اختصاصی طرفداری – تیم فوتبال آرسنال، در دیدار نهایی مسابقات اف ای کاپ، در چارچوب یک دربی لندن، فرداشب و در ورزشگاه ومبلی، به مصاف تیم فوتبال چلسی خواهد رفت.
در حالی که شاگردان آنتونیو کونته، شاد و مسرور از فتح لیگ برتر انگلستان، در اندیشه کسب دوگانه به سر می برند، شرایط در شمال لندن، وضعیتی عکس به خود می بیند.
آرسنال تحت هدایت آرسن ونگر، برای نخستین بار از قرار گرفتن در جمع چهار تیم نهایی لیگ برتر بازمانده و نمی تواند در مسابقات لیگ قهرمانان اروپای فصل آتی، حضور داشته باشد. اتفاقی که می تواند منجر به وداع توپچی ها با پروفسور دوست داشتنی باشد.
آرسن که پس از شکست تحقیرآمیز 10-2 مقابل بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان اروپا، بار دیگر در این مسابقات ناکام مانده بود، پرتنش ترین مقطع مربی گری خود در آرسنال را پشت سر گذاشته و بار ها با شعار "ونگر آوت"، نارضایتی های هوادارانش از وضع موجود را شنیده است.
13 سال ناکامی در فتح لیگ برتر، 7 سال ناکامی در راهیابی به جمع هشت تیم برتر اروپا و 9 سال ناکامی در راه کسب جام. اعداد و ارقام نیز به پروفسور پشت کرده اند. پروفسوری که دچار فراموشی شده. هم راه پیروزی در دیدار های بزرگ و هم راه فتح کاپ ها را گم کرده ولی هنوز امیدی باقیست. ققنوس بار دیگر رخ می نماید؟!
شکست در یک فینال مقابل رقیب همشهری و یک سرمربی تازه وارد و خوش تیپ ایتالیایی؟ بیخیال! تراژدی بزرگتر از این امکان ندارد. این شاید بدترین پایان ممکن برای یک افسانه شیرین باشد. چیزی برای از دست دادن باقی نمانده. شاید آخرین راه حل، آخرین فرمول، آخرین راه نجات و آخرین فرصت.
شکست دادن آماده ترین تیم حال حاضر فوتبال انگلستان، شاید آخرین آپشن برای هرمربی تلقی شود ولی چالشی نیست که پشت پروفسور را خم کند. پروفسوری که روزی روی دست سرالکس افسانه ای بلند شده بود و با به ارمغان آوردن کاپ طلایی لیگ برتر با شکست ناپذیری کامل در یک فصل، برای گانرز عشق بازی می کرد.
پیش از این شاید بر روی خیل عظیمی از دیدار های فوتبال در چارچوبه مستطیل سبز، نام مسابقه مرگ و زندگی اطلاق شده باشد. این بازی مصداق همان مسابقه مرگ و زندگی مشهور است. مرگ به دست یک دشمن منفور یا به پا شدن مجدد ققنوس و احیای ذهنیت پیروزی.
تلخ ترین لحظات و تاریک ترین روز ها پشت سر گذاشته شدند ولی چه کسی است که نداند، طلیعه فجر، درست پس از تاریک ترین قسمت شب به آسمان باز می گردد.
خاموشی همیشگی یا طلیعه پیروزی، نقطه سر خط. ماجرا از این قرار است!
