مطلب ارسالی کاربران
ما به مادریدی ها فوتبال دیکته کردیم
در جریان بازی امشب ایتالیا اسپانیا آریگو ساکی ابر مرد نیمکت آث میلان بین88تا91 میلان گفته است:
من خوشبین هستم و معتقدم به هر حال ما به جام جهانی صعود می کنیم. مهم نیست به طور مستقیم باشد یا دوم شویم و به پلی آف برویم. اما بیایید یادآور شویم که شجاعت همیشه برتر از ترس است. امیدوارم فلسفه فوتبال ایتالیا و اسپانیا با هم پیوند بخورد. حالا فوتبال بیشتر از یک ورزش است. دیگر فوتبال، زیبایی، هنر، سرگرمی و احساس است. فوتبال استعاره ای از زندگی است. فوتبال می داند که چگونه باید ضعف و قدرت یک جامعه را با هم تلفیق کند.
ما هرگز در ایتالیا فوتبال را نُوین نکرده ایم. هنوز به سبک 2000 سال پیش تمریناتمان را انجام می دهیم و استادیوم های ما مانند روم باستان است. هواداران ما هم هنوز مانند رمی های سابق به دنبال خونریزی هستند. ما حملات وحشیانه و اراده برای جبران شکست را که از دوران باستان به همراه داشتیم، توسعه داده ایم و فوتبالمان نیز برگرفته از روم باستان است. در جاهای دیگر، پیروزی بدون شایستگی ارزشی ندارد.
اسپانیا همیشه به دنبال کمال است و هیچگاه نمی توانید به آن برسید. آنها همیشه در حال یادگیری هستند. حقیقت این است که بین فوتبال ایتالیا و اسپانیا تفاوت سطح چندانی وجود نداشته اما چیزی که فوتبال ایتالیا را در تاریخ برتر کرده، شخصیت ماست. این در حالی است که آنها از کیفیت فردی بازیکنانشان بهره می برند.
پیشرفت فوتبال اسپانیا از زمانی آغاز شد که میلانِ من به رئال مادرید درس فوتبال داد. آن زمان، آنها فهمیدند که فوتبال تنها به واسطه ستاره ها رقم نمی خورد بلکه باید در فوتبال مانند یک تیم باشید.
بعد پپ گواردیولا و فرانک رایکارد را به بارسلونا بردند و سعی کردند مانند یک تیم بازی کنند. پرس کردن و کاور کردن شکاف های دفاعی و فضاهای خالی زمین را با تکنیکی که در اختیار داشتند، ادغام کردند. اسپانیایی ها در فوتبال بیشتر از ما ریسک می کنند. کدام بازیکن در ایتالیا مانند دنی کارواخال در فینال کاردیف مقابل ماریو مانژوکیچ بازی کرد؟ اما برای کسی که می داند فوتبال یک بازی گروهی است، این مشکلی ندارد.
به نظر می رسد ونتورا از سیستم 4-2-4 استفاده خواهد کرد. این در حالی است که اخیرا سیستم 3-4-1-2 نیز مورد آزمایش قرار گرفته و اسپانیا معمولا در مقابل دفاع سه نفره مشکل دارد. ساکی در این مورد گفت:
به هر حال اگر با سه مدافع به میدان برویم، عملا 5 مدافع خواهیم داشت. اسپانیا دو مدافع میانی و دو وینگر در جناحین خواهد داشت. ما سه مدافع مرکزی خواهیم داشت و دو بال کناری که چسبیده به خط هافبک کار می کنند. سیستم ما 5-2-3 خواهد شد. این یعنی ما در خط هافبک شکست خورده خواهیم بود. ونتورا در وضعیتی پیچیده، در حال انجام کاری بزرگ است. شخصیت ما دفاع و ضد حمله است و تیم او این کار را به خوبی انجام می دهد. من همیشه حواسم به سیستم ها و کارهای ونتورا است. تیم او در باری، هیجان انگیز بود. سیستم او 4-2-4 بود که به 4-4-2 تبدیل می شد زیرا در فوتبال همه چیز به جا به جایی ها بستگی دارد. تیم او خاص بازی می کرد.
زمانی که مربیان می خواهند از سیستم اسپانیا استفاده کنند نیز جذاب خواهد بود. مائوریتزیو ساری در ناپولی این کار را انجام می دهد. سوسا در فیورنتینا آن را امتحان کرد و دی فرانچسکو در ساسولو و جامپائولو در سمپدوریا این کار را انجام دادند. گاهی سیستم ها ادغامی هستند. مانند گاسپرینی در آتالانتا که از پرسینگ و ضد حمله با هم استفاده می کند.
پس از آنکه روبرتو دونادونی در سال 2008 با ایتالیا در ضربات پنالتی از اسپانیا شکست خورد، کونته در یورو به سیستم دفاعی و ضد حمله موفق بود. ساکی در این مورد گفت:
یوونتوس با همین سبک، دو سال پیش رئال مادرید را شکست داد. اگر در بهترین شرایط خود نیستید، می توانید با دفاع منسجم و ضد حمله، به آنها ضربه بزنید. این روزها به این سیستم، انتقال و گذار سریع می گوییم اما همان ضد حمله است. من از تیم هایی که سیستم خود را در بازی پیاده می کنند و حریف را تحت تاثیر آن سیستم قرار می دهند، خوشم می آید. بهترین تیم هایی در خاطر می مانند که سیستم خود را در زمین به حریف دیکته می کنند، مانند میلانِ من.
ونتورا خیلی خوب است اما متاسفانه باید با شرایط فرهنگی وسیعی مبارزه کند. اگر حریف شما سخت است، به قدرت خود تکیه نکنید بلکه فضاها را ببندید. عجیب است. ما در دو جام جهانی قهرمان شدیم و این در حالی بود که فکر نمی کردیم قوی تر از سایرین باشیم. به قول وینستون چرچیل، ما به فوتبال مانند جنگ نگاه می کنیم و جنگ ها را می بازیم در حالی که فکر می کنیم آنها فوتبال هستند. ما در حال پیشرفت هستیم.
فوتبال بیشتر با ذهن انجام می شود تا با توان بدنی. ناپولی حالا در حال تاریخسازی است. آنها در بازی مقابل نیس، در دور رفت 2-0 جلو بودند و در بازی برگشت هم 90 دقیقه حمله کردند. فکر کنید اگر روی ضد حمله گل می خوردند، ایتالیایی ها چه می گفتند؟ اما ساری بی باک است. او فرهنگ فوتبال را ارتقا داده است. حالا سوم شدن برای ناپول یک شکست محسوب می شود زیرا مردم از توانایی های تیم او آگاهند.
از نظر تاریخی، ایتالیایی ها در دیدارهای بزرگ، سیستم خود را بر حریف و بازی دیکته می کنند. اسپانیا آسیب زیادی خواهد دید. ما همه حریفان را اذیت می کنیم. ایتالیا مانند بوکسوری است که هیچکس نمی خواهد با آنها در یک رینگ بجنگد. امیدوارم ونتورا در ایتالیا همان سبک باری را پیاده کند.
و این از بهترین چیزایی که میشد توی این روزا خوند.
من که اینطور فکر میکنم...
