ژنرال فرانسیسکو فرانکو (Francisco. Franco Bahamondo )
متولد 4 دسامبر 1882 در شمال غربی سواحل اسپانیا
او ملیتی اسپانیایی داشت که بعد از خوان کارلوس اول پادشاه کبیر اسپانیا روی کار امد او در سن 33 سالگی یکی از جوان ترین ژنرال های تاریخ اروپا است که به درجه ژنرال رسیده است .
چند سال اخیر بحث ها در مورد فرانسیسکو فرانکو زیاده شده است در مورد اینکه در جام های رئال و نتیجه هایی مثل 11_1 سال 1943 و بخصوص کمک های مالی دخالت داشته است یا نه؟؟!
در پایین میخواهیم به این موضوعات اشاره کنیم
ژنرال فرانکو از سال 1936 تا 1975 در اسپانیا حکومت داشته ،
مادرید مرکز دولت جمهوری خواه بوده و ارتش فرانکو از افریقا و مراکش وارد اسپانیا میشه
مسلما جنگ با شهر مادرید بوده تا بارسلون
و قابل ذکره بندر بارسلون 2 ماه قبل از مادرید جلوی فرانکو تسلیم میشود
اما افسانه بمبارانم که خب طبق معمول منبعی برای اثبات این حرف نیست اما برای آگاهی بیشتر شما چه طرفداران رئال مادرید چه طرفداران بارسلونا در این مورد بهتر است از منبع زیر استفاده کنید
کوندور لژیون، نیروی هوایی ارتش آلمان که وظیفه حمایت از ارتش فرانکو و بمباران نیروهای دشمن در 3 جبهه مادرید! والنسیا و بارسلون را به عهده داشت و همچنین قسمتی از فعالیت های این فرد:
http://militaryhistory.about.com/od/aerialcampaigns/p/guernica.htm
عمیق تر بررسی میکنیم ،
بعد از برقراری حکومت جمهوری باشگاه رئال مادرید تحت ریاست رافائل سانچز گوئرا بالاخره روی ارامش رو دید
اما با شروع جنگ گوئرا حاضر نشد برای فرانکو تبدیل به پوستر تبلیغاتی شود و به همین دلیل با فرانکو مخالفت میکرد و او مجبور شد به فرانسه پناهنده شود
صرفا برای اطلاع، جنگ در مادرید شعلش چندین برابر داغتر از جنگ در کاتالونیا، باسک و جاهای دیگر بوده است چرا؟
چون مادرید پایتخت جمهوری خواه ها بوده است و البته 2 ماه بعد از تسلیم شدن بندر بارسلون، بالاخره توان مادرید برای مقابله با فرانکو تموم میشود
و جالب اینجا است که یکی از بزرگان مبارزه علیه فرانکو، رییس وقت رئال مادرید رافائل سانچز گوئرا بود که بعد از فتح مادرید اول محکوم به اعدام شد و در نهایت با یک درجه بخشش با تبعید ابدی به فرانسه محکوم میشود
مثال 25 جولای 1936
ناسیونالیست ها Somosierra
اولین حمل و نقل هواپیمایی (فرستادن اصلحه) فرانسه به عنوان کمک به دولت جمهوری خواه برای حمله به مادرید فرستاده شد
امثال این ها زیاد است که میتوانید
در روز شمار جنگ داخلی اسپانیا از این سایت ببینین:
http://www.users.dircon.co.uk/~warden/scw/scwevent.htm
اگر کل فلسفه باشگاه و هواداران بارسلونا فقط بخاطر 8 سرباز کشته شده باشد رئال مادرید پس باید پدر فلسفه باشد وقتی بعد از جنگ تنها و تنها فقط 5 نفر از کل باشگاه رئال مادرید باز هم تکرار میکنم فقط 5 نفر از کل باشگاه رئال مادرید زنده مانده بودند
استادیوم به غارت رفته چامارتین ( سانتیاگو برنابئو الان ) کشته و ناپدید شدن اعضا تیم و دزدیده شدن جام ها برای یه تیم کافی نبود؟
من از فلسفه سوالی دارم که چرا بارسلونا در تعویض زمین های لس کورتس برای ساخت استادیوم تازه از حمایت دولت برخوردار بود در زمان فرانکو وقتی میگویند باشگاه بارسلونا بخاطر عدم دشمنی با فرانکو از نظر مالی در مضیقه بود پس پول خرید ستارگانی نظیر پاسورا ، رودریگز و یا کوبالای مجاری که معروف بود به بازیکنی که در فاصله ی 30 متری توپ را که هر جای دروازه میخواست میچسباند و وقتی به تیم بارسلونا امد نامش بیشتر بر سر زبان ها بود تا دی استفانو ای که وقتی به مادرید پیوست فلسفه جوابگو نباشد میبینم که عقل جوابگو است
شایعه کمک مالی دولت به بارسلونا هیچوقت دورغ نیست وقتی میبینیم که شهردار برگزیده ی فرانکو ، خوزه پورسیلوس عضو افتخاری باشگاه بارسلوناست .
