اختصاصی طرفداری- 27 سال پیش، ناپولی موفق شد تا در میان بزرگان فوتبال ایتالیا، با مارادونا و کارکا قهرمان سری آ شود و مطمئننا آن دوران، طلایی ترین دوران تاریخ باشگاه ناپولی به شمار می رود. بعد تر، ناپولی نتوانست به توفیق چندانی برسد و پارتنوپی به دلیل مشکلات مالی و سو مدیریت، چندین سال را در لیگ های پایین تر ایتالیا سپری کرد. اما با کمک آقای تهیه کننده، اورلیو دی لورنتیس ناپولی توانست تا با پرداخت بدهی های سنگین خود، در سال 2007 به سری آ بازگردد.
ناپولی خیلی سریع با سرمایه گذاری های دی لورنتیس، مالک جدید خود توانست تا مسیر پیشرفت را طی کند تا جایی که آن ها تحت هدایت والتر ماتزاری، توانستند به لیگ قهرمانان اروپا برسند و با درخشش ستاره هایی چون کاوانی، لاوتزی و همشیک تبدیل به تیم مهمی در ایتالیا تبدیل شوند. دوران ماتزاری پس از مدتی به سر رسید و دی لورنتیس امیدوار بود تا با رافائل بنیتس اسپانیایی، خیلی سریع به مدعی قهرمانی در سری آ تبدیل شود. اگرچه علی رغم سرمایه گذاری های مناسب و بهره گیری از بازیکنان مطرحی چون گونزالو هیگواین، بنیتس نتوانست تا نتایج مطلوبی را در این تیم کسب کند و در فصل اخر حضورش در این تیم، علی رغم فرصتی مناسب برای فتح لیگ اروپا و کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا در هر دو عرصه ناکام ماند. در همین راستا، دی لورنتیس تصمیم گرفت تا با جدایی بنیتس، سرمربی ای را روی کار آورد که فوتبالی تهاجمی و جذاب را ارائه دهد و مائوریتزیو ساری که با امپولی توانسته بود شگفتی ساز شود، سرمربی ناپولی شد.
نمایش های ناپولی فصل نخست تحسین همگان را برانگیخت، چرا که با سیستمی تهاجمی، گونزالو هیگواین توانست تا گل های مهم و متعددی برای تیمش به ثمر رسانده و رکورد گلهای زده یک فصل در سری آ را جابجا کند. اما این کافی نبود زیرا ناپولی علی رغم داشتن هماهنگی و نظم بالای تیمی، از فاکتور مهمی به نام تجربه بهره نمی برد، فاکتوری که یوونتوس از بیشترین حد آن برخوردار بود و با تکیه بر تجربه، بیانکونری توانست تا عملکرد فاجعه بار اول فصل خود را جبران کند، ناپولی را در دیداری تعیین کننده در تورین شکست دهد و در نهایت بدون لغزش، قهرمان سری آ شود. علاوه بر تجربه بالای یوونتوس، حذف زود هنگام آن ها از رقابت های اروپایی موجب شد تا تمام تمرکز شاگردان الگری روی موفقیت در سری آ قرار گیرد. کم تجربگی ناپولی، باعث شد تا آن ها برابر تیم های کوچک تر امتیاز از دست دهند و این موضوع باعث افزایش اختلاف با یوونتوس شد. اگرچه بازهم نتیجه به دست آمده برای ناپولی قابل قبول بود زیرا کسی از ناپولی انتظاری جدی برای قهرمانی نداشت و کسب سهمیه مستقیم لیگ قهرمانان اروپا آن هم با نمایشی تهاجمی، بازهم نتیجه ای بسیار مثبت برای پارتنوپی به شمار می آمد.
با شروع فصل جدید، انتظارات از ناپولی ساری بالا رفت و حالا اسکودتو برای این تیم به هدفی مهم بدل شد اما یوونتوس با فعال سازی بند فسخ هیگواین، مهاجم موثر و به نوعی بهترین بازیکن تیم ضربه مهمی به خط حمله رقیب مستقیم خود وارد کرد اما ناپولی با پول فروش هیگواین در بازار هوشمندانه عمل کرد و تصمیم گرفت تا به جای خرید جانشینی گران قیمت برای هیگواین، به پر کردن نقاط ضعف و متعادل کردن تیم خود بپردازد و بازیکنانی چون ماکسیموویچ، دیاوارا، روگ و میلیک به تیم اضافه شدند. ناپولی فصل را خوب آغاز کرد اما مصدومیت شدید میلیک باعث شد تا ناپولی مهره مهمی را در فصل از دست دهد. با وجود مصدومیت میلیک، ساری راه حلی مناسب برای ترمیم خط حمله خود یافت و استفاده از مرتنز در پست مهاجم کاذب به خوبی جواب داد و مهاجم بلژیکی با گلزنی های خود در ترکیب تیم درخشید. خط حمله و هافبک ناپولی همانند فصل گذشته، موثر و زیبا ظاهر شدند اما خط دفاع پارتنوپی از نقطه ضعف های این تیم به شمار می رفت و این دلیلی بود که شاگردان ساری علی رغم ارائه نمایشی چشم نواز برابر تیم های بزرگی چون رئال مادرید و یوونتوس، نتوانستند پیروز شوند.
