طرفداری- میلان سرانجام در حال تغییر مسیر به سمت آینده بهتر است. طی دو سه سال اخیر که همواره می گفتم اینتر حداقل در مسیر درست قرار دارد اما میلان نه، هواداران این تیم از دست من ناراحت و حتی بعضا عصبانی شدند. اما این یک واقعیت بود. امروز، شاید اینتر نتیجه نگرفته باشد اما حداقل بازیکن کم ندارد و تقریبا انقلاب خوبی در ترکیب خودش ایجاد کرده است. انقلابی که این تابستان احتمالا تکمیل خواهد شد. اینتر شاید مربی نداشته باشد، اما با قاطعیت می گویم ابزارش کم نیست. اینتری ها همین امسال هم می توانستند برای سری آ رقابت کنند اما دی بوئر همان خشت اول را کج گذاشت و ادامه ماجرا را همه می دانیم. شما اگر مهره های اینتر را مثلا در کنار مهره های تیم دوم جدول مثل آ اس رم بچینید، تفاوت مهمی می بینید؟ قطعا نه. حتی روی کاغذ شاید اینتر مهره های بیشتری داشته باشد.
هواداران ایرانیِ اینتر در حالی از کاندروا می نالند که همین حالا کونته و چلسی که امسال با ویکتور موزس قهرمان لیگ انگلیس شدند(تکرار می کنم، ویکتور موزس)، خواهان جدی کاندروا بودند و هستند. بازیکن به عنوان یکی از بهترین وینگرهای بازار اروپا و ستاره ایتالیا وارد تیم شده و اگر بد بازی می کند، این بدین معنی نیست که بازیکن بدی است. ستاره ای که سالها توانایی اش را نشان داده، ناگهان بازیکن بدی نیست، بلکه شرایط درست پیش نمی رود. اینکه جواهری مثل کوندوگبیا که در ۲۳ سالگی در مراحل حذفی لیگ قهرمانان ستاره موناکو است و با خواهان زیاد و با قیمت نجومی وارد تیم می شود اما بد بازی می کند، تقصیر بازیکن نیست. نراتزوری به جز فول بک ها، مشکل حادی در ترکیب اصلی ندارد. البته که همیشه جا برای بهتر شدن ترکیب و به خصوص نیمکت وجود دارد(مخصوصا اینتر) اما همین تیم کنونی اگر در شرایط درستی قرار داشت و ذهنیت درستی داشت، حتی می توانست در مراحل حذفی لیگ قهرمانان رقابت کند.
در آن سوی دیگر شهر میلان، شرایط واقعا خوب نبود. میلان سال به سال ضعیف تر شد و با خریدهای افتضاح، ترکیب به بدترین وضعیت ممکن رسیده بود. در این حالت شاید احتمال موفقیت یک درصد باشد اما حالا تیم می تواند نفس تازه ای بکشد. در کنار جوانانی که طی دو فصل اخیر توانستند فرصت پیدا کنند و معدود بازیکنانی که واقعا کیفیت خوبی دارند اما در میلان روز خوب و بد زیاد دارند، خرید چند بازیکن برای ترکیب اصلی مهمترین گام برای جمع کردن دوران تاریک بود که به نظر می رسد در حال تحقق است.
میلان در دروازه تامین است و یکی از بهترین دروازه بان های جهان را دارد.(اگر دوستان فردا ما را نزنند، فکر نمی کنم از میلان برود). این تیم با وجود اینکه فول بک های بهتری نسبت به اینتر داشت، رودریگز را خرید. در مرکز دفاع، رومانیولی یکی از آینده دار ترین و با کیفیت ترین دفاع های جهان است و حالا می تواند با موساکیو، دفاعی که ۲ فصل درخشان داشته است و سن زیادی هم برای یک مدافع ندارد همبازی شود. موساکیو یکی از ارکان تیمی است که امسال یکی از بهترین آمارهای دفاعی اروپا را ثبت کرده و همچنین به خاطر ۷ سال حضور در ویارئال نشان می دهد که می تواند در صورت نمایش درخشان، به یک اسطوره در سن سیرو تبدیل شود. بعد از موساکیوی ۲۶ ساله، میلان در خط هافبک یکی از آینده دار ترین هافبک های جهان را گرفته که امسال با پتانسیلی که از خود نشان داد، توجه خیلی از باشگاه های دنیا را در ۲۰ سالگی به خود جلب کرد. فرانک کسیه حالا می تواند کاری کند که توپ خیلی به دفاع میلان نرسد و مانند کانته در چلسی، به روزهای بد پایان دهد. میلان همچنان نیاز دارد که هافبک بخرد زیرا در حال حاضر تنها بوناونتورا می تواند چیزی در سطح میلان باشد. از طرفی شاید استعدادهایی مثل لوکاتلی و بازیکنی مثل برتولاچی، با ترکیب قوی تری که دیگر نباید راحت گل بخورد، احیا شوند و لیست تیم را غنی تر کنند.
در خط حمله میلان احتمالا یک مهاجم بزرگ می خرد. قرارداد سوسویی که کیفیتش را امسال به اروپا نشان داد تمدید می کند و شاید به دنبال وینگر هم برود. میلان می تواند حداقل مسیرِ اینتر را در ساختن ترکیب تیم برود. کسی چه می داند، شاید آنها زرنگ تر بودند و با یک مربی موفق خیلی سریعتر چیزی شدند که کونته با فصل اول یوونتوسش تجربه کرد. نمی دانم که مونتلا آیا همان چیزی خواهد بود که میلان به آن نیاز دارد یا خیر اما همسایه بغلی به مرحله ای رسیده که باید یک مربی بزرگ و کاربلد در ترکیب داشته باشد. نه مربیانی درجه ۲ یا شکست خورده در سری آ.
فوتبال ایتالیا از قدرت گرفتنِ دو تیم شهر میلان استقبال می کند تا ۷ ضلعی قدرت در سرزمین چکمه، در روزهایی که یوونتوس یکی از بهترین تیم های جهان است، آ اس رم در لیگ فوق العاده است، ناپولی یکی از بهترین فوتبال های اروپا را بازی می کند، لاتزیو با اینزاگی به بهترین فرمِ چند سال اخیرش رسیده و آتالانتا که با سرعتی نجومی پیشرفت می کند، شکل بگیرند. از فیورنتینایی که همیشه چیزی برای سورپرایز کردن دارد هم غافل نخواهیم شد.
از میان ۳ بازیکنی که میلان احتمالا می خرد، موساکیو با ۲۶ سال مسن ترین است. این نشان می دهد که دیگر خبری از گزینه هایی که تاریخ مصرفشان فقط یک نیم فصل بود نیست.
زنده باد فوتبال