همچنین سال 1936 که جوزپ سانیول برترین مدیر باشگاهی تاریخ بارسلونا شبی که به قتل رسید در ماشینش 2 میلیون دلار کشف شد این همه پول در بیش از 80 سال پیش برای چه کاری بود وقتی که یه بازیکن با 100 دلار هم به باشگاه ها میامدند.
و دلایل من برای این حرف ها هم : خرید ابر ستارگان آن زمان و پرداخت بدهی های باشگاه ناشی از ساخت ورزشگاه تازه وقتی با رئال مادرید مقایسه میکنیم تفوت های عجیبی وجود دارد ، رئال مادرید برای برای ورزشگاه جدید باید از همان چامارتین استفاده میکرد
یا قضیه ورزشگاه بارسلونا و کمک مالی دولت!
بارسلونا با بازیکنانی مثل رامایتس، باسورا، کوبالا، سزار، مورنو، مانچون و ستارگان دیگرش برای میزبانی از تیمهای مقابل به یک استادیوم در خور نامش احتیاج داشت و ورزشگاه اصلی باشگاه عملا در جنگ نابود شده بود و در ورزشگاه لس کورتس هم نمیتوانستند پذیرای همه مسابقات باشند
باشگاه بارسلونا تصمیم گرفت ورزشگاه جدید را در حوالی خیابان ریرا بلانکا و خیابان ماترنیداد احداث کند
این خیابان ها در برنامه های شهرداری بود اما در سال 1951 شهردار با باشگاه برای واگذاری آنها به توافق رسید.
اما دومین کمک مهم را فلیپه آسدو کولونگا، فرماندار بارسلونا به این باشگاه کرد. در سال 1955 بارسلونا نزدیک به 230 میلیون پزوتا بدهکاری داشت. آقای فرماندار موفق شد شهرداری را برای بخشیدن زمین های منطقه لس کورتس قانع کند.
این طرح در نتیجه با امضا ژنرال فرانکو قطعی شد و بارسلونا بدون پرداخت 230 میلیون پزوتا بدهکاری صاحب زمین های اطراف نیوکمپ شد. بدین ترتیب این باشگاه نه تنها صاحب استادیومش شد بلکه از ورزشکستگی فرار کرد.
چند لینک برای اثبات این قضیه :
http://1o2.ir/5qlqv
http://1o2.ir/pya5f
سال 1973 از چیز هایی است که من باید به آن اشاره کنم ، ایا واقعا هیچوقت جواب این سوال داده میشود که چرا فدراسیون فوتبال اسپانیا دو هفته ی کامل مهلت نقل و انتقالات را افزایش داد تا بارسا وقت کافی برای مذاکره با آژاکس بر سر انتقال یوهان کرایف را داشته باشد؟؟ کافیست فقط تصور کنیم بارسا کرایف را نداشت*!
و البته باید ذکر کنم 3 سالی که رئال مادرید به خاطر حضور دائم تو مرکز جنگ عملا یه باشگاه منحل شده و بدون هیچ فعالیتی بوده، باشگاه فوتبال بارسلونا تو مسابقات پیاپی شرکت میکند و حتی چندین مقامم میاورد جالب اینجاست رئال مادرید تقاضای انتقال به لیگ کاتالونیا برای انجام مسابقات رو هم میدهد چون عملا تو ایالت کاستیل هیچ جایی برای فوتبال نبوده که تنها با مخالفت 2 باشگاه و آن هم بیلبائو و بارسلونا این اتفاق نیفتاد!
باز هم دقیق تر بررسی میکنیم
فرانکو از سال 1939 تا 1975 حکومت کرد(36 سال)
در جمع رئال مادرید،30 جام در زمان حکومت فرانکو گرفت.
درجمع بارسلونا،24 جام در زمان حکومت فرانکو گرفت.
