اختصاصی طرفداری- رضا اطری بالاخره طعم قهرمانی در مسابقات انتخابی تیم ملی را چشید، اما در غیاب جدی ترین رقبایش، حسن رحیمی و یونس سرمستی.
پس از چند سال که به قهرمانی حسن رحیمی در مسابقات انتخابی وزن 57 کیلوگرم کشتی آزاد عادت کرده بودیم، این بار در غیاب رحیمی شاهد قهرمانی یکی از جدی ترین تعقیب کننده هایش در سال های اخیر در مسابقات انتخابی این وزن بودیم.
رضا اطری، شاگرد خلف محمود حسن نیا که در ماه های اخیر با حضور در تورنمنت های متعدد فشارهای زیادی را از نظر جسمی متحمل شده بود، با کسب مقام نخست در انتخابی تیم ملی پایان خوشی را برای ماه های اخیر خود رقم زد، اما قهرمانی او تا حدودی تحت الشعاع غیبت دو مدعی جدی قهرمانی در مسابقات انتخابی قرار گرفت.
پس از شکست های دور از انتظار یونس سرمستی در مسابقات بازی های کشورهای اسلامی و منع حضورش در مسابقات انتخابی تیم ملی، حسن رحیمی هم به دلیل مصدومیت از ناحیه زانو حاضر به شرکت در مسابقات انتخابی نشد تا اطری در غیاب یکی از بهترین سبک وزن های دنیا و همچنین یکی از سرسخت ترین حریفان داخلی اش به عنوان قهرمانی وزن 57 کیلوگرم مسابقات انتخابی تیم ملی دست پیدا کند. اما این جوان بابلی کار دشواری در جلب رضایت کادر فنی تیم های ملی برای پوشیدن دوبنده وزن 57 کیلوگرم کشورمان در مسابقات جهانی دارد. زیرا به نظر می رسد آسیب دیدگی رحیمی حاد نیست و او پس از مدتی استراحت می تواند تمرینات را از سر گرفته و خود را برای مسابقات جهانی آماده کند. همین عامل کافی بود تا شورای فنی به راحتی از کنار اسم حسن رحیمی نگذرد و تصمیم به برگزاری انتخابی درون اردویی بین سه نفر نخست مسابقات انتخابی و حسن رحیمی بگیرد.
یکی از همین نفرات کشتی گیر جوانی به نام نادر حاج آقانیا است که تا فینال مسابقات انتخابی پیش آمد و حتی اگر کمی چاشنی دقت را در دستور کارش قرار می داد و می توانست در لحظات حساس هیجانات بیش از حدش را کنترل کند، چه بسا به مقام قهرمانی مسابقات انتخابی نیز می رسید.
این آزادکار جوان بابلسری یکی از 3 شاگرد حاج محمود اسماعیل پور (مربی سازنده کشتی گیرانی چون رضا یزدانی و مسعود اسماعیل پور) در مسابقات انتخابی تیم های ملی بود که هرچند به مقام قهرمانی نرسید، اما انصافا با کشتی های سرتاسر هجومی مربی خود را سربلند کرد و نشان داد در سال های آتی پتانسیل جانشینی حسن رحیمی را دارد، به شرطی که توجه بیشتری به او شود.
حاج آقانیا در هر دو فینال مقابل اطری تا ثانیه های پایانی پیش بود و تنها عامل پوئن دادن در لحظات پایانی و شکست مقابل هم استانی با تجربه تر از خودش، خامی و بی تجربگی بود.
میل و عطش فراوان حاج آقانیا برای زیرگیری و حمله حتی در مواقعی که از حریف چند پوئن پیش است، از نقاط برجسته در کشتی های او محسوب می شود که می تواند در آینده او را به یک سبک وزن هجومی و شناخته شده در دنیای کشتی مبدل سازد.
او سال هاست که هر روز مسافت طولانی بین بابلسر و جویبار را طی می کند تا زیر نظر یکی از بهترین مربیان سازنده دنیا تمرین کند. مربی که شاید در شهر خود بایکوت شده باشد و کشتی گیران جویباری اجازه رفتن به باشگاهش را نداشته باشند، اما کلاس درسش پر شده است از نوجوانان و جوانانی که از استان های دیگر به جویبار می آیند تا نزد او کشتی بیاموزند.
در هر صورت اطری پس چند ماه ناکامی و عدم نتیجه گیری در تورنمنت هایی چون علی اف و یارگین و همچنین مدال برنز قهرمانی آسیا که با آن قرعه مناسب نتیجه مطلوبی به شمار نمی رفت، حالا به عنوان قهرمانی مسابقات انتخابی تیم های ملی رسیده و باید دید آیا می تواند نظر مساعد محمد طلایی، سرمربی تیم ملی را برای حضور در مسابقات جهانی پاریس جلب کند یا خیر. البته به نظر می رسد اطری برای جلب نظر کادر فنی می بایست بار دیگر حقانیت خود را به اثبات برساند و با منتخب نفرات دوم و سوم مسابقات انتخابی و حسن رحیمی به رقابت بپردازد. البته این در صورتی است که آسیب دیدگی رحیمی به او این مجال را بدهد تا در مسابقات انتخابی درون اردویی شرکت کند.
در هر صورت به نظر می رسد کادر فنی تیم ملی به هر قیمتی که شده قصد دارد به حسن رحیمی فرصتی دوباره دهد، اما ممکن است شرکت در رحیمی در انتخابی درون اردویی برایش گران تمام شود. مطمئنا برگزاری مسابقه انتخابی در فاصله دو هفته ای تا مسابقات جهانی برای کشتی گیر وزن اولی اصلا خوشایند نخواهد بود. زیرا ممکن است فشار زیاد ناشی از این مسابقات باعث تشدید مصدومیتش شود. از طرفی دیگر، اگر رحیمی در فاصله دو هفته به مسابقات جهانی بخواهد در انتخابی درون اردویی حداقل سه کشتی بگیرد، مطمئنا فرصتی نخواهد داشت تا بدنش را برگرداند و برای مسابقات جهانی سر وزن برسد.
در سال پس از المپیک هستیم و اگر به جوانانی چون اطری میدان بدهیم ضرر نخواهیم کرد، کاری که همه تیم ها پس از المپیک انجام می دهند. رحیمی نیز فرصت کافی خواهد داشت تا به مداوای پای آسیب دیده خود بپردازد و در سال های آتی با قدرت به تشک کشتی برگردد.