سرانجام اعتراض های برانکو ایوانکویچ نتیجه داد و کمیته انضباطی رای به محرومیت جبارف هافبک خلاق استقلال تا اطلاع ثانوی داد تا احتمالاً شاهد موج جدیدی از اعتراضات اینبار از سمت استقلالی ها باشیم؛ اما در صدور این حکم دیرهنگام مواردی نهفته است که در ادامه به آن می پردازیم؛
"محرومیت جپارف با جار وجنجال پرسپولیس ها قطعی شد"
اینکه خطای بازیکنی از دید داور پنهان بماندو بعداً مسئولین برگزاری بازیها بازیکن خطاکار را محروم کنند، امری عجیب در دنیای فوتبال نیست اما شکل این نوع محرومیت که اکنون گریبان سرور جبارف را گرفته شائبه برانگیز و جنجالی خواهد بود چرا که اگر ظرف ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از استقلال و استقلال خوزستان، خود کمیته انضباطی همین حکمی را که اکنون صادر کرده، ابلاغ می کرد هیچکس اعتراضی نمی کرد اما اکنون این شائبه به وجود آمده که کمیته انضباطی تحت تاثیر جو و فضایی که پرسپولیسی ها به وجود آوردند مجبور به محرومیت جبارف گرفته و این رویه غلط در واقع فتح بابی برای بقیه تیم ها است که پس از هر بازی بر روی حرکات غیراخلاقی بازیکنان حریف که عمدتا هم از چشم داور پنهان می ماند زوم کنند و با اعتراض به کمیته انضباطی خواهان محرومیت بازیکن خطاکار شوند و اگر این کمیته در مقابل محروم کردن آن بازیکن مقاومت کند، آنگاه سیاست یک بام و دو هوای کمیته انضباطی تنها از اعتبار احکام آن می کاهد و وجهه رییس کمیته انضباطی نزد اهالی فوتبال مخدوش خواهد شد.
سوالی که از دوستان فدراسیون نشین و مسئولین سازمان لیگ داریم این است که اصولاً ناظر بازی ناظر داوری در حین برگزاری بازیها چه نکاتی را مشاهده می کنند؟ آیا مثلا اگر این خطا انقدر واضح و محرز بوده که اکنون به سادگی حکم به محرومیت بازیکن داده اند پس چرا در گزارش ناظرین بازی چیزی در این مورد قید نشده است و پس از نزدیک به دو هفته باید این اتفاق رخ دهد؟ آیا به این فکر کرده اید اگر جبارف سه کارته نمی شد و در بازی مقابل تراکتورسازی به میدان میرفت، حق اعتراض برای این تیم محفوظ بود؟
در هر صورت به نظر می رسد با صدور این حکم، اقتدار کمیته انضباطی زیر سوال رفته و می بایست مسئولیت تبعات پس از این حکم را در مسابقات بپذیرند. به عنوان نمونه می توان به اخطار اشتباه داور دربی ۸۵ به ربیع خواه به جای کامیابی نیا اشاره کرد که اشتباه داوری اظهر من الشمس بود و در تصاویر تلویزیونی نیز این مورد به وضوح مشخص بود، سوالی که مطرح است این است که چرا در آن مورد اخطار ربیع خواه پاک نشد و اخطار به نام کامیابی نیا درج نشد؟ استقلالی ها نیز می توانند در آن مورد مدعی باشند که اگر این اتفاق رخ می داد، کامیابی نیا سه کارته می شد و از بازی تیمش محروم می شد که اینگونه نشد.
شاید تفاوت استقلال و مابقی تیم ها با پرسپولیس این باشد که تیم سرخ پوش پایتخت با جار و جنجال و فرافکنی دوستان رسانه ای خود توانست جو را به سود خود تمام کند و در نهایت کمیته انضباطی را مجبور به صدور این حکم کرد اما سایر تیم ها از کنار این قضایا با یک اعتراض ساده می گذرند و پیگیر نمی شوند اما اولین پیامدی که این حکم برای کمیته انضباطی دارد این است که پس از این شاهد جار و جنجال های زیادی از کادر فنی تیم ها پس از پایان بازی شاهد خواهیم بود چرا که در نمونه مشابه (جار و جنجال پرسپولیسی ها) آنها متوجه شدند که به نتیجه مطلوب خود رسیده اند!
راه دور نرویم در بازی روز گذشته پرسپولیس مقابل نفت تهران نیز در صخنه ای خشن، محمد نصرتی و شجاع خلیل زاده با یکدیگر درگیر شدند و به زعم کارشناسان داوری یکی از این دو بازیکن می بایست از زمین بازی اخراج می شد(هر بازیکنی ابتدا شیطنت کرده است) که اینگونه نشد؛ آیا کمیته انصباطی باز هم برای اشتباه داوری ورود خواهد کرد و یکی از این دو بازیکن را محروم می کند و یا منتظر جار و جنجال کادر فنی پرسپولیس یا نفت تهران می نشیند تا در مورد این صحنه تصمیم بگیرد؟
شاید باورتان نشود اما صحنه زیر که صحنه ای به مراتب زننده تر از حرکت جپارف بود، آن هم از سوی داور بین المللی همچون فعانی تنها یک کارت زرد داشت! یا فغانی اشتباه کرده و کمیته انضباطی می بایست اشتباهش را با محروم کردن مسلمان تصحیح می کرد و یا داور بازی استقلال و استقلال خوزستان تصمیم درستی گرفته و نیازی به ورود کمیته انضباطی به موضوع نبود:
شاید اگر بنا به بازبینی صحنه ها باشد، بد نباشد کمیته محترم انضباطی به شادی گل منشوری منشا، احمدزاده و کامیابی نیا در بازی مقابل فولاد نیز نگاه ویژه ای داشته باشد!
