با عرض سلام خدمت دوستان ... من خودم علاقه به نجوم و حالا مطالب علمی زیاد دارم مخصوصا چیزهایی هم که برای بار اول بشنوم .. تو این پست قصد دارم 15 مورد از شگفتی های جالب کیهان که شاید تا حالا نشنیده باشید و براتون عجیب باشه رو بگم. اگه دیدم استقبال از این پست زیاد شد شب های بعد هم حالا نه تنها از کیهان از موارد دیگه هم که براتون جالب باشه خواهم گذاشت .. امیدوارم خوشتون بیاد
1. فضای بوی گوشت ِ کبابی می دهد
اگرچه بو کردنِ مستقیمِ فضا یا از طریق لباس فضانوردی غیرممکن است، فضانوردان گزارش می دهند که به محض بازگشت از راهپیمایی فضایی، لوازمشان بوی گوشت کبابیِ داغ شده، فلز داغ و گازهای جوشکاری الکتریکی می دهد. منبع این بو می تواند محصول جانبیِ ستاره های در حال مرگ باشد که نشانه های آن را می توان در سراسر جهان پیدا کرد.
2. الکل در فضا
در فاصله ی حدود ۱۰٫۰۰۰ سال نوری در فضای بین صورت فلکی عقاب، ابری از الکل با قطر ۱۰۰۰ برابر بزرگتر از منظومه ی شمسی وجود دارد. میزان اتانول الکل موجود در این ابر می تواند تا ۴۰۰ سپتیلیون (یعنی عدد ۴۰۰ بعلاوه ی ۲۴ صفر کیلومتر) گسترش پیدا کند.
3. مهدکودکِ ستاره ای
اگرچه تولد و مرگِ ستارگان به طور همزمان رخ نمی دهد، این فرآیند نسبتأ مکرر صورت می گیرد. با مشاهده ی تشکیلِ ستاره و رویدادهای ابرنواختری در کهکشان راه شیری، منجمان برآورد کرده اند که روزانه ۲۷۵ میلیون ستاره در سراسر جهان متولد شده و میمیرند. این تعداد برابر است با ۱۰۰ میلیارد تولد و مرگ در طول یک سال.
4. زمین تحت فشار
سیاهچاله ها وقتی تشکیل می شوند که ستاره های بسیار بزرگ فرو بپاشند و تمام جرم آنها در یک ناحیه ی بسیار کوچک متراکم گردد که شعاعِ شوارتزشیلد نامیده می شود. شعاعِ شوارتزشیلدِ زمین کمتر از ۹ میلیمیتر است و اگر قرار بود در کمتر از این اندازه فشرده شود، سیاره مان به یک سیاهچاله تبدیل می شد. برای اینکه یک انسان به سیاهچاله تبدیل شود، باید به کوچکتر از یک پروتون فشرده گردد.
5.ما تنها ۵ درصد از کل جهانمان را می توانیم مشاهده کنیم
تنها پنج درصد چیزی است که ما قادر به مشاهده ی آن از گیتی هستیم و ۹۵ درصد دیگر انرژی تاریک و ماده تاریک هستند. ولی در اینجا یک سوال پیش می آید که اگر ما به واقع نمی توانیم ماده تاریک یا انرژی تاریک را مشاهده کنیم چگونه می دانیم که واقعی هستند؟ دانشمندان فکر می کنند انرژی تاریک نیروی مرموزی است که تداوم انبساط گیتی را موجب می شود. در تعریف ماده تاریک این چنین گفته شده است که ماده تاریک ماده ای نامرئی است که بخش عمده ماده در کهکشان ها را تشکیل می دهد. دانشمندان فکر می کنند این ماده وجود دارد زیرا نیروی گرانشی کهکشان ها بسیار بزرگتر از چیزی است که تنها با ماده ای که ما می توانیم مشاهده کنیم قابل تشریح باشد.
6. سالِ کهکشانی
۲۴ ساعت طول می کشد تا زمین حول محور خود بچرخد و یک روز کامل شود و ۳۶۵ روز طول می کشد تا زمین به دور خورشید بچرخد تا یک سال کامل گردد. حدود ۲۳۰ میلیون سال برای منظومه ی شمسی مان طول می کشد تا یکبار گردش در طول کهکشان راه شیری انجام شود. آخرین باری که منظومه ی شمسی در وضعیت فعلی بوده، دایناسورها که تازه بوجود آمده بودند در حال پرسه زدن در زمین بودند.
7. سیاره ای با یخ های در حال ذوب
سیاره Gliese 436B b به اندازه ی نپتون است که در فاصله ی حدود ۳۳ سال نوری از ما در صورت فلکی لئو واقع شده است. منجمان معتقدند که این سیاره دارای حالاتِ نامتعارفی از آب است که باعث می شوند سطح پوشیده از یخش در حال ذوب شدن باشد. فشار در این سیاره باعث می شود یخ جامد باقی بماند اما حداکثر دمای سطح برابر با ۵۷۰ فارنهایت (۳۰۰ درجه سانتیگراد) است که آب را بیش از حد گرم می کند و آن را به بخار تبدیل می کند.
8. نزدیکترین همسایه کیهانی
کهکشان آندرومدا نزدیکترین همسایه ی کیهانی مان است که تقریبأ ۲٫۵ میلیون سال نوری با ما فاصله دارد. اگرچه این کهکشان به اندازه ی ۱۴۰٫۰۰۰ سال نوری وسعت دارد، اما به اندازه ای روشن نیست که بتوان آن را با چشم براحتی در آسمان شب مشاهده کرد. اگر روشن تر بود، شش برابر بزرگتر از ماه کامل بود.
