طرفداری- مسی، اگوئرو، هیگواین سال دیگر همه بالای ۳۰ سال سن خواهد داشت و حالا سوال این است که بعد از جام جهانی بعدی، چه کسی می‌‌خواهد جانشین آنها شود؟
جواب احتمالا در تورین است. یک پسر ۲۳ ساله که برای لهستان می‌‌توانست بازی کند. او حالا ۶ بازی ملی دارد که نشان می‌‌دهد آنچنان هم در تیم ملی شناخته نشده است و احتمالا نزدیک‌ترین کاندید برای خط حمله آرژانتین در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر است. شاید اما در روسیه هم قدر او بیشتر دانسته شود.
دیبالا ۹ گل زده و ۶ گل برای یوونتوس در سری آ ساخته است. فصل پیش او ۱۹ گل زد و ۹ پاس گل فراهم کرد. ۲ گلش مقابل بارسلونا باعث شد که در ۷ شروع بازی در لیگ قهرمانان، او ۴ گل زده باشد. در تیمی که استحکام دفاعی بیشتر به چشم می‌‌آید، او همان روزنه نوری است که می‌‌تواند قفل بازی را باز کند. پل پوگبا، رفیقش در دوران حضور در تورین در مورد وی می‌‌گوید:
به او لقب ضربدر R۲ داده ام. این دکمه‌هایی در بازی فیفا است که باید فشار بدهید تا بازیکن برگرد و شوت بزند. او همیشه اینگونه گلزنی می‌‌کند.
لقب بیشتر شناخته شده او la Joya یا همان "گوهر" است. این لقب را یک روزنامه نگار آرژانتینی پس از اینکه او در دومین بازی‌اش برای کوردوبا گل زد به وی داد. زمانی که ۱۷ ساله بود و رکورد دار جوان‌ترین گلزن باشگاه شد. مثل اکثر آرژانتینی ها، داستن مهاجرت او، خیلی وقت قبل از تولدش شروع می‌‌شود.
دیبالا در زمان حضور در کوردوبا
بلوسلاو، پدر بزرگ دیبالا، در دهکده‌ای در لهستان برای یک کشیش کار می‌‌کرد آن هم در ۴۰ کیلومتری شمال شرق کراکوف. در جنگ جهانی دوم، او باید برای کار به آلمان می‌‌رفت. وقتی به خانه برگشت، فهمید دیگر هیچ کاری در لهستان موجود نیست پس تصمیم گرفت به آرژانتین مهاجرت کند. او آنجا، هیچکس را نداشت و هیچ راه ارتباطی نبود. او ۲ هفته اول را کنار خیابان‌ها می‌‌خوابید. برادر او به کانادا رفت و هر سال نو برای وی کارت سال تحویل و پول می‌‌فرستاد. بلوسلاو در آن زمان، زبان لهستانی را فراموش کرده بود و باید کارت‌ها را ترجمه می‌‌کرد.
وقتی دیبالا ۴ ساله بود، بلوسلاو از دنیا رفت اما تاثیر او بر روی نوه خود بسیار زیاد بود. وقتی دیبالا به پالرمو رفت، اول می‌‌خواست اقامت لهستانی بگیرد. کاغذ بازی ها، دشوار بود پس ترجیح داد برای پاسپورت ایتالیایی تلاش کند چون از طرف مادری آنها ریشه‌ای ایتالیایی داشتند. خانواده‌ای در نزدیکی ناپل.
ابتدا دیبالا نقش enganche داشت. لغتی آرژانتینی برای توضیح بازیکنی که کمی در خط هافبک عمیق تر بازی می‌‌کند و نقش اتصال بین خط میانی و حمله را دارد. تفسیر او از این نقش اما اصلا به بازیکنان قبلی نمی‌‌خورد. وقتی در آرژانتین، مهاجم مکمل بود همیشه پختگی بیشتری داشت. گوتی، هم بازی وی در کوردوبا می‌‌گوید:
می گویند وقتی بچه هستید، بازیکن بزرگ همیشه نقش شماره ۱۰ می‌‌گیرد. برای او اما اینگونه نبود، او همیشه اول دریبل می‌‌زد و بعد پاس خوب را به شما می‌‌داد. او خیلی ساده و سریع بازی می‌‌کرد و تفاوت‌ها را در شوت‌های خودش که خارج از محوطه حریف بود، نشان می‌‌داد. کمی شبیه چیزی که الان انجام می‌‌دهد.
سال ۲۰۱۱ بود که درخشش واقعی از راه رسید. تیم جوانان کوردوبا در یک تورنمنت که با حمایت کولوکولو شیلی انجام می‌‌شود شرکت کرد و دیبالا کنار گوتی مهاجم مکمل شد. اول کمی مردد بود که دوباره نقش شماره ۱۰ کلاسیک آرژانتینی‌ها را به وی دادند اما در آخر سال، یار ثابت تیم اصلی بود و دیگر "گوهر" شده بود.
آشنایی به هر دو این پست‌ها برای دیبالا بسیار کلیدی بوده است. کسی که یا مهاجم کناری است یا کمی دور تر از مهاجم اصلی بازی می‌‌کند. از این نظر، او بسیار بازیکن مدرنی است. یک مهاجم کامل. کسی که خوب می‌‌تواند دریبل بزند اما تنها زمانی که نیاز است این کار را می‌‌کند.
دیگو فورلان او را با اگوئرو مقایسه کرده بود که کمی توصیف بهتری نسبت به "مسی جدید" است.
با این حال، او شبیه اگوئرو زمانی که در اتلتیکو مادرید بازی می‌‌کرد است نه اگوئرو زمان منچسترسیتی. در مادرید، اگوئرو در کنار فورلان بازی می‌‌کرد و فورلان بود که عمق بیشتری در حرکاتش داشت. دیبالا شاید مثل دیگر آرژانتینی‌ها گلزن مادر زاد نباشد اما شعاع حرکتی او و حضورش در تیم قطعا از آنها بیشتر است. از این نظر، او شاید شبیه آگوئری باشد که پپ گواردیولا می‌‌خواهد، نه آگوئری که یک مهاجم مرکزی کلاسیک است.
