طرفداری- پایتخت سفید پوست ترین ملت آمریکای لاتین بیشتر شبیه به یک شهر اروپایی است تا شبیه هم قطارانش در آمریکای جنوبی. شهری پر از کافه ها و مردمان سر مست و خوشحال. اینجا پاریس دور افتاده از اروپاست. بدون شک فوتبال در خون مردمان این سرزمین است. اگر فکر می کنید بزرگترین دربی دنیا الکلاسیکو است، بعد از دیدن سوپرکلاسیکو در بوئنوس آیرس حتما نظرتان تغییر خواهد کرد.
شهرهای کمی را در جهان می بینید که به هنگام برگزاری یک دیدار فوتبال، قلب شهر از تپش ایستاده و به مدت نود دقیقه، نفس ها در سینه حبس شده و تمامی چشم ها به یک مستطیل سبز است. گلاسکو یکی از این شهر هاست، و البته میلان؛ شهر منچستر نیز در زمان تقابل دو تیم سیتی و یونایتد شرایط مشابهی دارد، مخصوصا در سال های اخیر و پس از اوجگیری منچسترسیتی در فوتبال جزیره. با این وجود، تنها یک شهر در دنیا وجود دارد که در زمان برگزاری یک کارناوال فوتبالی، بالاتر از همه این شهرها در رده نخست قرار می گیرد.
بوئنوس آیرس، پایتخت کشور آرژانتین، حداقل دو بار در سال و در زمان برگزاری سوپرکلاسیکو، کانون توجهات فوتبالدوستان قرار می گیرد؛ بوکا جونیورز در مقابل ریولپلاته. این دیدار در آرژانتین از اهمیت بالایی برخوردار است. این رویارویی نه تنها یک بازی فوتبال، بلکه یک رویداد ملی است که توجهات یک ملت را به خود معطوف می کند. در هنگام برگزاری این دیدار، دیگر کار و حرفه مردم در اولویت نخواهد بود؛ برنامه ریزی ها به هم خواهد خورد و همه، حداقل برای 2 ساعت، مشکلات و دیون خود را فراموش خواهند کرد.
ریشه های این تقابل نه فقط از سیاست و بلکه از عشق به فوتبال نشات می گیرد. هر چند این عشق نیز در زمان هایی تبدیل به جنگ و جدل و تنفر می شود؛ دلیل آن نیز چیزی نیست جز میل شدید هر یکی از دوتیم به برتر بودن، به حکمرانی در فوتبال آرژانتین. در دربی های دو تیم در طول تاریخ، بوکاجونیورز بهتر عمل کرده است، اما آمار دو تیم در این رویارویی بسیار نزدیک به هم است.
روابط بین این دو تیم در سال 2011 به بدترین حالت ممکن خود رسید؛ در این سال ریورپلاته برای اولین بار در طول عمر 110 ساله خود به دسته پایین تر سقوط کرده بود و هواداران بوکا در واکنش به این اتفاق، با صف کشیدن در خیابان های شهرو با حمل تابوت های کاغذی با آرم و رنگ های ریورپلاته، چیزی شبیه مراسم خاکسپاری برای این تیم برگزار کردند.
برخی از کارشناسان معتقدند که این دیدار، یکی از رویدادهایی است که پیش از مرگ باید تجربه کرد. تاریخچه غنی این دربی، مملو از داستان هایی از دو تیم بزرگ آرژانتین است که از سویی، خاستگاه ستارگان زیادی در فوتبال جهان نیز بوده است. دیگو مارادونا، خوان رومن ریکلمه، آلفردو دی استفانو و گابریل باتیستوتا، تنها نمونه کوچکی از ستارگان سابق دو تیم محسوب می شوند که از همین دربی ها چهره شده و به فوتبال دنیا معرفی شده اند. این ستارگان، در دو استادیوم شهر بوئنوس آیرس، یعنی لا بومبونرا و ال مونومنتال متولد شده اند.
یکی از برترین فارغ التحصیلان بازیکده سوپرکلاسیکو در آرژانتین، دیگو مارادونای معروف است که از بوکاجونیورز به بارسلونا نقل مکان کرد. ستاره پیشین فوتبال جهان، عملکرد درخشانی در کشور زادگاه خود داشته است؛ او در 186 بازی در لیگ آرژانتین برای تیم آژانتینیوس جونیورز، 116 گل به ثمر رساند و پس از 5 فصل به بوکا پیوست که همین انتقال، فصل جدیدی را در زندگی ال دیگو رقم زد.
