اختصاصی طرفداری- چند سالی است وجود یک کشتی گیر شش دانگ به نام حسن رحیمی در وزن 57 کیلوگرم کشتی آزاد آرامش خاطر خاصی نصیبمان کرده و مدال های متنوع جهانی و حتی المپیک را برایمان به ارمغان آورده است. اما رحیمی تا چه زمانی قادر است در بالاترین سطح ممکن کشتی بگیرد و برایمان افتخارآفرینی کند؟
به واقع باید اذعان کنیم که وزن 57 کیلوگرم یکی از اوزانی است که رقابت داخلی در آن وجود ندارد و رحیمی برای ملی پوش شدن در امنیت کامل به سر می برد. کارهایی هم که در سال های اخیر برای پشتوانه سازی در این وزن انجام شده است، دو کشتی گیر به نام های یونس سرمستی و رضا اطری را به تیم ملی بزرگسالان شناسانده است که عدم ثبات در نتیجه گیری های این دو کشتی گیر، بسیاری از کارشناسان و اهالی کشتی را به خاطر فقدان یک کشتی گیر مناسب برای جایگزین کردن رحیمی نگران کرده است.
البته نباید فراموش کنیم که رحیمی نیز در ابتدای کار خود در تیم ملی بزرگسالان باخت های زیادی داده است و به تدریج به چنین ثباتی رسیده است. اما آیا وقت آن نرسیده است که رضا اطری و یا یونس سرمستی پس از پشت سر گذاشتن تورنمنت های مختلف و سرشاخ شدن با خوب های وزن اولی دنیا، تا اندازه ای به این ثبات برسند؟
اطری در سال گذشته با روس کشی هایش در جام مدوید همه را انگشت به دهان کرد و حتی یک بار در انتخابی تیم ملی در مشهد تا مرز پیروزی بر رحیمی هم پیش رفت، اما مشخص نیست چرا حتی گوشه ای از آن نمایش خیره کننده را امسال در تورنمنت هایی چون یارگین از او ندیدیم.
این کشتی گیر بابلی در مسابقات قهرمانی آسیا هم چنگی به دل نزد. در همان کشتی اولش مقابل مخموت جان شاوکاتوف از ازبکستان شکننده ظاهر شد و می شد این احتمال را داد که او در دورهای بعدی دچار مشکل خواهد شد. همین طور هم شد و اطری در دور بعدی در مقابل یوکی تاکاهاشی از ژاپن که به مراتب باهوش تر از کشتی گیر ازبکستانی بود، تن به شکست داد. در این دو مسابقه سنگینی خاصی در بدن و استارت زدن های اطری مشاهده می شد، به گونه ای که انگار جنازه اش را به روی باسکول برده اند و بد سر وزن رسیده است. این سنگینی حتی در رقابت با حریف گمنام تایلندی هم به چشم می آمد.
اطری به کم ترین حقش در مسابقات قهرمانی آسیا دست یافت و به هیچ وجه نباید بابت کسب این مدال برنز خوشحال باشد.
رضا از نظر فنی فوق العاده است و این پتانسیل را دارد تا جا پای حسن رحیمی بگذارد و در سبک وزن دنیا برای خود اسم و رسم به هم بزند، اما تا وقتی به توانمندی های خود به طور کامل پی نبرد و یا بهتر بگوییم خودش قدر خودش را نداند، کس دیگری برایش دل نخواهد سوزاند.
یونس سرمستی، دیگر گزینه جانشینی احتمالی حسن رحیمی شرایط بهتری نسبت به اطری ندارد. عملکرد ضعیف سرمستی در بازی های کشورهای اسلامی، چنان غیر قابل تحمل بود که کادر و شورای فنی تیم ملی تصمیم گرفتند با منع حضور او در مسابقات انتخابی تیم ملی، او را تنبیه سنگینی کنند.
سرمستی که پس از کسب مدال برنز قهرمانی آسیا در سال گذشته مدتی را به دلیل مصدومیت دور از میادین به سر می برد، امسال با درخشش در جام تختی به بازگشتی شکوهمندانه امیدوارمان کرد. این کشتی گیر آذری در جام تختی با شکست دادن کشتی گیرانی چون امید جلالی بهار، مهران رضا زاده و مهم تر از آن ها پیروزی مقتدرانه در فینال مقابل رضا اطری عالی ظاهر شد، اما در بازی های کشورهای اسلامی با دو باخت عجیب و غریب بار دیگر دل ها را لرزاند.
توانمندی های سرمستی آن قدری است که اگر ماه ها تمرین نکند، می تواند مقابل کشتی گیران گمنام و کشتی نابلدی چون اسماعیلف قزاقستانی و یا صفراف ازبکستانی با نتیجه 10 بر 0 و یا ضربه فنی شکست نخورد، اما حالا چه شد که او چنین باخت های مفتضحانه ای در مقابل این دو کشتی گیر داشت را خدا می داند.
امثال اطری و سرمستی باید این موضوع را درک کنند که پیراهن تیم ملی در بزرگسالان مفت و مجانی بدست نمی آید و باید برای به چنگ آوردن آن از جان مایه گذاشت.
چیزی تا آغاز مسابقات انتخابی تیم ملی برای حضور در مسابقات جهانی پاریس نمانده. احدی نمی تواند منکر توانایی های بالای حسن رحیمی شود و خوب می دانیم که در حال حاضر او یکی از بهترین زیرگیرهای دنیاست، اما امیدواریم سایر نفرات وزن اولی کشورمان بتوانند خود را به سطحی برسانند که اجازه ندهند رحیمی در مسابقات انتخابی تیم ملی به راحتی خوردن یک لیوان آب دوبنده تیم ملی را از آن خود کند، کما اینکه در مسابقات انتخابی تیم ملی در مشهد شاهد جدال تماشایی و نفسگیر او با اطری بودیم.
