مطلب ارسالی کاربران
تاریخ فوتبال: بخش اول-ریشه و خاستگاه
فوتبال،محبوب ترین ورزش دنیای امروزی که اکنون بیش از 100 سال از عمر آن می گذرد. اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم،همه چیز از سال 1836 در انگلستان شروع شد. در آن زمان فوتبال به طور کلی ترکیبی از دو رشته ی راگبی(نوعی از فوتبال که در کشور آمریکا رایج است و در آن از دست برای حمل توپ استفاده می شود،همچنین این ورزش بسیار خطرناک و شامل ضربات سنگینی به حریفان می باشد.) و فوتبال بود. ولی در سال 1836 فوتبال به عنوان یک ورزش مستقل از راگبی جدا گردید و در همین راستا انجمن فوتبال تشکیل شد و این انجمن به اولین بدنه ی حاکم در جامعه ی ورزشی انگلستان تبدیل شد.
فوتبال راگبی و فوتبال از یک منشا و ریشه ی مشترک تشکیل شده بودند و مانند یک درخت کهن بلند و پیچیده بودند.با تحقیق در میان قرن های نخستین به این نتیجه رسیدیم که فوتبال در آن زمان هم به نوعی وجود داشته است و چیزی نزدیک به 12 ورزش رایج در آن زمان در قالب کلی ورزش فوتبال تشکیل شده بود.این ورزش ها منجر به توسعه ی فوتبال به لحاظ تاریخی تا به امروز شده اند.اگرچه این 12 ورزش کاملا شبیه فوتبال نبوده اند ولی تا حد زیادی نشان دهنده ی قدیمی و تاریخی بودن این ورزش محبوب و مهیج را به ما می رساند.
به صورت کلی این حقیقت که انسان ها هزاران سال پیش به شی مانند توپ لگد می زدند وجود دارد.مطلقا هیچ دلیلی وجود ندارد که این ورزش را یک انحراف از شکل بازی توپ با دست قرار دهیم و این ورزش را یک شیوه ی جدید از بازی توپ با دست بدانیم.از همین رو استقلال این ورزش از همان سال های نخست به وجود آمدنش کاملا بر حسب شواهد موجود است.
در اوایل شکل گیری این ورزش بدون هیچ قوانین خاصی برای محافظت از شرکت کنندگان در بازی پا و ساق های بازیکنان به طور مداوم درگیر بازی می شد که مصدومیت های سنگینی در پی داشت. کنترل توپ که در نوع خود یک هنر خاص است در آن زمان کاری بسیار سخت بود.اولین شواهد علمی که از این بازی وجود دارد مربوط به تمرین یک تیم نظامی در قرن دوم قبل از میلاد در چین می باشد.
در چین قومی به اسم هان"Han" این ورزش را Tsu-Chu نامگذاری کرد. ورزشی که در آن به یک توپ چرمی که از پَر و مو پر شده بود،لگد می زدند. همچنین در این ورزش برای رسیدن به دروازه حریف بازیکنان باید از محدودیت ها و موانعی عبور می کردند، از همین رو مجبور بودند از پاهای خودشان،سینه، پشت و شانه ها به خصوص در دفاع ومقاومت در برابر حملات حریفان استفاده کنند. البته لازم به ذکر است که استفاده از دست مجاز نبود.
شکل دیگری از بازی فوتبال در شرق دور (آسیای شرقی) سازماندهی شد، ورزشی که در ژاپن به وجود آمد و نام آن را کماری "Kemari" گذاشتند. این ورزش 500 الی 600 سال بعد از Tsu-Chu تشکیل شد و هنوز هم ادامه دارد.این ورزش بر خلاف Tsu-Chu فاقد عناصر و افراد رقابتی بود و به بیان دیگری می توان گفت که در زمین حریفی وجود نداشت و مالکیت بر توپ عملا بدون هیچگونه مبارزه ای بود.این ورزش به این صورت بود که بازیکنان در یک دایره بزرگ قرار می گیرند و در این دایره باید توپ را به گونه ای برای یکدیگر ارسال کنند که توپ به زمین نخورد و زمین را لمس نکند.
سال ها بعد سبکی دیگر از فوتبال در کشورهایی مانند روم و یونان باستان به وجود آمد که یونانیان آن را اپیسکیروش (Episkyros) نامگذاری کردند که از لحاظ محتوا و سبک بازی بسیار نزدیک به ورزشی بود که رومیان آن را هارپاستوم (Harpastum) نامگذاری کرده بودند، بدین صورت که دو تیم متشکل از افرادی مشخص ودر یک زمین مستطیل شکل با خطوط مرکزی و کناری تعیین شده در مقابل هم قرار می گرفتند. هدف از بازی این بود که توپ را به زمین تیم حریف ببرند و سپس آن را وارد بخشی از خطوطی که تعیین شده بود، کنند. همچنین در طول بازی بازیکنان باید با پاس- کاری و یا به صورت انفرادی از بازیکنان تیم مقابل عبور می کردند. این ورزش نزدیک به 700 الی 800 سال نیز در دنیا رواج داشت تا اینکه رومیان این ورزش را با خود به بریتانیا بردند و به مرور زمان آن را نزدیک تر به چیزی کردند که امروزه در تلویزیون و یا در استادیوم ها تماشا می کنیم.البته در آن زمان استفاده از پاها به تنوع حرکات امروزی نبود که این امر به قدر بسیاری در مهیج بودن فوتبال و انتخاب شدن آن به عنوان محبوب ترین ورزش دنیا تاثیرگذار بوده است.
منبع: فیفا(فدراسیون جهانی فوتبال)
مترجم و ویراستار:یونس پیروی
