سهیل حق‌شناس، کاپیتان تیم سپیدرود، بعد از خداحافظی از دنیای فوتبال و اتفاقاتی که در جریان و پس از مسابقه تیمش با پیکان رخ داده صحبت‌هایی را انجام داد.
مصاحبه فارس را می خوانید با سهیل حق شناس:
ظاهراً خیلی از کادر فنی سپیدرود گله داری.
من اگر گله‌ای دارم به خاطر بازی کردن و بازی نکردن نیست. همه حرفم این است که کاش یک تشکر می‌کردند و موقعی که قصد خداحافظی داشتم دستی به سرم می‌کشیدند.
یعنی هیچکس سمت تو نیامد.
من فکر می‌کنم اگر هر شخصی سرمربی تیم بود حداقل بعد از بازی یک خسته نباشید به من می‌گفت. خیلی برایم عجیب بود که هم مربیان و هم همبازیانم یک دست با من ندادند.من بعد از اینکه متوجه شدم نمی‌توانم بازی کنم حال خوبی نداشتم و حس بدی به من دست داد اما ناراحت نشدم که چرا بازی نکردم چون تیم برده بود. وقتی دور زمین می‌دویدم دیدم هیچکس دنبال من نمی‌آید و خیلی تعجب کردم.جالب بود وقتی بازی و مراسم تمام شده بود در رختکن بودم هیچکس سراغ من نیامد و همه پی کارشان رفته بودند.
واقعاً هیچکس سمت شما نیامد؟
وقتی این اتفاق‌ها افتاد صدای تماشاگران درآمد و علی بهارمست به سمتم آمد و کمی با من حرف زد. بعد از آن هم فقط امید روانخواه کمی با من صحبت کرد و در کنار زمین با من حضور داشت.
واقعاً به نظرت این موضوع دلیل خاصی داشت؟
فکر می‌کنم شیرینی برد آنقدر زیاد بود که دوست نداشتند تلخش کنند. من از کسی دلخوری ندارم و خداراشکر که خداحافظی من با برد تیم همراه بود. وقتی امثال مهدی مهدوی‌کیا به آن شکل خداحافظی کردند یا جواد نکونام هنوز برایش یک بازی خداحافظی ترتیب داده نشده، من که به اندازه آنها اسطوره نیستم که توقعی داشته باشم.من یک بازیکن معمولی هستم که یک جشن معمولی برایم گرفتند، اتفاقا مردم جشن را برایم بزرگ کردند. هیچ وقت سعی نکردم مردم را تهییج کنم چون عمر و جوانی‌ام را برای این تیم گذاشتم. این توقع زیادی است که موقع خداحافظی من یک نفر کنارم می‌آمد و من را همراهی می‌کرد؟شاید من یک روز مربی شوم اما مکتب کی‌روش باید سرلوحه همه مربیان ایرانی باشد. متاسفانه مربیان ایرانی همیشه در بد مواقعی تصمیمات احساسی می‌گیرند و نظر محمدی هم دیروز تصمیم گرفت تصمیم احساسی نگیرد و من هم برای او آرزوی موفقیت می‌کنم.اما این را هم نمی‌توانم بپذیرم مربی و بازیکنان تیم یک خسته نباشید به من نگویند.
از امروز چه برنامه‌ای داری؟
دیشب که چند ساعت بیشتر نخوابیدم،امروز هم در خانه نشسته‌ام تا به دوستانی که دیروز زنگ زدند و موفق نشدم جواب بدهم تماس بگیرم.من حدود 10 سال است در دانشگاه تدریس می‌کنم و 7 سال است که دبیر ورزش هستم. فعلا تصمیم گرفته ام یه مدت استراحت کنم.
اما گفته‌اند قرار است به کادر فنی سپیدرود اضافه شوی؟
دوستان به من لطف دارند ولی الان آرامش ندارم که بتوانم به تیم کمک کنم.ترجیح می‌دهم یک مدت دور باشم و از این فضا کنار بروم تا ببینم در آینده چه اتفاقی رخ می‌دهد.