9. کهکشان راه شیریِ با بوی تمشک
ممکن است منظومه ی شمسی مان بوی فلز داغ و گوشت کبابیِ داغ شده بدهد، اما وسط کهکشان راه شیری چطور؟ بر اساس تحقیقِ اخیرِ موسسه ی مکس پلانک، وسط کهکشان ما بوی تمشک و نیشکر می دهد. آنها دریافتند که فرماتِ اتیل که جزء شیمیاییِ اصلی برای تمشک و نیشکر است به آسانی در مرکزِ کهکشانمان یافت می شود.
10. زمان پرواز می کند
اگر می خواستید تعداد ساعات روز بیشتر باشد، فقط صبور باشید. در هر قرن، گردش زمین حدود ۱٫۴ میلی ثانیه کندتر می شود. وقتی دایناسورها وجود داشتند، یک روز حدودأ ۲۳ ساعت بود. ناسا گزارش می دهد که گردش زمین در سال ۱۸۲۰ دقیقأ ۲۴ ساعت بود، اما اکنون ۲٫۵ میلی ثانیه عقب است.
11. نویز سفید
وقتی یک کانال به درستی در تلویزیون پیدا می شود، یک نویزِ ایستا و سفید ایجاد می شود. حدود ۱% از آن تابشِ باقیمانده از بیگ بنگ است که تابشِ پس زمینه ی کیهانی (CMB) نامیده می شود. این تداخل بین سیگنال هایی که روی یکدیگر اشتراک دارند باعث شد آرنو پنزیاس و رابرت ویلسون، تابش پس زمینه کیهانی را در سال ۱۹۶۵ کشف کنند.
12. مناطق سکونت پذیر
مناطق مسکونی در همه جای کهکشان راه شیری بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره و ۱۰۰ میلیارد سیاره وجود دارند. حدود یک پنجمِ ستارگان شبیه خورشیدمان هستند و منجمان برآورد کرده اند که حدود ۲۲% از آنها در مناطق سکونت پذیر دارای سیاراتی به اندازه ی زمین می باشند؛ یعنی جایی که آب بصورت مایع وجود دارد. این امر بدین معنا است که ممکن است ۸٫۸ میلیارد سیاره ی زندگی بخش در کهکشان وجود داشته باشد (که تشکیل سیاره یا اتمسفر را توضیح نمی دهند).
13. ما در یک محله زیبا زندگی می کنیم
کهکشان راه شیری در فضا تنها نیست. ما بخشی از یک گروه کوچک کهکشان های نزدیک هستیم که گروه محلی نامیده می شوند. البته راه شیری سنگین ترین کهکشان محل است و کهکشان آندرومیدا کمی کوچکتر از آن است. کهکشان ترای آنگیولوم هم مارپیچی است اما آنقدرها بزرگ نیست و درکنار تعداد زیادی کهکشان دیگر در کنار راه شیری قرار گرفته است. همه اینها کنار هم تقریباً سه جین کهکشان در گروه محلی می شوند که بیشترین کهکشان های کوچک را دارد که تشخیص آنها بسیار مشکل است.
14. ما فقط می توانیم 0.000003 درصد ستارگان کهکشان راه شیری را با چشم ببینیم
وقتی در یک شب تاریک بیرون بروید، هزاران ستاره را در آسمان خواهید دید. اما راه شیری دویست میلیارد ستاره در خود دارد. شما فقط یک بخش خیلی خیلی کوچکی از تعداد ستاره هایی که به دور این کهکشان هستند را می بینید. درواقع، دورترین ستاره هایی که می توانید ببینید 100 سال نوری از شما فاصله دارند. بدتر اینکه، بیشتر ستاره ها آنقدر کم نور هستند که از فاصله ای نزدیک تر از آن هم دیده نمی شوند. خورشید تیره تر از آن است که از 60 سال نوری بیشتر دیده شود و خورشید درمقایسه با بیشتر ستاره ها بسیار بسیار روشن تر است. پس ستاره هایی که دور و بر خودمان می بینیم فقط قطره ای از اقیانوس کهکشان راه شیری هستند که خود کهکشان راه شیری هم بخش بسیار کوچکی از مسیلیاردها میلیارد کهکشان خود کیهان به شمار میرود
15. دنیا چگونه به پایان می رسد؟
چیزی که در نظریه های ستاره شناسان تخمین می زنند که حدود شش میلیارد سال دیگر سیاره ما توسط خورشید در حال مرگ ما تبخیر خواهد شد. اما برای باقی جهان ما چه روی خواهد داد؟ در این زمینه چند نظریه وحشتناک در این زمینه وجود دارند. علم ترمودینامیک به ما می گوید که مرگی گرمایی امکانپذیر است، جایی که همه چیز در گیتی دارای دمایی مشابه می شود. این به معنای آن است که همه ستارگان ناپدید خواهند شد و کل ماده از بین خواهد رفت. همچنین یک ایده دیگر وجود دارد که بیان می کند جریانی خلاف بینگ بنگ رخ خواهد داد که به نام خرد شدن بزرگ یا بیگ کرانچ (Big Crunch) شناخته می شود. اگر گیتی به گسترش و رشد خود ادامه دهد در نهایت گرانشی بیش از اندازه وجود خواهد داشت و تمام نیروی گرانشی به منقبض شدن همه چیز منجر خواهد شد. در نهایت، کل گیتی به دوزخی آتشین و متراکم تبدیل خواهد شد و همه ما در طی این جریان برشته خواهیم شد.
