Behzad S.hی نکته بذهنم رسید اخیرا. اونم تاثیر محل تولد ی فوتبالیست درایندش هست. توی برزیل درکنار اون جاهای خلاف وفقیرنشینی ک دارند ی نکته مثبتی هم باید اشاره کرد؛ خود متولد شدن در برزیل وارژانتین ی شانس بزرگ واس فوتبالیستا تلقی میشه. چون استعداد ذاتی دارن امکان دیده شدنم ک طبعا بسیارهس بخاطر سابقه منطقه. اموزشم خوبه.
درایران هم استعداد درسطح خودمون فراوون داریم اما شیوه درست اموزش وجود نداره و کسی هم اینجا نیست استعدادا را ببینه و بموقع برشون داره ک این دو مورد نکته های بسیار مهمیه. شما ببینید درشرایطی ک امثال امباپه یا همین ژسوس تو فرانسه یا برزیل فقط با نیم فصل درخشش (نسبی) قیمتشون سرب فلک میکشه میره بالای هشتاد نود تا ؛درمقابل تو ایران، تارمی کاوه با همچین استعدادی حتی ی تیم درجه دو نمیخادشون و باید التماس کنن ب دویست هزاردلار راضی بشن شاید بخانشون.
سوالی ک بذهن من میاد اینه: ینی امپابه یا ژسوس بیش از صد برابر تارمی یا کاوه یا رضاییان ابراهیمی ارزش فنی واستعداد دارند؟ ایا هرکسی اونجا متولد بشه استعدادش دربدو تولد صد برابر ایرانی واسیایی هست یا صرفا تولد در کشور برزیل وفرانسه و اموزش بهتر چنین تفاوت کهکشانی را باعث شده؟!
بنظرم هرجور حساب کنی نباید تفاوتها انقدر زیاد باشه. مگر صرف متولد شدن دربرزیل ب معنای با استعداد بودن تلقی بشه.ینی ژن اونا بقولا برتر باشه.
ی استعدادای خالصی مث علی کریمی باقری ( الانم کم وبیش تارمی ازمون. کاوه ) نباید اینجوری ازسطح اول دور میموندن .
