امشب دور نخست مرحله یکچهارم نهایی سی ال بین رئال مادرید و یوونتوس برگزار می شود. دیداری که یادآور فینال سال پیش است که رئال موفق شد یووه را شکست دهد و جام را در خانه نگه دارد.
این بازی تقابل ویژه ای از بوفون و زیدان است. تقابلی که شاید برای بار آخر در حوزه مستطیل سبز رخ دهد و بار دیگر آنها را در قامت مربی برابر همدیگر ببینیم:
نگاهی داریم به پیشینه روبرو شدن این دو اسطوره:
1- مرحله یکچهارم نهایی جام جهانی 1998 که البته بوفون آن زمان روی نیمکت نشسته بود و از دور شاهد شکست تلخ همبازیانش در ضربات شوم پنالتی و درخشش ناب زیدان در زمین بود:
2- بوفون و زیدان در پارما و یووه نیز مقابل همدیگر قرار می گرفتند. زیدان لقب بهترین بازیکن جهان را یدک می کشید و بوفون خود را به عنوان آینده دار ترین گلر روز جهان مطرح کرده بود.
یوونتوس تیمی باهوش در نقل و انتقالات است. هرگز دست به خریدهای سنگین و بالاتر از منابع باشگاه نمی زند و تا زمانی که فروشی بسیار پرمنفعت نداشته باشد خرید هنگفتی نمی کند. ( نظیر اتفاقی که در انتقال دومینویی پوگبا_هیگواین رخ داد )
وقتی پروژه کهکشانی های پرز کلید خورد قرار شد هر سال بهترین مهره بازار با هر قیمتی خریده شود و زیدان با 77 میلیون یورو به رئال پیوست. وقتی حساب های یووه از یوروهای رئال شارژ شد آنها به سراغ بوفون رفتند و با رقم نجومی 52 میلیون یورو او را از پارما خریدند. پس یکی رفت و یکی آمد و کسی کسی را ندید.
رئال مادرید در شرایطی مشابه بازی امشب در 2003 بازی خاطره انگیزی به مصاف یووه رفت که داعیه قهرمانی داشت و با بازی فوق العاده ندود و دل پیرو توانستند رئال مدافع عنوان قهرمانی را از سد راه بردارند. نقطه عطف بازی دو سیو استثنایی از بوفون بود که یکی ضربه آزاد مهارنشدنی زیدان را با نوک انگشتان بیرون آورد و دومی ضربه پنالتی فیگو تا ثابت کند ارزش این همه خرج را داشته.
3- فینال جام جهانی 2006 که صحنه زورآزمایی دو تیمی بود که در 1998 و 2000 نیز همدیگر را ملاقات کرده بودند. بوفون در یورو 2000 حضور نداشت ولی به هرحال دیدار جنبه انتقامی داشت
اولین صحنه جالب توجه بازی پنالتی پاننکایی زیدان بود:
بازی در لحظات پایانی وقت اضافه ادامه یافت تا اینکه زیدان روی سانتر دقیقی که روی سرش فرود آمد دروازه بوفون را به شدت تهدید کرد و بوفون این بار هم با پرشی عالی ضربه زیدان را مهار کرد:
در پایان بازی این بوفون بود که جام را در مقابل زیدان بالای سر برد و قهرمان جهان شد:
و زیدان برای همیشه کفش هایش را آویخت اما بوفون به درخشش در لباس تیم ملی و باشگاه یوونتوس ادامه داد.
4- فینال چمپیونزلیگ 2017:
برای بار اول زیدان از روی نیمکت به دیدار بوفون و یارانش می رفت. بوفون دیگر آن جوان جویای نام نبود و بعد از دل پیرو بازوبند را بر بازو بسته و دلخسته از فینال های 2003 و 2015 به آرزوی دیرینش که لمس جام قهرمانی چمپیونزلیگ است فکر می کرد. در آن سو زیدان با تیمی یکدست که می رفت با شکست یووه تاریخسازی کند وارد مصاف کاردیف شد ( پیش از رئال، میلان 1995، آژاکس 1996، یووه 1997، منچستر 2009 نیز تا یکقدمی تکرار قهرمانی رفته و بازمانده بودند ) این بار دوئل زیدان-بوفون شکست بوفون دوست داشتنی را در پی داشت و یک سال دیگر بر حسرت طولانی اش برای سی ال افزوده شد.
5- آیا این آخرین بار خواهد بود؟
آیا زیدان بار دیگر مشت بوفون را باز می کند یا اینکه کاپیتان برای رسیدن به آرزویش یک قدم نزدیک می شود؟ باید کمی صبر کنیم
