طرفداری- زمانی که مرد انگلیسی پل وانلس چند سال پیش به نروژ رفت، تنها کاری که می توانست بکند، کار در یک سوپرمارکت بود. با تلاش و استقامت زیادی که از خود نشان داد، به یک مربی حرفه ای در فوتبال تبدیل شد و توانست سروصدای زیادی در این زمینه بکند.
بدون هیج تجربه ای در مربیگری، آغاز به کار در آوریل 2016 برای او یک رویا بود. شروع فصل دوم برای وی با سرعت بیشتری همراه بود تا جایی که موفق شد تیم Bjerkreim را یه رده در فوتبال نروژ بالاتر بیاورد.
وانلس در این باره می گوید:
تنها خودم بودم با یک کیسه از لباس هایم و یک لپ تاپ قدیمی که روزهای آخر عمرش بود.
این ها حرف های وانلس پس از رسیدن به نروژ بود، جاییکه خودش آن را زیبا توصیف می کند.
در انگلیس که زندگی می کردم در مغازه یا کارگاهی کار نمی کردم ولی بعد که به نروژ آمدم، تنها کاری که می توانستم بکنم همین بودم و هنوز هم در آن مشغول هستم ولی طرفدارش نیستم.
در حال حاضر به دنبال کاری در زمینه تاکسیرانی هستم همانند انگلیس. اگر بشود فوق العاده خواهد بود البته کار جدید باید با مربیگری هم نیز همخوانی داشته باشد.
وانلس این روزها در نروژ به صورت هفتگی دستمزد می گیرد و زندگی خوبی در نروژ دارد و به دنبال این است تا تیمش را روز به روز جلو ببرد. در حالی که او پیش از پذیرفتن هدایت یک تیم در نروژ سابقه مربیگری در هیچ جایی را نداشت، بازی های مربیگری Football Manager در فوتبال برای چندین سال سرگرمی او بود و باعث شد در این زمینه به صورت شفاهی تجربه های زیادی داشته باشد.
همین باعث می شود که تجربه او در دنیای مجازی دو برابر شود و به او کمک کند تا با فلسفه اش تیم خود را در نروژ مدیریت کند.
این بازی هنوز هم مفید است اگر چه نیاز به به روزرسانی برای تیم ما دارد. البته در زمینه های تاکتیکی و بازی هنوز هم برای من یک تابلو راهنما و آموزنده است.
خود وانلس همیشه اعتراف می کند که یک مربی نیمه حرفه ای است، اما همانند یک مربی تمام وقت مشغول به کار است. او به صورت مستقیم همیشه در زمین تمرین با بازیکنان در ارتباط است و هر زمان که وقتش به خانواده اختصاص نداشته باشد، به تیمش می پردازد و همین باعث پیشرفت او از تابستان گذشته تا به امروز شده است.
جالب است بدانید تصمیم او برای زندگی در نروژ کاملا اتفاقی و غیر منتظره بود.
حرکت به نروژ برای من کاملا تصادفی پیش آمد. به طوری که حتی نامزد من در انگلیس بود و در یک کشور نبودن برای ما بسیار سخت بود چرا که به راحتی نمی توانستیم همدیگر را ببینیم.
برای همین تصمیم گرفتیم این راه را کوتاه تر کنیم. ابتدا ما در Egersund برای سه سال زندگی می کردیم اما بعد از آن به Vikeså رفتیم و همین باعث شد تا شرایط خیلی بهتر شود.
او برای تیمش بازیکنان جدیدی به خدمت گرفت. در ابتدا Skjæveland را از Ålgård جذب کرد. بازیکنی که برای بازی در تیم اصلی در نظر گرفته شده بود و به علاوه آن یک بازیکن را از تیم آکادمی باشگاه آورد.
سومین بازیکنی که به خدمت گرفت، Trym Skjæveland بود که امیدوار بود تاثیر بزرگی روی تیم داشته باشد، بازیکنی که از تیم Eiger در منطقه Egersund جذب شد.
او بازیکنی است که تیم های زیادی در منطقه خواستار او بودند در چند سال اخیر، اما در سال های دشوار اخیر او آماده است تا فوتبالش را در تیم خودش یعنی Bjerkreim ادامه بدهد و استعدادش را به همه نشان دهد.
