طرفداری- سعید عزت اللهی، لژیونر تیم آمکار طی مصاحبه‌ای، درباره شرایط حضور در روسیه صحبت کرده است. عزت اللهی در این مصاحبه، درباره حضور در اتلتیکو مادرید و این که چه شد به روسیه رفت صحبت کرد. او در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره شرایط تیم ملی ایران صحبت کرد و از بزرگی کارلوس کی روش گفت.
به گزارش سایت رسمی باشگاه آمکار، مصاحبه عزت اللهی به شرح زیر است:
چگونه با باشگاه آمکار آشنا شدید و چه چیزی باعث شد به این تیم بپیوندید؟
بازی کردن برای من بسیار مهم است؛ برای اینکه تیم ملی کشورم تابستان پیش رو در یک تورنمنت بزرگ حضور پیدا خواهد کرد. در روستوف به اندازه کافی زمان برای بازی کردن به دست نمی‌آوردم. آن‌ها همیشه به من قول می‌دانند که در ترکیب تیم حضور داشته باشم اما این کار را انجام ندادند. می‌دانستم آمکار تیم خوبی است. آن‌ها سازمان دهی خوبی در باشگاه دارند و مربی خوبی نیز هدایت آن‌ها را بر عهده دارد. به اینجا آمدم تا چیزهای جدیدی یاد بگیرم و فقط فوتبال بازی کنم.
درباره کادر فنی تیمی که به آن ملحق شدید، اطلاعی داشتید؟
بله؛ می‌دانستم حاجیف مدت زمان زیادی است که در روسیه کار می‌کند. به عنوان مثال، او در باشگاه آنژی با بسیاری از بازیکنان مشهور مانند اتوئو و روبرو کارلوس کار کرده است.
چگونه به روسیه آمدی؟
وقتی در اتلتیکو مادرید بودم، واقعاً می‌خواستم در تیم ملی بازی بازی کنم. بنابراین مجبور شدم در لیگ‌های بزرگی بازی کنم. اتلتیکو مادرید به لیگ دسته سوم رفت؛ بنابراین برای من لازم بود باشگاهم را تغییر بدهم. حتی پیش از رفتن به اسپانیا، بردیوف به من درباره روبین کازان گفت؛ او خود را برای سرمربی گری در آن تیم آماده می‌کرد. اما من اتلتیکو مادرید را انتخاب کردم و پس از یک سال و نیم، روستوف را. برای اینکه می‌دانستم آن‌ها در لیگ‌های بزرگی بازی می‌کنند. بسیاری از مردم از من پرسیدند چرا به روسیه رفتم. برای اینکه این تیم پیش از پیشنهادش به من در قعر جدول حضور داشت اما وقتی اوضاعشان بهتر شد، ارزش بررسی پیشنهادش وجود داشت. ما در اروپا بازی می‌کردیم. برای من و پیشرفتم، این بسیار خوب بود.
پیش از انتقال به اتلتیکو مادرید، بردیوف را می‌شناختید؟
بله، همدیگر را می‌شناختیم. او می‌خواست من در روبین کازان حضور پیدا کنم اما در آن زمان، اتلتیکو مادرید را انتخاب کردم. اما در دومین فصل حضورم در اسپانیا، تصمیم گرفتم به روستوف بروم.
آیا درست است که اولین بازی ملیتان را در سن 16 سالگی انجام دادید؟
بله، درست است. حالا من جوان‌تر از بازیکنان متوسط در تیم هستم. برای اینکه در 16 سالگی در تیم ملی بازی کرده‌ام.
واکنش مردم نسبت به این اتفاق چه بود؟ آیا این شیوه در ایران رایج است؟
نه، این وضعیت غیر معمول است. وقتی به زمین رفتم، همه از اینکه یک بازیکن 16 ساله با تیم بزرگ‌سالان بازی می‌کند، شوکه شدند. این موضوع برایم آسان نبود اما سرمربی تیم ملی کمک زیادی به من کرد. او جایگاه ثابتی در تیم به من داد و می‌دانستم اعتماد سرمربی را به دست آورده‌ام.
