مطلب ارسالی کاربران
چکیده داستان آرسن ونگر و آرسنال
"Arsenè Who ?!"
جمله ای که روی روزنامه های لندن بعد از انتخاب شدن آرسن ونگر به عنوان سرمربی جدید آرسنال نقش بسته بود .
آرسنالی که آن زمان به "آرسنال خسته کننده" به دلیل سبک بازی نچندان زیبایش شناخته میشد ، و چندین سال بود که از عناوین قهرمانی به دور بود .
آرسن ونگر با بدست گرفتن این تیم در سال دومش توانست برای دومین بار در تاریخ آرسنال ، دبل کند ( پریمیرلیگ + اف ای کاپ ) . آرسنال برگشته بود به روز های خوش ، دیگر همه آرسنال را با بازی زیبایش میشناختند ، دیری نپایید که آرسن در سال 2002 توانست دبل خود را در آرسنال تکرار کند و دوسال پس از آن (2004) آن قهرمانی پر خاطره ، پر غرور ، و دست نیافتنی را به وسیله بازیکنان افسانه ای تیم که حاصل کشف و پرورش خودش بودند را رقم زد . قهرمانی ای که تیم ها حالا با هزینه ها هنگفت هم نمیتوانند به آن برسند .
آرسن با آرسنال در سال 2006 با پشت سر گذاشتن قدرت های جهان بدون گل خورده ! برای اولین بار بین تیم های لندنی به فینال چمپیونزلیگ رسید ، قطعا آن فینال بهترین فرصت برای رقم زدن #اولین قهرمانی تاریخ آرسنال در چمپیونزلیگ بود اما اخراج ینس لمن در دقایق اولیه بازی کار را به سود رونالدینیو و یارانش تمام کرد .
آرسن ونگر در آن زمان با رد تمام پیشنهاد ها از تیم های بزرگ جهان با دستمزد های بالاتر ترجیح داد در باشگاهی که در قلبش قرار دارد کارش را ادامه دهد . پروفسور فرانسوی به جای رفتن به رئال مادرید ، پی اس جی و ... ، تصمیم گرفت در آرسنال بماند و آماده مواجهه با مشکلات مالی آرسنال با ساخت ورزشگاه بدیمن امارات بود . حالا ونگر علاوه بر مسائل فنی و تاکتیکی تیم ، باید مسائل مالی باشگاه را نیز اداره میکرد . آرسن به خوبی از پسش برآمد ، در بدترین شرایط مالی سبک زیبای تیم که به "ونگربال" معروف است حفظ شده بود و تیم با ثبات آرسن همچنان بین مدعیان بریتانیا قرار داشت و هیچوقت رتبه ای پایین تر چهارم را در لیگ برتر تجربه نمیکردند ، هواداران آرسنال عادت داشتند که سه شنبه و چهارشنبه ها پای تلویزیون هایشان برای دیدن تیم محبوبشان در رقابت های اروپایی بنشینند . با این وجود ، این تیم جام نمیگرفت ، چیزی که هواداران انتظارش را داشتند ، و کم کم زمزمه هایی بین طرفداران شنیده میشد مبنی بر خروج آرسن ونگر ! آرسن باز هم فرصت این را داشت که آرسنال را رها کند و در تیم های بزرگ دیگر با دستمز بیشتر دست به کار شود ، اما امان از وفاداری آرسن !
ونگر چندین بار دیگر تصمیم گرفت در آرسنال بماند و در نهایت توانست در چهار سال 3 اف ای کاپ را بالای سر ببرد ، اما دوری از قهرمانی جزیره ، باخت های سنگین آرسنال در رقابت های مختلف و راه نیافتن آرسنال به لیگ قهرمانان اروپا برای اولین بار در دوران ونگر ، طعم قهرمانی ها در قدیمی ترین تورنومنت جهان را تلخ کرده بود . انتظار ها از ونگر این بود که پس از قهرمانی سال 2017 و تمام شدن قراردادش در آرسنال ، این تیم را رها کند ، اما ونگر با ثبت قراردادی دوساله و با شعار "بازسازی آرسنال" باز هم باقی ماند . شاید این بزرگترین تصمیم اشتباه او در طول تاریخ مربیگری اش در آرسنال بود .
حالا پس از گذشت چند ماه ، این آرسنال ، هیچ شباهتی به آرسنال دهه اول آرسن ونگر ندارد ، حتی دیگر زیبا هم بازی نمیکند ، خبری از ونگربال نیست ، خبری از جنگندگی نیست ، خبری از آرسنال نیست ! ، حالا همه از رفتنش حرف میزنند و هیچ هواداری نمیخواهد که آرسن ونگر را سال بعد هم روی نیمکت آرسنال ببیند .
اما این هوادار ها که همگی مخالف ماندن ونگر در آرسنال هستند به دو دسته تبدیل شده اند : دسته ای که از میراث این مردبزرگ آگاه هستند و خاطراتی که ساخته در ذهنشان نقش بسته است ، دسته ای که به مزخرفات و سوژه کردن های رسانه ها توجهی ندارند و همچنان با غرور به آرسنالی بودنشان میبالند ، به داشتن مربی بزرگ و وفاداری به نام آرسن ونگر ، برای دو دهه .
و دسته دوم که به دلایل مختلف بیشتر از دسته اولند ، به ستوه آمده اند ، از دیدن بدترین فصل آرسن ونگر در آرسنال که میتوانست با تمدید نکردنش رقم نخورَد ! با تمام وجود مشتاق اخراج او هستند و دیگر اهمیتی به تیم نا امید آرسنال نمیدهند ، تنها چیزی که میخواهند اخراج ونگر است ، انها آرسن ونگر را مایه ننگ مینامند !!
فارق از همه این ها ، چیزی که واضح و مبرهن است این است که نام آرسن ونگر ، همان مربی ناشناخته فرانسوی در تاریخ فوتبال انگلیس برای همیشه جاویدان خواهد ماند و میراثش در آرسنال ، باشگاهی که به آن عشق می ورزید ، فراموش نخواهد شد .