گرچه رئال مادرید موفق به کسب جام های ارزشمند تری شد.
رئال مادرید تا 1954 یعنی 15 سال موفق به کسب لالیگا _در زمان حکومت فرانکو_نشد.
بارسا 1944 و 10 سال زودتر از رئال موفق به کسب لالیگا _در زمان حکومت فرانکو_شد.
فرانکو برای رئال اگه جام های مختلف به گفته خیلی ها اورده است چرا در اوج قدرت فرانکو رئال مادرید 15 سال لالیگا رو نتوانست ببرد و در آن سالها لالیگا زیر سلطه بارسلونا و بیلبائو بوده است..
چرا رئال مادرید سال 1949 از اسپانیول 9 تا بخورد و فرانکو کاری نکند و چرا بعد از جنگ های داخلی اسپانیا فقط و فقط 5 نفر از کل باشگاه رئال مادرید زنده مانده بودند ، چرا 35 سال طول کشید که رئال مادرید دوباره قهرمان اروپا شود؟ از سال 1939 تا 1953 رئال مادرید اصلا نتوانست قهرمان لیگ شود فرانکو کجا بود پس؟
حداقل این اتفاقات با تاریخ در تعارض نیست ،
فقط تعصب میگوید که برای یک پادشاه جام اوردن یک تیم برایش از مهم تر از حفظ یه ایالت یا کشور است!!!
.
کافیست به این توجه کنیم که سه باشگاه که حساب خیلی ها فرانکو اعضای تیم رو کشته با ... بارها به رئال ضربه زدند اتلتیکو مادرید بارها در فینال جام حذفی رئال را ناکام گذاشت همچنین بیلبائو و بارسا در سال های 1934 تا 4_1953 لیگ را در قبضه خود داشتند
جالب اینجاس رئال با آن تیم رویاییش در آن سالها در الکلاسیکو هایی که در زمان فرانکو رخ داده است فقط 3 بار بیشتر پیروز بوده است
من نمیخواهم باشگاهی را متهم کنم که باشگاه حکومتی بوده و تیم رئال مادرید انتی حکومتی نه!! من همچین حرفی نزدم و حتی اعتراف میکنم که رئال مادرید به عنوان باشگاهی حکومتی صرفا شهرتش را داشته من هیچ وقت منکر حکومت دیکتاتوری فرانکو نشده ام ( البته بر مردمانش نه بر باشگاه ها ) اما زاویه دیدم را تغییر میدهم و حقیقت را جویانه تر به آن نگاه میکنم
اما بحث بازی 11 بر 1 سال 1943
نیمه نهایی جام حذفی 1943 بازی برگشت رئال مادرید مقابل بارسلونا با برد 11_1 رئال همراه شد؛ در حالی که بازی رفت 3_0 به سود بارسا پایان یافت
اما برخی شایعات برای این مطلب
"ماموران نیروی جمهوری خواه بین دو نیمه وارد رختکن بارسلونا شده اند و در بعضی روایات خانواده های بازیکنان بارسا و جانشان را تهدید کرده اند و طبق روایات دیگر بازیکنان بارسا را مورد ضرب و شتم قرار دادند."
نیمه اول رئال 8 گل زد،نیمه ی دوم بارسا 1 گل زد و رئال 3 گل.
بارسلونا در نیمه ی دوم بازی بهتری ارائه داده گل کمتری خورده و گل هم زده است
چطور میشود اگر تهدیدهای ماموران منجر به بهتر بازی کردن بارسلونا شده باشد، مضحک نیست؟
اما خب شاید یه سری (اندک) بگویید این واقعیت ندارد و حتی از تاریخچه رسمی این مسابقات حذف شده است
اما من شما رو رجوع میدهم به مهم ترین مرجع فیفا و تاریخ فوتبال..
"فدراسیون جهانی آمار و ارقام تاریخ فوتبال و مرجع شماره 1 فیفا"
http://www.rsssf.com/tablesb/barcamadrid.html
نتایج الکلاسیکو تا سال 2000
اما برنادو سالازار یکی از تاریخ نگاران مشهور اسپانیا و طرفدار تیم رقیب رئال (اتلتیکو مادرید) در یکی از نوشته های خود اشاره کرد خوزه اسکولا _بازیکن بارسلونا که 90 دقیقه در زمین بود و یکی دیگر از بازیکنان بارسلونا که در آن بازی نیمکت نشین بود به او اطمینان دادند هیچ فشاری برای باخت به آن ها وارد نشده.
