بازهم لیگی پر از حاشیه برای پرسپولیس؛ تیمی که خیلی ها برایش شمشیر را از رو بستند؛ فقط به خاطر سردم داران این تیم(رویانیان-دایی)، چون آن ها اشتباهی کردند که سر پرسپولیس و 35 میلیون هوادار پرسپولیس به خاطرش بریده شد.
آن ها اشتباه کردن چون ذات واقعی لیگ ایران را نشان دادند،لیگی پر از تبانی و فساد که دایی و رویانیان آن را ثابت کردند و داور گناه کار محروم شد؛ اما این دو فراموش کردن با این کار سر پرسپولیس را بر باد دادند.
هفته اول لیگ
جایی برای متهم قراردادن پرسپولیس برای یک فصل کامل! آقای قهرمانی (کارت باز معروف) یک پنالتی اشتباه در مقابل تراکتور برای پرسپولیس گرفت و از روی شانس پرسپولیس پنالتی گل نشد ولی واقعا چطور بهانه مافیا فوتبال ایران شد این پنالتی گل نشده؟!
پرسپولیس در این فصل در بازی های مستقیم با حریفان اصلی خود ضربه های بدی از داوری خورد.
پرسپولیس-نفت
پنالتی نگرفته شده توسط یدالله جهانبازی و گل دقیقه 90 نفت و پریدن 3 امتیاز در مقابل حریف اصلی!
پرسپولیس-سپاهان
بدون نیاز به هیچ توضیح، پنالتی اشتباه برای سپاهان دقیقه2،اخراج اشتباه بازیکن دقیقه 2، فن کمر خلیل زاده روی حسینی، غش کردن، کارت به کارت، محروم شدن داور بازی از کل فصل!
پرسپولیس-تراکتور
بازهم پنالتی نگرفته توسط آقای جهانبازی!
پرسپولیس-فولاد
دقیقه 90 برد فولاد دست خدایی نبود دست افشین بود و صد البته چشمان بازهم آقای جهانبازی!
همین 4 بازی مهم و حساس کافی بود برای خارج شدن از کورس رقابت ها و از موارد دیگر مانند پنالتی تقدیم شده به فولاد در برابر تراکتور و حرکات جالب ((بازیکنان گسترش)) در دو بازی آخر و... بگذریم.
مدیریت بی کفایت و بازیکن های بی غیرت:
مدیریت اشتباه از زمانی آغاز شد که جادوگر رفت و جناب دهنوی با هزارن مشکل با پول میلیاردی شد سربار تیم.
آقای رویانیان بیشترین زحمات رو در این سال ها برای تیم پرسپولیس کشید و باعث آوردن ستاره های جوان به این تیم شد؛ اما با یک اشتباه قرارداد های سنگین و جیب بی پول تیم!
و صد البته پول مفت دادن به بازیکنانی مانند: نورمحمدی، میثم حسینی، پولادی(مصدوم)، دهنوی، سیدصالحی، حاتمی و از همه مهم تر کاپیتان محمد نوری!
سرادار ای کاش این پول ها را هم مانند:جلال، بنگر، حقیقی، صادقیان، عالیشاه، عباس زاده و... خرج میکردی.
محمد عباس زاده از بازیکن هایی بود که با خرج زیاد به تیم آمد اما هیچکس ایراد نگرفت چون واقعا ارزش پول خرج کردن را داشت.
یکی دیگر از اشتباهات بزرگ سردار آوردن فردی بی کفایت که کارش به زندان کشید و تصویر گویای همه چیز این سرپرست در حساس ترین بازی تیم است:
زبان سرخ سردار در آخر کار دست تیم داد و در حساس ترین لحظه ممکن از تیم اخراج شد تا مشکلات مالی تیم بدون سردار سر به فلک بکشد تا جایی که تیم کاملا عروسک خیمه شب بازی وزارت ورزش شد.
تا وزارت در زمانی که تیم آرامش رسید در آستانه بازی حساس با راه آهن قرار بود کمک 2 میلیاردی به تیم کند اما به یکباره شب قبل بازی منصرف شدن! تا بازیکنان از لحاظ روحی ضربه شدیدی بخورند.
اعتصاب بی غیرت ها
بازیکنان تیم پرسپولیس در آستانه دربی با بی غیرتی تمام دست به اعتصاب زدند، تا تیم فقط بایک مساوی از بازی حساس دربی که بازی در دستشان بود خارج شوند.
بازهم در حساس ترین زمان ممکن قبل از بازی با فجر این بازیکان دست به 3 روز اعتصاب زدند و با 2 روز استراحتی که از قبل داشتن؛ 5 روز تمرین نکردند و دریک بازی افتضاح با تیم قعر جدولی مساوی کردند و از کورس قهرمانی عقب ماندند.
در مقابل راه آهن قعر نشین وقتی پرسپولیس از حریف جلو بود؛ با ترسویی تمام و سهل انگاری بازی به تساوی کشیده شد و صدر جدول را پس زدند.
اشتباهات تاکتیکی مربی
علی دایی مربی تیم پرسپولیس در لیگ سیزدهم از سیستم 4-2-3-1 استفاده میکرد، که این سیستم از سیستم های به روز جهان می باشد و در سطح اول اروپا کارایی زیادی دارد.
اما دایی اصول این سیستم را به خوبی وارد نبود و باعث سخت شدن کار تیم شد؛ نگاهی میندازیم به اشتباهات علی دایی در این سیستم:
در 4-2-3-1 باید دو مدافع کناری علاوه بر دفاع قدرت هجومی بالا و بازی سازی هم داشته باشد؛ زیرا وینگر ها در این سیستم تنها نمانند ولی در پرسپولیس وینگر های این تیم در گوشه زمین همیشه به تنهایی به دام حریف می افتادند.
و دو هافبک دفاعی تیم یکی باید قدرت تخریب خوبی داشته باشد و دیگری بازی سازی در میانه میدان؛ رضا حقیقی توپ ربایی و تخریبی ها خوبی داشت اما متاسفانه هافبک دفاعی بازیساز مانند قاسم خدادی فر در پرسپولیس نبود و هافبک دفاعی دوم هم یک تخریبی بود و در عمل وسط پرسپولیس هیچکس برای بازیسازی حاضر نبود.
و در آخر تک مهاجم در این سیستم باید دارای قدرت سرزنی-شوت زنی-شم گلزنی بالا و... باشد؛ و علی دایی با دامن زدن بر اشتباه خود حدود 27 هفته این اشتباه را تکرار کرد و شبحی به نام سید صالحی را در این پست بازی قرار داد؛ و فقط 6 بازی به محمد عباس زاده مهاجم توانای پرسپولیس فرصت رسید که این بازیکن آمار خیره کننده 5 گل را داشت؛ در جام حذفی هم به عباس زاده 1 بازی رسید و یک گل به ثمر رساند که باعث پشیمانی دایی شد چرا از اول به این مهاجم هیچ فرصتی نداد.
حال فقط میخواهیم بدانیم؛ داوران-مسئولین-جناب مدیر-بازیکنان خوش غیرت-مربی پر اشتباه گناه این پرسپولیس و هوادارانش این وسط چیست؟دل این هواداران پر از درد و بدبختی هست؛لطفا به خود بیایید.
