشناسی؛ تجربه عشق بخشی از زندگی فرزندمونه

‌ ‌ 04/06/2018 - 02:02 مشاهده پروفایل

1,679 مشاهده / 6 دیدگاه

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

این پست از پیج روانشناسی خانم مهشید آبارشی هست:
‌
عده زيادي از والدين كه عموما خودشون تجربه بالا پايين زندگي رو دارن،يكي از دغدغه هاي مهم شون در مورد جووناشونه كه در معرض رابطه هاي عاشقانه قرار گرفتن.اين پدر و مادرها دائما نگرانن كه نكنه فرزندشون وارد رابطه عاشقانه اي بشه كه با تموم شدن رابطه اش، ضربه عاطفي بخوره!
دائما تو اين فكرن كه چطور رابطه هاي تضمين شده اي رو براي فرزندشون رقم بزنن؟!به محض اينكه متوجه ميشن كه جوونشون داره وارد رابطه اي ميشه،بلافاصله وارد عمل ميشن و سعي مي كنن گه گاه "با تزريق ترس" به فرزندشون،به خيال خودشون اون رو از افتادن تو دام عاشقي واكسينه مي كنن.
مسئله اينجاست كه ما يادمون ميره به جاي القا ترس،به فرزندانمون ياد بديم هميشه وارد شدن به يك رابطه يعني اينكه خودمون رو در موقعيت "آسيب پذيري" قرار ميديم وهيچ شنا كردني بدون خيس شدن امكان نداره.
آسيب پذير شدن يعني نميشه انتظار داشت دل ببنديم،عاشق بشيم، لطيف ترين احساسات رو تجربه بكنيم و با ظريف ترين بخش روح مون رو به رو بشيم،اما خدشه اي رو تجربه نكنيم و اشك و آه و زخم و دردي نداشته باشيم.در حاليكه، تجربه غم،تجربه شكست،تجربه طرد شدن به همون اندازه بخش لاينفك زندگيه كه تجربه عشق، پيروزي و لذت.
انگار يادمون ميره ضربه خوردن،شكست خوردن و نرسيدن، بخشي از مسير زندگي رومانتيك شونه،بخشي از واقعيته زندگيشونه. پس بيايم به جاي ترسوندن،سرزنش كردن،كنترل كردن و پليس بازي و مچ گرفتن و مثل راديو از تبعات منفي رابطه هاي عاطفي سخنراني كردن، صميمانه "از تمام جوانب اينمسير" _شيريني ها و تلخي هاش_ بدون غرض حرف بزنيم و بهش اطمينان بديم كه حتي اگر شكست بخوري باز هم من در كنارتم،دوستت دارم و حمايتت مي كنم. به جاي اينكه با جوون بينوا طوري حرف بزنيم كه اگه به يه مشكلي هم تو رابطه اش بر بخوره كه ما قبلش پيش بيني اش رو كرده بوديم، ديگه روشو نداشته باشه بياد از غم ها و درداش برامون بگه و يا از ما كمكي بگيره و در قبال اتفاق ناخوشايند،اين جمله بسيار مخرب رو بهش بگيم:كه ديدي گفتم!
حرف آخر،پدري و مادري كردن يعني اينكه به فرزندانمون ياد بديم كه در زندگي يا مي بري يا ياد مي گيري.
پ.ن١:ازمهم ترين نكات تربيت درست اينه كه با اين باور غلط مبارزه كنيم كه نمي خوايم غم فرزندمون رو ببينيم،شكست و زمين خوردنش رو ببينيم!اگه نخوايم اينارو ببينيم يا فرزندي مخفيكار بار مياريم يا فرزندي ترسو و منفعل!
پ.ن٢:شما چه تجربه اي دارين؟احساس امنيت كردين يا هميشه تلاش كردين مخفي كنين؟تجربه تون از اشتراك احساسات لطيف تون با والدينتون چطور بوده؟
#مهشيد_آبارشی

لینک همین پست:
https://www.instagram.com/p/Bg5ngCClNdt/
پ.ن(۱):
عکس های پایین، برای همین پست که بازخورد های مردم از این موضوع رو استوری قرار داده.اونا رو هم ببینید.

پ.ن(۲): تصمیم گرفتم پست هایی که از پیجش برای من مفید بوده رو اینجا به اشتراک بگذارم. شمام استفاده کنید. اونایی هم که تو اینستا هستن این پیج رو پیشنهاد میدم دنبال کنید.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

برچسب‌ها:

روانشناسی

دیدگاه‌ها (6 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

ممد تلیق افسکی

هیچ وقت توی خانواده ی ما حرفی از عاشق شدن من زده نشده😑

مشاهده پاسخ‌ها (2)

Kaveh ⁪

تنهایی بدترین قسمت زندگیه
کسی نباشه باهاش صحبت کنی
نه برادر و خواهری
نه دوست و رفیقی
مجبور میشی بریزی تو خودت
نتیجشم معلومه

hossein BARCA

عشق اگه کنترل شده باشه میتونه خیلی رو سلامتی افراد تاثیر مثبت بزاره البته خیلی ها هم سر یه رابطه عاطفی ضربه دیدن کار درست اینه که پدر و مادر یاد بدن چطور با این حس کنار بیاد نه سرزنش کنن

عاشق مسی

یکی از ایرادهای اکثر پدر و مادرای ایرانی اینکه جوری سر یه اشتباه با بچه هاشون دعوا می گیرند که اون بچه که اشتباه کرد روش نمیشه به پدرو مادرش بگه . این خیلی ضعف بزرگیه . مورد داشتیم اون بچه برای اینکه مورد شماتت و دعوای والدینش قرار نگیره دست به خودکشی هم زده .