از طرفی دیگر!!!!! در بازی فینال رئال 1_0 نتیجه را به بیلبائو واگذار می کند پس ژنرال فرانکویی که این همه جام برای رئال آورد چطور بعد از آن همه تلاش در بازی نیمه نهایی، اجازه داد رئال با یک گل جام را از دست دهد؟
مگر میشود!؟
انتقال دی استفانو
استفانو برای ریورپلات در آرژانتین بازی میکرد، 1947 از بازی کردن تا 1949 محروم شد.
به همین خاطر به کلمبیا سفر کرد که اوضاع در آن جاهم خوب پیش نرفت.
"پیمان” لیما “که در آن سال وضع شد که طبق آن تا 1954 حقوق بازیکنان را به رسمیت نمیشناخت و پس از آن سال تمام حق و حقوقشان متعلق به باشگاه قبلی آن ها متعلق بود."
از طرفی از تماشاگران لیگ کلمبیا کم میشد و بازیکنان حقوق دریافت نمیکردند. دی استفانو عصبانی شد و به همراه تیم کلمبیایی سفر نکرد وبه کشوری دیگر رفت.
تیم کلمبیایی خواستار دریافت خسارت شد.
فیفا دی استفانو را محروم کرد.آلفردو به انتظار نشست تا سال های آینده،تا 1955 دوباره برای ریورپلات بازی کند.
1953 بود که بارسا توافق تیم ریورپلات را گرفت که دی استفانو را به تیمش انتقال دهد در حالی که طبق پیمان لیما دی استفانو به باشگاه کلمبیایی تعلق داشت.
سپس بارسلونا مذاکره با باشگاه کلمبیایی را آغاز کرد. توافق حاصل نشد و بارسا تصمیم گرفت تا 1955 به خاطر پیمان لیما از استفانو استفاده نکند تا مشکلی پیش نیاید.
(و عکس های تمرین دی استفانو با بارسلونا بخاطر همین است)
رئال مادرید رقیب بارسلونا نیز به دنبال دی استفانو بود، با باشگاه کلمبیایی که بارسلونا با آن به توافق نرسیده بود به توافق رسید.
از همین رو فیفا ارماندو مونوز کالرو رئیس سابق فدراسیون فوتبال اسپانیا را که در جریان انتقال کوبالا به بارسلونا تلاش فروانی انجام داده بود مامور کرد تا این مشکل را رفع کند.
دی استفانو فقط در بازی های دوستانه میتوانست بازی کند. احساس خوبی نداشت و ملاقات با نماینده رئال باعث خوشحالی وی شد چرا که رئال قادر به پرداخت دستمزد او بود.
رئال مبلغ درخواستی باشگاه کلمبیایی را پرداخته بود و در آخر دی استفانو رسما به رئال مادرید منتقل شد.
بارسا به باشگاه آرژانتینی و رئال به باشگاه کلمبیایی پول پرداخته کرده بود. بارسلونا تلاش کرد مبلغی که به باشگاه آرژانتینی پرداخت را پس بگیرد که موفق نشد.
فیفا نماینده ای را برای حل این مشکل فرستاد.
نماینده ی فیفا نیز اعلام کرد که دی استفانو یک فصل برای رئال و یک فصل برای بارسا بازی کند و دوباره به همین صورت.
(یعنی فصل 1953/54 و 1955/56 برای رئال و
فصل 1954/55 و 1956/57 برای بارسا بازی کند) تصمیم راضی کننده ای برای هر دو تیم بود.
24 آگست 1954 قانونی وضع شد که خرید بازیکنان خارجی را منع میکرد.
بازیکنانی که قبل از این تاریخ خریده شده بودند میتوانستند با اجازه ی حکومت بازی کنند.
(رئال مجوز بازی استفانو را داشت)
بارسا مرتکب اشتباه شده بود:
1- پرداخت پول به باشگاه آرژانتینی در حالی که دی استفانو در آن سال به باشگاه کلمبیایی تعلق داشت.
2- رئیس بارسلونا به خاطر این اشتباه استعفا داد.
سرمربی بارسلونا از عملکرد و نوع بازی و اخلاق دی استفانو رضایت نداشت.
در این حال بارسا رضایت داد که با دریافت مبلغ 4 میلیون و 400 پزو تمام حق و حقوق خود در قبال این بازیکن را به رئال واگذار کند.
