اختصاصی طرفداری- نمی دانیم با توجه به اتفاقات سیاسی چند سال اخیر میان کشور های عمده مسلمان جهان و روابط میان آنها، چقدر بازی های کشور های اسلامی را به واقع بازی های همبستگی کشور های اسلامی بنامیم، اما هر چه بود، چهارمین دوره بازی های همبستگی کشور های اسلامی به پایان رسید و کاروان ورزشی ایران با کسب 39 مدال طلا و مجموع 98 مدال، بعد از آذربایجانِ میزبان و ترکیه، در جای سوم رده بندی کلی مدالی قرار گرفت.
با توجه به برگزاری این مسابقات در کشور آذربایجان، میزبان اولین دوره بازی های اروپایی در سال 2015، سطح کیفی امکانات و سخت افزاری برگزاری مسابقات به گفته اکثر شرکت کنندگان بالا بوده است. کشور آذربایجان که در سال های اخیر تلاش زیادی برای ارتقای سطح ورزش قهرمانی خود در جهان داشته است، در این دوره از بازی ها نیز با به خدمت گرفتن بسیاری از ورزشکاران از ملت های مختلف، توانست بر صدر جدول مدال های رقابت ها تکیه زند. فارغ از قضاوت در مورد اینکه به خدمت گیری ورزشکاران سایر کشور ها و تغییر ملیت و عنوان آوری در سطح جهانی و المپیک چقدر می تواند لذت بخش باشد- که خود یادداشتی جدا را می طلبد- حضور قدرتمند این ورزشکاران و بعضی از ورزشکاران کاروان های کشور هایی مانند ترکیه، سطح کیفی چهارمین دوره از بازی های کشور های اسلامی را بالا برده بود.
کاروان ایران نیز در این میان با سیاستی درست در بسیاری از رشته ها، از ورزشکاران جوان استفاده کرده بود. در والیبال، تیم ملی جوانان ایران با تیم های بزرگسال و امید حاضر در این مسابقات رقابت کرد و در نهایت با قهرمانی، سطح بالای والیبال ایران را به نمایش گذاشت. در تنیس روی میز، ایران مقتدرانه در سه رشته تیمی مردان، تیمی زنان و انفرادی مردان به قهرمانی دست یافت. فینال تمام ایرانی تنیس روی میز، نشان از جایگاه بالای تنیس روی میز مردان ایران در میان کشور های اسلامی و امید به درخشش در آسیا و جهان دارد.
در رشته های شیرجه و واترپولو نیز، دو رشته ای که مدال آوری برای ایران در مسابقات آسیایی سخت به نظر می رسد، ایران موفق ظاهر شد. در تیراندازی، همان گونه که پیش بینی می شد، تیراندازان ایرانی به خصوص بانوان از سطح بالاتری نسبت به رقبای مسلمان خودشان برخوردار بودند و امید به درخشش آن ها در مسابقات المپیک روز به روز بیشتر می شود.
اما کلاه را باید برای ووشوی ایران از سر برداشت. یک تیم 6 نفره جوان با 6 مدال طلا در شش وزن موجود. شاگردان حسین اوجاقی و کیوان شیراقایی به واقع کاری کردند کارستان. خیلی سخت بتوان موفقیت 100 درصدی مدال طلا را برای تیمی در مسابقات آسیایی، المپیک و مسابقاتی از این دست پیدا کرد. شاید فقط تنیس روی میز چین را بتوانیم به یاد آوریم که در مسابقات المپیک 4 طلای ممکن را معمولا به دست می آورد.
ووشوی ایران نشان داده است که در سال های فرود تکواندو، می تواند جایگاه اول رشته های رزمی در ایران را به دست آورد. کسی چه می داند، شاید آن روز دیر نباشد که کمیته بین المللی المپیک، ووشو را نیز جز رشته های المپیکی قرار دهد و شاهد افتخار آفرینی ووشو کاران ایرانی در المپیک نیز باشیم.