وی همچنین به عنوان کاپیتان جدید تیم انتخاب شد و این اعتماد را به رئیس باشگاه داد تا تیم را در مسیر درستی هدایت کند. جذب این بازیکن یکی از اتفاقات چشمگیر در این باشگاه بود و تمایل مدیران تیم به جوان کردن تیم را نشان می داد. Skjæveland در مورد این انتقال می گوید:
من نقل مکان کردم چون می خواستم در یک باشگاه بزرگ و مدرن باشم و یک تیم را بسازیم که به رده های بالاتر بیاید و همیشه می خواستم در Bjerkreim بازی کنم چون بسیاری از آشناهای من در این شهر بوده و هستند.
وانلس همیشه در مورد نحوه ساختن تیمش چنین توضیح داده است:
در بازی مربیگری فوتبال، همیشه دوست داشتم تیمم را آرام آرام بسازم و بازیکنانی که از تیم جوانان می آورم را در یک پروسه طولانی مدت شرکت بدهم، درست همانند کاری که در همین Bjerkreim انجام می دهم.
Vegard Merkesdal و Kristian Eia دو بازیکن جوان ولی فوق العاده ما هستند که هر دوی ان ها با هیجان زیاد برای رسیدنم به ترکیب اصلی می جنگند و این برای من بهترین چیز است چرا که مسیری است که دوست داشتم همیشه تیم در آن باشد.
پل مردی است که همیشه برنامه های بزرگی در سر داشته است و به دنبال یک سری برنامه های زیرساختی است.
ما یک برنامه برای ساخت زمین جدید در کنار همین استادیوم هستیم و این می تواند برای باشگاه یک نقطه پیشرفت باشو و من با مالکان زمین هم صحبت کرده ام و امیدوار به تحقق آن هستیم.
در سال 2012 باشگاه در لیگ دسته چهارم زندگی راحتی داشت در آستانه رسیدن به رده بعدی قرار گرفت اما موفق نشد و این موضوع هرکز وانلس را متوقف نکرد و بلکه باعث انگیزه بیشتر وی شد:
من چیزی را نمی بینیم که بتواند مانع رشد تیمم شود. معتقدم وقتی ما برای دو فصل در رده های خوبی قرار گرفته ایم، یعنی این که در مسیر درستی هستیم و در حال پیشرفت می باشیم. به نظرم با داشتن چند تیم پایه بیشتر می توانیم این راه را به سمت جلو ببریم.
من واقعا نمی دانم که چرا در 10 سال اخیر موفق به رسیدن به دسته های بالاتر نشدیم چرا که هم شهر و تیممان همیشه شور و اشتیاق بالا را داشته است.
یکی از نکات مثبتی که از اولین فصل وانلس در Bjerkreim به چشم می خورد، تعداد بازی های همراه با باخت او در خانه بوده است چرا که در 7 بازی خانگی تنها در 1 مسابقه شکست خورده است به علاوه اینکه موفق به تهیه لباس های رسمی و همچنین قرارداد با اسپانسرهای محلی شده است.
در فصل جدید وقتی وانلس تمام اتفاقات بیرون زمین را بهبود بخشید، به سراغ داخل زمین امد و به سراغ بازی های خارج از خانه رفته تا با پیشرفت در آنها تیم را بالاتر ببرد.
با نگاه به سال 2016 ما همیشه می دانستیم که سخت خواهد بود. چرا که هماهنگی تیم بالا نبود و برای هر تیمی با هر سطحی بازی با دو جلسه تمرین بسیار سخت خواهد بود.
اگر از بیرون به این اتفاقات نگاه کنیم شاید بسیار آسان به نظر برسد که باشگاه از شرایط چند فصل پیش به اینجا رسیده باشد. وانلس تنها به موفقیت تیمش علاقه داشت و برای همین به دنبال حل بسیاری از مشکلاتی بود که در حیطه وظایفش نبود اما برای کمک به باشگاه آن ها را پیگیری می کرد.
زمانیکه از او در مورد بزرگ ترین دستاوردش سوال شد چنین پاسخ داد:
این باشگاه برای موفقیت تیم اول از هیچ منبعی پولی دریافت نمی کند، تیم جوانان باشگاه جان گرفته است و برای تمرین ها لباس کامل داریم و از نظر تجهیزات بسیار پیشرفت کرده ایم و مهم تر از همه، 25 بازیکنی داریم که دوست دارند همین گونه پیشرفت کنند.
این صحبت های و آرزوها وانلس طمئنا موانع زیادی بر سر راهش است، اما این تیم برای رسیدن به موفقیت یک چیز را بیشتر از همه احتیاج داشت و آن ها
اشتیاق و جسارت وانلس برای رسیدن به افتخار بود.
نوشته Trevor Murray برای thesefootballtimes.co
