طرفداری- سی و سه سال پیش، آاس رم، تیم قدرتمند دهه هشتاد سری آ مسابقات اروپایی را با علم از این موضوع که فینال جام باشگاه های اروپا در استادیوم المپیکو رم برگزار می شود، آغاز کرد و این برای آن ها مسئله امید بخشی بود زیرا رم در صورت رسیدن به فینال جام باشگاه های اروپا می توانست از مزیت مهم حضور هواداران پرتعداد خودی بهره ببرد. رم توانست به فینال برسد اما جالوروسی در برابر لیورپول، فاتح سه جام قهرمانان آن روزها پس از صد و بیست دقیقه نبرد جذاب و شدید، به دلیل تحلیل قوا، ناامید شدند.
در دور نخست، رم توانست بر گوتبورگ سوئد با نتیجه 4-2 غلبه کند و به دور بعدی راه یابد. در دور دوم، زسکاصوفیه بلغارستان حریف جالوروسی بود اما آن ها توانستند در مجموع با نتیجه 2-0 بر حریف بلغار غلبه کنند. در یک چهارم نهایی، در دور رفت، رم در خانه توانست با نتیجه 3-0 دیناموبرلین آلمان غربی را شکست دهد. در دور برگشت گرگ ها در خانه حریف 2-1 شکست خوردند اما نتیجه دور رفت تضمین گر صعود به نیمه نهایی بود. در نیمه نهایی شاگردان نیلز لیدهولم باید به مصاف داندی یونایتد اسکاتلند می رفتند. رم در خانه حریف با نتیجه 2-0 شکست خورد و امیدهای آن ها برای رسیدن به فینال کاهش یافت اما در خانه، رم کامبکی فوق العاده زد و با پیروزی 3-0، در مجموع با نتیجه 3-2 به فینال جام باشگاه های اروپا رسید. لیورپول نیز با حذف استوابخارست رومانی، به فینال راه یافته بود.
در می 1984، رم در فینال جام قهرمانان اروپا باید به مصاف لیورپول که دارای اعتبار اروپایی زیادی بود، می رفت. چهار روز قبل از فینال، شاگردان نیلز لیدهولم با غلبه بر هلاس ورونا توانستند فاتح کوپا ایتالیا شوند و با وجود شانس بیشتر لیورپول روی کاغذ، رم برای قهرمانی در اروپا خوش بینی قابل توجهی داشت. از سوی دیگر، لیورپول قهرمان انگلیس شده بود و می خواست تا با چهارمین قهرمانی در اروپا، سال طلایی خود را تکمیل کند. قدرت لیورپول، عزم هواداران رم برای حمایت از تیمشان را کاهش نداد و هواداران جالوروسی زودتر از موعد به ورزشگاه المپیکو آمدند تا جو خصمانه و وحشتناکی را برای تیم مهمان رقم بزنند. اگر چه لیورپول با تجربه سرشار خود در مسابقات اروپایی، اسیر جو استادیوم نشد و با حفظ مالکیت توپ سعی کرد تا از زیر فشار هواداران خارج شود.
رویکرد محتاطانه لیورپول، نتیجه داد. در دقیقه سیزدهم بازی، فرانکو تانکردی، دروازه بان رم سانتر رونی ولان را به طرزی ناقص دور کرد. میکله ناپی، مدافع گرگ ها به اشتباه توپ را به تانکردی زد و فیلیپ نیل، در برگشت توپ را به تور دروازه رساند. فیلیپ نیل در فینال 1977 نیز توانسته بود گلزنی کند. لیورپول می توانست برتری خود را مستحکم تر کند اما ضربه گرام سونس، که در همان سال به سمپدوریا پیوست، به دلیل حضور در آفساید مردود اعلام شد. در ادامه، برونو کونتی با شوتی دروازه بروس گروبلار را تهدید کرد اما شوت او راهی به دروازه نیافت. در دقیقه 42 بازی، روبرتو پروتزو، مهاجم رم توانست بازی را به تساوی بکشاند. رم با زدن گل تساوی، امید بیشتری یافت و شدت حملات خود را بیشتر کرد اما نتوانست گل بعدی را به ثمر برساند. 
در دقیقه 85، تانکردی اشتباه خود که منجر به گل شد را توانست جبران کند و با مهاری مناسب مانع زدن گل برتری لیورپول توسط استیو نیکول شد. با وجود 30 دقیقه بازی در وقت اضافی، این صحنه عملا پایان بازی بود چون دیگر پس از این موقعیت، بازی بدون هیجان و فرصت خاصی دنبال شد و سرنوشت قهرمانی اروپا به ضربات پنالتی کشیده شد. جمعیتی حدود هفتاد هزار نفر، پنالتی زنان لیورپول را هو می کردند و حتی توهین هایی به آن ها انجام دادند. استیو نیکول با زدن ضربه اش به بالای تیر دروازه، باعث شد تا شرایط به نفع رم رقم بخورد. آگوستینو دی بارتولومی، کاپیتان رم که بعدا به طرز غم انگیزی افسرده شد و خودکشی کرد، پنالتی خود را به گل تبدیل کرد. نیل، نفر بعدی بود که باید پنالتی می زد و با غلبه بر استرسش توانست ضربه را به درون دروازه بفرستد. اما برونو کونتی، همانند نیکول ضربه اش را به آسمان کوبید تا شرایط هر دو تیم برابر شود.
گرام سونس و رینگیتی از سوی هر دو تیم، پنالتی سوم را گل کردند. بازی همچنان مساوی پیش می رفت. یان راش پنالتی چهارم رم را به گل تبدیل کرد و حالا فشار روی رم بود. هنگام پنالتی فرانچسکو گراتزیانی، بروس گروبلار، دروازه بان لیورپول در صحنه ای به یاد ماندنی، با زانوهایی لرزان روی خط دروازه ایستاد تا به طرز اغراق آمیزی، خستگی و فشار صد و بیست دقیقه بازی را به نمایش بگذارد. گراتزیانی نمی خواست تحت تاثیر قرار بگیرد و آماده پاسخ به گروبلار بود اما ضربه او نیز به بالای دروازه رفت. حالا لیورپول در صورت گلزنی در پنالتی آخر، قهرمان اروپا می شد. آلن کندی، ضربه پنالتی پنجم لیورپول را به سمت مخالف تانکردی فرستاد. رویای رمی ها نابود شد و آن ها در خانه، شکست خوردند. با این حال، رسیدن به فینال جام قهرمانان، بزرگ ترین دستاورد اروپایی رم تا به امروز بوده است.
