سلام
قبل از هر چیز قهرمانی دوازدهم رو به همه ی هواداران واقعی رئال مادرید تبریک میگم
و تبریک به همه ی فوتبال دوستان بابت این بازی زیبا
مطمئنا یووه هم میتونست برنده مسابقه باشه اما اتفاقات حکم به قهرمانی رئال دادند.
ناراحتی و حسرت جیجی کمی از شیرینی قهرمانی برای من کاست اما یوونتوس و بوفون بزرگیشون رو قبل از این به همه اثبات کردند.
و اما برداشت من از بازی امشب :
نکته ۱ : تغییر سیستم یووه از ۴-۲-۳-۱ به ۳-۴-۳ اشتباه اول آلگری بود
سیستمی که گاها ناهماهنگی بازیکنان رو نشون میداد چون این اواخر یووه با چهار مدافع مسلط و عالی بازی میکرد
شاید برخی دلیل این تصمیم مکس رو ترس بدونند اما به نظرم قصد آلگری کنترل خط هافبک رئال بود که البته با دوندگی و پرس شدید در نیمه اول تا حدود زیادی جواب داد اما همین دوندگی زیاد باعث تحلیل رفتن توان بدنی بازیکنان مسن یووه تو نیمه دوم شد.
شاید آلگری باید قبل از خوردن گل کوادرادو رو به بازی میاورد و ترکیب رو به ۴-۲-۳-۱ سوئیچ می کرد.
نکته ۲:سیستم ۴-۴-۲ محشر زیدان و بازیکنایی با توانایی بالا ؛
سهم بزرگی از قهرمانی اروپا رو به ذخیره های رئال میدم
شاید کمتر و کم اثرتر از بازیکنان اصلی در این جام حضور داشتند اما اطمینانی که تیم دوم به زیدان داد و ثمره اش استراحت بیشتر تیم اصلی بود در نیمه ی دوم نمود پیدا کرد و همه دیدیم که توان بدنی بازیکنان رئال کاملا به یوونتوسی ها میچربید و با ۴ هافبک میانه میدان کامل در اختیار رئال مادرید بود.
نکته ۳: تعویض های مفید زیدان و اشتباه آلگری (البته تو این مورد دست زیدان با کهکشان روی نیمکتش بازتر بود ) ;
بنظرم استراتژی یووه برای رسیدن به گل ناقص بود
آلگری دریافته بود که با سانتر از جناحین میتونه به رئال ضربه بزنه کما اینکه گلشون هم از همین راه به ثمر رسید اما متعجبم که حداقل پس از عقب افتادن چرا دو مهاجمه بازی نکرد
با اضافه شدن مانژوکیچ به هیگواین و سانتر های آلوز و ساندرو و کوادرادو یووه میتونست به گل برسه اما تعویض های منفعلانه آلگری تغییری در جریان بازی ایجاد نکرد
در سمت دیگه زیزو بیل و آسنسیو و موراتا رو به بازی آورد
سه نیروی تهاجمی سریع و تازه نفس که آماده بودند یوونتوس رو در ضد حمله تنبیه کنند که البته یوونتوس توان حمله نداشت و البته باز هم مارکو گل زد.
نکته ۴:مسلط بر روی زمین و مستحکم در هوا ؛
خط دفاع و دروازه رئال عملکردی مثبت در برابر نیروهای گلزن ، سختکوش و تکنیکی یووه در حمله داشت
شاید ناواس میتونست روی گل مانژو عملکرد بهتری داشته باشه اما نباید چند سیو عالی اون در اوایل مسابقه رو نادیده گرفت
مدافعان رئال هم در کارهای دفاعی مخصوصا روی زمین خوب بودند و اجازه عبور هیچ پاس عمقی یا نفوذ و دریبل زنی رو به بازیکنان یوونتوس ندادند و هم شروع کننده ی بازیسازی تیم بودند
کاپیتان راموس رهبر خط دفاع تیم بود
در سمت چپ و راست هم هرچند کارواخال و مارسلو چندبار جا موندند اما در مجموع عملکرد دفاعی خوبی داشتند و در حملات هم مثل همیشه مفید بودند و هر کدام یک پاس گل دادند.
نکته ۵: نظم تاکتیکی رئال مادرید در خط هافبک و درک متقابل بازیکنان از هم ؛
همانطور که کروس گفته بود رئال مادرید با ۴ هافبک تعادل بهتری داره و هماهنگی فوق العاده او در کنار کاسمیرو ، مودریچ و ایسکو برگ برنده ی رئال در این مسابقه بود.
بدون اغراق مادریدی ها بهترین خط هافبک فعلی دنیا را دارند.
نکته ۶: قدرت تمام کنندگی بالای مهاجمان رئال و نعمتی به نام رونالدو ؛
۵ شوت در چهار چوب و ۴ گل عملکرد خیره کننده ی مهاجمان و باریکنان رئال مادرید در چهارچوب شناسی که کار هافبک هارو به بهترین نحو تکمیل کرد
رونالدو حالا با این دو گل در هر ۵ دیدار برابر بوفون گلزنی کرده (۷ گل)
بدون شک کریستیانو امسال مهمترین بازیکن تیم در این قهرمانی بود
نکته ۷: زیدان ؛
نوشتن راجع به او شاید تکرار مکررات باشه چون در هر ۶ نکته ی قبل تأثیر زیزو ملموس هست.
Hala Madrid
*توجه : این نوشته برداشت یک مخاطب فوتبال به عنوان هوادار رئال مادرید بوده و نویسنده به درستی این برداشت اصراری ندارد .*