پیوستن به بوکا یکی از رویاهای همیشگی مارادونا بود؛ آرزویی که از زمان کار کردن در محله ای ایتالیایی نشین در نزدیکی های بندر بوئنوس آیرس، همواره در ذهن و فکر دیگو جای داشت. زمانی که دیگو پیراهن بوکا را برای نخستین بار به تن کرد و وارد زمین مسابقه شد، پدرش را به خاطر آورد؛ چیتورو، پدر دیگو برای سال های زیادی در بندر بوئنوس آیرس کار می کرد و پسر اکنون، به یکی از بزرگترین باشگاه های شهر و کشور ملحق شده بود؛ یعنی جایی که توانست برای اولین بار طعم قهرمانی در لیگ کشور را بچشد. در راه کسب این قهرمانی، مارادونا اولین سوپرکلاسیکوی خود را نیز در تاریخ 10 آوریل 1981 تجربه کرد.
در سوی دیگر شهر، ریورپلاته نیز بازیکنان بزرگی را به دنیا معرفی کرده است؛ آلفردو دی استفانو 4 سال ابتدایی فوتبال حرفه ای خود در رده بزرگسالان را در این تیم سپری کرده است که 2 عنوان قهرمانی در لیگ، حاصل این چهار سال حضور بوده است. اگرچه این بازیکن بعد ها از این تیم جدا شد و به میوناریوس در کشور کلمبیا پیوست، دوران طلایی حضور او در ریورپلاته باعث شده است هنوز هم از نام او در این باشگاه به نیکی یاد شود؛ او یکی از بهترین محصولات آکادمی ریورپلاته نیز محسوب می شود.
گابریل باتیستوتا نیز که فوتبال خود را از نیو اولد بویز آغاز کرده بود، به عضویت ریورپلاته در آمد. اما مشکلاتی که با سرمربی ریورپلاته، یعنی دانیل پاسارلا به وجود آمد باعث شد این بازیکن راهی تیم رقیب یعنی بوکاجونیورز شود. بوکا تیم مورد علاقه باتیستوتا بود و انتقال به این باشگاه نه تنها رویای این بازیکن را به حقیقت تبدیل کرد، بلکه فرصتی نیز برای انتقام گیری از ریورپلاته برای او فراهم شد. با بازی های خوب این بازیکن در تیم بوکا و تحت هدایتِ خوب مربی وقت باشگاه، اسکار تابارس، باتیستوتا به سران ریورپلاته ثابت کرد که چه گوهر گران بهایی را از دست داده اند. با گل های بی شمار این بازیکن، بوکا فصل بسیار خوبی را پشت سر گذاشت و تنها شکست در مقابل تیم سابق باتی گل، یعنی نیو اولد بویز در مرحله پلی آف بود که باعث شد این تیم نتواند به خواسته خود دست یابد. با این وجود، سال های حضور باتیستوتا در بوکا، دوران درخشانی در سال های ابتدایی دوران حرفه ای این بازیکن محسوب می شود، به طوری که همیشه از آن دوران به نیکی یاد می کند. باتی گل پس از بوکا راهی اروپا شد و با بازی در فیورنتینا، به یکی از مخوف ترین گلزنان فوتبال اروپا تبدیل شد. او پس از 9 فصل حضور در فلورانس به آاس رم پیوست و به این تیم کمک کرد در فصل 2000/01 به عنوان قهرمانی سری آ دست یابد. با این وجود، حضور او در در سوپرکلاسیکوی آرژانتین بود که باعث شد این بازیکن نام خود را به عنوان یکی از ستارگان دنیای فوتبال مطرح کند. آموزش های کسب شده و تلاش این مهاجم در هر دو تیم ریورپلاته و بوکاجونیورز باعث شد شخصیت و قدرت او به شکلی که در فیورنتینا عیان شد، در او نهادینه شود. رابطه بسیار نزدیک او با هواداران بوکا باعث شد به نقش پر رنگ هواداران در فوتبال پی برده و منجر به حضور طولانی مدت این بازیکن در فیورنتینا شود: باتیستوتا در طی سال های حضور خود در فلورانس و به دلیل همین ارتباط عاطفی عمیق با هواداران تیم، پیشنهادات مالی بزرگ باشگاه هایی همچون میلان و منچستریونایتد را رد کرد و حتی پس از سقوط این تیم به سری بی در سال 1993 نیز به رنگ بنفش باشگاه وفادار ماند و با این تیم مجددا به سطح اول فوتبال ایتالیا بازگشت.