امکانات برای بازیکنان جوان در ایران چگونه است؟
وقتی جوان‌تر بودم و بازی کردن را آغاز کردم، وضعیت در کل برای بازیکنان جوان خیلی خوب نبود. اما حالا همه چیز بهتر است. حالا شما می‌توانید ببینید تیم ملی زیر 17 ساله‌های ما چگونه مقابل آلمان و مکزیک به پیروزی می‌رسد. وضعیت اکنون بهتر است؛ برای اینکه حالا به جوانان بیشتر توجه می‌شود. بازیکنان فرصت پیشرفت کردن دارند و ما استعدادهای جوانی داریم. قبلاً همه چیز متفاوت بود.
بازیکنی که در 18 سالگی کشورش را ترک می‌کند و به اروپا می‌رود، چه احساسی دارد؟
این برای من یک چالش بود. پیش از این، هرگز ایران را بدون دوستان و خانواده‌ام ترک نکرده بودک. وقتی به اسپانیا رفتم، کاملاً تنها بودم. زبان اسپانیایی بلد نبودم و مردم آنجا را نمی‌شناختم. سه یا چهار ماه اول بسیار سخت بود. پس از آن، همه چیز به تدریج بهتر شد. باشگاه‌های با کیفیت اروپایی این فرصت را به شما می‌دهند تا خیلی از چیزها را یاد بگیرید. چیزهایی که فقط شامل فوتبال نمی‌شوند. اگر می‌خواهید فوتبالیست خوبی شوید، باید با این چالش‌ها روبرو شوید و از سدشان بگذرید.
چگونه یک جوان 18 ساله ایرانی در سیستم اتلتیکو مادرید حاضر شد؟
آن‌ها بازی من را در جام جهانی دیده بودند. جایی که پیش از 17 سالگی، برای تیم ملی نوجوانان بازی کرده بودم. وقتی به آنجا رفتم، بسیاری از مسائل مربوط به فوتبال را دیدم که در کشور من وجود نداشت. آن‌ها به طور جداگانه با بازیکنان 8،9 ساله کار می‌کنند. بسیاری از مسائل تغییر کرده است: جنبه‌های تاکتیکی و درک فوتبال.
برای بازیکنی که در تیم سوم اتلتیکو مادرید بازی می‌کرد، راه یابی به تیم اصلی چگونه بود؟
آسان نیست. برای اینکه اتلتیکو مادرید باشگاه بسیار بزرگی است. گاهی اوقات با تیم اصلی تمرین می‌کردیم. اما اگر آنجا می‌ماندم، باید 3،4 سال دیگر برای حضور در تیم اصلی، در تیم سوم بازی می‌کردم. بنابراین روسیه را انتخاب کردم. می‌دانستم می‌توانم در لیگ‌های بزرگ بازی کنم و این بسیار مهم بود. برای اینکه می‌خواستم برای تیم ملی ایران بازی کنم.
آیا از هم تیمی‌هایت در اتلتیکو مادرید، کسی در سطح اول فوتبال بازی می‌کند؟
بله، دو بازیکن وجود دارند. لوکاس هرناندز که پرورش یافته اتلتیکو مادرید است و برادرش، تئو هرناندز که اکنون در رئال مادرید حضور دارد.
زبان روسی یاد می‌گیرید یا به اندازه کافی اطلاعات اساسی فوتبال دارید؟
کافی نیست. اما همین اطلاعات هم در زمین کمکم می‌کند. زبان روسی برای لژیونرهایی که در روسیه بازی می‌کنند مهم است. اما در نوشتار بسیار بسیار سخت است. در حال حاضر تلاش می‌کنم در حد ممکن کلمات جدیدی یاد بگیرم.
چگونه با هم تیمی‌ها ارتباط برقرار می‌کنید؟
الان بسیاری از بازیکنان با فوتبال اروپا در ارتباط هستند و زبان انگلیسی می‌دانند. در زمین، به اندازه کافی کلمات فوتبالی را بلد هستم و می‌توانم درباره برخی از تکنیک‌های آن صحبت کنم. اما خارج از زمین فوتبال، گاهی اوقات مشکل دارم.
چه مشکلاتی؟
برای مثال وقتی به بانک یا جای دیگری می‌روم. اینجا دوستانی دارم که روسی بلد هستند و کمکم می‌کنند. فیلیپ آلیف، مترجم تیم نیز به من کمک می‌کند.