ناپولی فصل 17-2016 را در رده سوم به پایان رساند اما حالا ناپولی از این تابستان عزمی جدی برای فتح اسکودتو دارد. ستارگان این تیم با پایان زودتر از موعد تعطیلات خود تمرینات را بسیار زودتر از سایر تیم های قدرتمند اروپا آغاز کردند. اورلیو دی لورنتیس نیز گفته است که زمان فتح اسکودتو برای ناپولی پس از سال ها انتظار فرا رسیده است و این موضوع نشان می دهد که رقابتی جدی در سری آ چه اندازه می تواند برای ناپولی مهم باشد. ناپولی در فصول اخیر، در اثر رقابت با یوونتوس، تجربه های لازم را در سری آ کسب کرده است و حالا آن ها می دانند که برای فتح اسکودتو و حضوری خوب در اروپا، چگونه انرژی خود را مدیریت کنند و مدیریت انرژی، مسئله ای است که با داشتن بازیکنان با کیفیت در هر پست محقق می شود.
می توان گفت که ناپولی در نقل و انتقالات تابستانی، پس از اتلتیکو مادرید که فعالیتی در نقل و انتقالات نداشته است با ثبات ترین تیم نقل و انتقالات تابستانی بوده است. مهره مهمی در این تابستان از ناپولی جدا نشده است و در عوض پارتنوپی با به خدمت گیری وینگری تکنیکی به نام آدام اوناس، خط حمله اش را تقویت کرده است. در واقع می توان گفت سیاست نقل و انتقالاتی ناپولی در این تابستان، تکیه بر ثبات است. مسئله ای که در صورت لغزش رقبا در اثر هماهنگی مهره های جدید می تواند نجات دهنده شاگردان ساری باشد. در حال حاضر ناپولی در خط حمله و هافبک، در هر پست دو بازیکن با کیفیت را در اختیار دارد و رقابت موضوعی است که می تواند هم به حفظ انرژی و هم به انگیزه بیشتر برای نمایشی بهتر آن ها کمک می کند. این عوامل در کنار کسب تجربه در سال های اخیر، هماهنگی بیشتر بازیکنان و شناخت بیشتر ساری از جو سری آ و بازیکنانش، فاکتور هایی هستند که ناپولی می تواند در قهرمانی سری آ یوونتوس را به چالش بکشد اما با این حال، سیسیلی ها نقاط ضعف خود را نیز دارند.
در دو پست دفاع کناری، ناپولی از وضعیت خوبی برخوردار است و هوسای و غلام بازیکنانی هستند که می توانند به راحتی در سطح اول اروپا توپ بزنند اما در دفاع مرکزی، ناپولی بارها در فصل پیش ضربه خورد. اشتباهات متعدد آلبیول، احتمالا موجب خواهد شد تا ماکسیموویچ در این فصل فیکس ناپولی شود. کولیبالی نیز علی رغم تبلیغات زیاد و قیمت بالا، در نبرد های هوایی نقاط ضعف خود را دارد که از مدافعی با جثه ای بزرگ چون او دور از انتظار است. با این حال، ساری برای تقویت خط دفاعی خود چاره ای خواهد اندیشید زیرا او زودتر از هر کسی متوجه ضعف خط دفاعی و ضرباتی که تیمش از این ناحیه خورده است، شده است. همچنین در خط دروازه، ناپولی نسبت به رقبای خود از جمله یوونتوس، اینتر، میلان و حتی رم از دروازه بان ضعیف تری بهره می برد. رینا دروازه بانی نیست که بتواند در هر 38 بازی لیگ، عملکرد مطمئنی ارائه دهد. از این رو ناپلی ها وضعیت خرونیمو رولی و برند لنو را پیگیری می کنند. با به خدمت گیری دروازه بانی جدید، می توان گفت که ناپولی در تمام پست های خود تکمیل است که کم تر تیمی در اروپا از این گزینه بهره می برد. یک مزیت دیگر برای ناپولی، تیم پزشکی قدرتمند این تیم است. ناپولی در فصل، مصدومان زیادی نمی دهد و آن ها نباید چندان نگران کمبود مهره در اثر مصدومیت ها باشند.
ناپولی در این لحظه، شانس اول قهرمانی سری آ نیست چرا که تیمی با ذهنیتی برنده چون یوونتوس که در شش سال اخیر فاتح اسکودتو شده است، از دید اکثر کارشناسان و تحلیل گران فوتبال، شانس اصلی قهرمانی است. آن ها بازیکنان تهاجمی جدیدی را خریداری کرده اند و از مربی با دانشی چون مکس الگری بهره می برند اما ضعف در خط هافبک و جدایی مهره مهمی چون بونوچی، ممکن است برای یوونتوس گران تمام شود. از این رو ناپولی و مائوریتزیو ساری که تحسین اکثر دنبال کنندگان سری آ را برانگیخته اند، می توانند از این فرصت بهره ببرند. فرصتی که ممکن است دیگر به آسانی برای آن ها فراهم نشود. از این رو، ساری باید هنر خود را نشان دهد و ثابت کند که این تمجیدها، بیهوده نیست. علاوه بر دانش ساری، رهبری چون همشیک، مهاجمان باهوش و خوش تکنیکی چون مرتنز و اینسینیه و مدافعان پرتلاشی چون هوسای و غلام می توانند در این تیم یک دست، تعیین کننده باشند. ناپولی در 27 سال اخیر در انتظار اسکودتو است اما مردم سیسیل امیدوارند این انتظار لعنتی به پایان برسد چرا که تیم آن ها از ابزار لازم برخوردار است و نتیجه ای غیر از قهرمانی، می تواند برای آن ها شکست تلقی شود. ناپل، بی قرار است و آن ها در جستجوی اسکودتو هستند.