ریورپلاته سابقه درخشانی در پرورش مهاجمان گلزن دارد. هرنان کرسپو یکی از بازیکنانی است که اصول گلزنی را در این باشگاه آموخته است. مارچلو سالاس، خاویر ساویولا، گونزالو هیگواین و رادامل فالکائو، همگی از جمله محصولات این باشگاه هستند که در سال های گذشته در تیم های بزرگ اروپایی درخشیده و یا در حال بازی هستند.
به نظر می رسد که فلسفه فوتبال هجومی در کشور آرژانتین باعث شده است دو تیم بزرگ شهر بوئنوس آیرس در زمینه پرورش مهاجم با یکدیگر به رقابت بپردازند. به عنوان نمونه، کرسپو بازیکنی که بود که توانست در لیگ ایتالیا بدرخشد؛ این مهاجم موفق شد در شش فصل اول حضور خود در این کشور و با تیم های پارما و لاتزیو، بیش از 100 بار گلزنی کند. هوش، حرکات هوشمندانه پشت دفاع حریف و گلزنی های پرشمار باعث شد این مهاجم در زمان خود به یکی از بهترین گلزنان فوتبال اروپا تبدیل شود. تمام این خصوصات، میراث حضور کرسپو در ریورپلاته محسوب می شود، یعنی جایی که این بازیکن توانست با گل های خود برای تیم پایتخت نشین، در 4 قهرمانی لیگ و یک قهرمانی در جام لیبرتادورس در سال 1996 سهیم باشد. در همین باشگاه و در کشور زادگاهش بود که هرنان کرسپو، هرنان کرسپو شد؛ او در ریورپلاته مهارت های خود را بهبود بخشید و خود را به عنوان یک شماره 9 بزرگ به فوتبال دنیا معرفی کرد.
شاید بتوان از خوان رومن ریکلمه به عنوان یکی از برترین ستارگان سوپرکلاسیکو یاد کرد. این بازی ساز با استعداد تمامی مهارت های خود را از دوران حضور خود در بوکا به یادگار گرفته است. او که بعد ها و پس از حضور در ویارئال اسپانیا با عنوان "جادوگر تنبل" معروف شده بود، توانست در طی 7 سال حضور خود در بوکاجونیورز در دهه 1990، نامی برای خود دست و پا کند. در سوپرکلاسیکوی آرژانتین، 6 گل به نام ریکلمه ثبت شده است که 3 گل آن در جریان دو دیدار رفت و برگشت دو تیم در مرحله یک چهارم نهایی جام لیبرتادورس در سال 2000 حاصل شده است. بوکا در نهایت به فینال رقابت های آن سال راه یافت و در دیدار نهایی نیز با پیروزی مقابل پالمیراث از کشور برزیل، عنوان قهرمانی رقابت های قاره آمریکای جنوبی را از آن خود کرد. این سومین قهرمانی بوکاجونیورز در این رقابت ها بود.
تقابل دو تیم بوکاجونیورز و ریورپلاته همیشه باعث ایجاد نفرتی فراوان در هواداران دو تیم و البته شور و هیجانی زاید الوصف در میان بازیکنان بوده است. به عنوان نمونه، گلزنی و شادی تحقیر آمیز کارلوس توز در مقابل ریورپلاته در رقابت های کوپا لیبرتادورس سال 2004 با کارت قرمز داور روبرو شد؛ این بازیکن هواداران حریف را تحریک کرده بود و بعد ها مجبور شد به خاطر این حرکت، عذرخواهی کند. توز یکی دیگر از ستارگان دنیای فوتبال است که از محصولات سوپرکلاسیکو محسوب می شود.
این دیدار همچنان به تولید محصول همیشگی خود، یعنی ستارگان فوتبالی ادامه خواهد داد. بر خلاف دیگر دربی ها، این رویداد عرصه ای است برای بازیکنان و استعدادهای جوان؛ تا نام خود را در دفتر فوتبال آرژانتین حک کنند؛ تا خود را به جهان فوتبال معرفی کنند.
به قلم مت گالت برای سایت TheseFootballTimes