رئال این مبلغ را پرداخت کرد و دی استفانو با عملا دیگر برای رئال مادرید بود..
اما مواردی قابل ذکر است..
و دی استفانو هم قرار بود 1 سال برای بارسلونا و 1 سال برای رئال مادرید
و بخاطر همین قضیه بارسلونا حتی در بعد از اینکه دی استفانو را رئال مادرید در اختیار داشت بارسلونا باز هم امیدوار بود بتواند شاید دی استفانو را برای خود کند
البته دلیل رسمی بارسلونا این بود که باشگاه مهمی همچون بارسلونا نباید بازیکن مشترک با تیم دیگر داشته باشد در هر صورت در 25 اکتبر 1953 و قبل از رویایی دو تیم در ورزشگاه چامارتین بارسلونا توافق کرد که در ازای دریافت چهار میلیون و چهارصد هزار پزو تمام حق و حقوق خود در قبال این بازیکن را به رئال مادرید واگذار کند . مادرید با 5 گل بارسلونا را در هم کوبید و دی استفانو در ان بازی 2 گل به ثمر رساند و به این ترتیب دوران درخشان رئال مادرید در رقابتهای بین المللی و داخلی اغاز شد.
اما پایان ماجرا این نبود..
در پایان بازی 5 بر 0 الکلاسیکو خبرنگار نولی (عضو رسمی خبرنگاران لیگ اسپانیا)
مصاحبه ای با جنجالی بازیکن از آن زمان فوتبال و حتی تاریخ فوتبال انجام داد..
دی استفانو از شرایط بازی در ابتدا سخن گفت
اما مصاحبه ی خود را با جمله
"مادرید یه احساس است" پایان داد
این مصاحبه و جمله دی استفانو را مورد خشم هوادارن بارسلونا، مدیریت باشگاه و سرمربی آن زمان بارسلونا (برادر زن کوبالا مجارستانی) قرار داد و پس از باشگاه بارسلونا تمام حق و حقوق این بازیکن را به رئال واگذار کرد و به معنا واقعی دی استفانو را به لقا رئال مادرید بخشیدند
پی نوشت 1:
آن زمان باشگاه بارسلونا از مدیریت بدی برخوردار بود
و نتوانست از بازیکنان مهم نظیر کوبالا و باسورا به خوبی از ستاره بودن آنها استفاده کند و بازیکنی مثل کوبالا که وقتی به بارسلونا امد از دی استفانویی که وقتی به رئال مادرید امد مشهور تر بود و جزو 3 بازیکن برتر تاریخ بارسلونا است کاملا توسط طرفداران و اعضا باشگاه فراموش شده است..
پی نوشت 2: دوستان عزیز بنده به شخصه منکر بد بودن پادشاهی فرانکو نیستم..
و منکر اینکه کاتالان و باسک در مضیقه بوده اند در زمان پادشاهی هم نیستم
(بر مردمان شهر ها و ایالت ها نه تیم های فوتبال)
اما بحث و قضیه فرانکو عملا بزرگترین تناقص در تاریخ فوتبال اسپانیا است و نیاز به بررسی و تحقیق دقیق میخواهد..
در پایان هم باید تشکر کنم از کسانی که در این 3 ماه در کنار ما بوده اند و مارو یاری کردند در تهیه مقاله ای کامل و گویا برای شما عزیزان
و در پایان نیاز است منبع های مهم را هم به شما معرفی کنم
دوست عزیز کمی تعصب رو کنار بذار و اجازه بده عقل تصمیم بگیره وکمی کار کنه ، رئال مادرید هیچ وقت فراموش نمیکند که رییس باشگاه دون برنابئو کبیر ، به وسیله ی فرمانده ی ارتش کل فرانکو ، ژنرال استرای بارها و بارها تهدید شد و حتی تا پای مرگ هم رفت
منابع : کتاب های جنگ در فوتبال ، ترس و نفرت در لالیگا اثر سید لوو مشهور ترین و بهترین محقق اسپانیا ، کتاب الکلاسیکو بارسلونا رئال مادرید مهم ترین رویداد فوتبال ، کتاب تاریخ فوتبال اسپانیا و اتفاقات آن نوشته مِروآ محقق و نویسنده مشهور اسپانیا
"نوشته ی یوسف ذوالفقاری"
+حق نشر و باز نشر با ذکر نام نویسنده
با تشکر💓