چه چیزهایی را در روسیه بیشتر دوست دارید و چه چیزهایی را دوست ندارید؟
فکر می‌کنم روسیه هنوز شباهت‌هایی با کشورم دارد. مردم اینجا عاشق فوتبال هستند و این را دوست دارم. برای اینکه فوتبال بدون هواداران زنده نمی‌ماند. حمایت‌های هواداران را زمانی که روی سکوها می‌بینم، دوست دارم. این، برای این کشور مهم است؛ برای اینکه روسیه میزبان جام جهانی است و توریست‌های زیادی از این کشور دیدن خواهند کرد. شاید آب و هوای روسیه را دوست نداشته باشم. این مسئله گاهی اوقات بسیار سخت است. گاهی اوقات سرمای روسیه بیش از سه ماه طول می‌کشد و این عجیب است. برای تیم‌ها و بازیکنان، این اتفاق خوبی نیست. برای اینکه باید دو بار در سال متحمل هزینه‌هایی شوند.
فصل گذشته برای شما واضح بود که چه کسی روستوف را تمرین می‌دهد؟
بله، برای من روشن بود اما برای هواداران و خبرنگاران خیر. برای اینکه به‌ردیف در تمرینات همه کار را انجام می‌داد اما در زمان بازی روی نیمکت حضور نداشت.
با روستوف در لیگ قهرمانان بازی کردید و حتی گل هم به ثمر رساندید. از سوی دیگر، وضعیت سرمربی، مالی و آینده باشگاه مشخص نبود. ارزیابی شما از این دوره فوتبالتان چگونه است؟
ارزیابی خوبی از این شرایط دارم؛ برای اینکه بازی کردم و گل به ثمر رساندم. سخت تمرین می‌کردم و رابطه خوبی با هواداران داشتم. اما فوتبال اینگونه است. یک روز سرمربیان عاشق شما هستند و روز دیگر، اینگونه نیست. باید به سخت کار کردن ادامه بدهید و رو به جلو حرکت کنید. نیاز داریم به آینده فکر کنیم.
روستوف چگونه در آن فصل موفق به شکست بایرن مونیخ شد و مشکلاتی برای اتلتیکو مادرید و آیندهوون به وجود آورد؟
تیم ما متحد بود و با یکدیگر مثل برادر بودیم. در زمین، برای یکدیگر کار می‌کردیم و می‌جنگیدیم. ما نیاز داریم همیشه کنار هم و برای یکدیگر کار کنیم. می‌توانم بگویم یک دل بودیم. به همین دلیل به دنیا نشان دادیم اگر بخواهید کاری انجام بدهید، باید به صورت تیمی کار کنید.
نظرتان درباره کارلوس کی روش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران چیست؟
البته که نمی‌توانم چیزی بگویم. او مربی بزرگی است. در هر شرایطی از کی روش چیزهایی یاد گرفتم. به عنوان یک سرمربی، او را با نتایجی که در تیم ملی ایران به دست آورده و دومین صعود متوالی به جام جهانی قضاوت کنید.
آیا کی روش درباره گذشته‌اش، سرمربی گری در منچستریونایتد، رئال مادرید، پرتغال و کریستیانو رونالدوی جوان با شما صحبت کرده است؟
بله، او اغلب این کار را انجام داده است. مثال‌هایی از منچستریونایتد با بازیکنان بزرگش از جمله رونالدو آورده است. کی روش درباره زمانی که رونالدو جوان بود و آن را به منچستریونایتد آورد صحبت کرد. او گفت رونالدو بسیار جوان و با استعداد بود؛ خیلی سخت کار کرد و حالا بهترین بازیکن جهان است.
در ایران، عکس‌العمل رسانه‌ها به تیم ملی کشورشان چگونه است؟
رابطه خوبی با هواداران تیم ملی داریم. بسیاری از مردم عاشق بازیکنان و کی روش هستند؛ روزنامه نگاران هم همین‌طور. اما آن‌ها گاهی اوقات سعی می‌کنند از چیزی سر در بیاورند که نباید. بنابراین کادر فنی آن‌ها را متوقف می‌کنند.
