طرفداری - بعد از اینکه در شش بازی آغازینش با پیراهن آرسنال موفق به گلزنی نشد او را مانند خیلی های دیگر، خریدی بی ارزش و هدر دادن پول دانستند اما دنیس برکمپ خیلی زود دهان منتقدین را بر هم دوخت. بعید است که کسی با دیدن بازی مرد هلندی، فکش نیافتد! نایجل وینتربرن، هم تیمی سابق دنیس، یکی از افرادی است که فکش بعد از دیدن توانایی های برکمپ افتاده و برای ما از فوتبالش کنار او می گوید.
او را برترین هم تیمی زندگی ام می دانم و به نظرم این موضوع همه چیز را تعریف می کند.
وقتی با طرفداران جوان آرسنال درباره او صحبت می کنم به آن ها می گویم: "فقط سری به یوتیوب بزنید؛ زیرا می بینید که دنیس کارهایی می کرد که من اصلا نمی توانم توصیف کنم." توانایی هایش را تنها در یک بازی به نمایش نگذاشت و موفق شد به عنوان برترین بازیکن سال98-1997 لیگ برتر انتخاب شود. توانایی هایش محدود به بازی های معدودی نبود بلکه همیشه می توانست آن ها را تقدیم تیم کند.
در پستی بازی می کرد که انتظار گل های زیادی از او داشتیم اما او فرصت های زیادی نیز می ساخت. از لحاظ گلزنی هرگز به تیری آنری و ایان رایت نمی رسید اما کمکی که به تیم می کرد، فوق العاده بود.
بازسازی دریبل رویایی برکمپ و گل باور نکردنی اش برابر نیوکاسل در سال 2002
دنیس شخصیتی داشت که او را از همه متمایز می کرد. خیلی ساکت بود اما در زمان لازم، بی رحم نیز می شد.
پاتریک ویرا و امانوئل پتی در خط هافبک آرسنال فوق العاده بودند اما دنیس شخصیتی داشت که او را از همه متمایز می کرد. خیلی ساکت بود اما در زمان لازم، بی رحم نیز می شد. آن دوران زیاد بازی های بین المللی را نمی دیدم و بر روی بازی برای آرسنال متمرکز بودم و وقتی به تیم آمدم، او را نمی شناختم. انتظار داشتیم بازیکنی باشد که به تیم کمک کند اما بسیار فراتر از انتظارات ما بود.
آن زمان خیلی فشار رسانه ای بر روی دنیس بود اما به اندازه رسانه ها برای او نگران نبودیم؛ می دانستم که ممکن است حتی یک سال نیز طول بکشد تا بازیکنان با شرایط جدید کنار بیایند. پس نمی توانستم او را بعد از شش بازی قضاوت کنم. مهم نیست چه کسی هستید اما باید از طرف هم تیمی ها و هواداران تان، مورد احترام قرار بگیرید. دنیس خیلی زود شرایط سخت را شکست داد. می توان نحوه گلزنی ها و صحبت هایی که هم تیمی های سابقش درباره اش انجام می دهند را ببینید.
خیلی زود فهمیدیم که او چه توانایی هایی دارد: کنترل توپ فوق العاده، رفتارهای محاسبه شده، برقرار کردن ارتباط بین هم تیمی ها و هوشیاری بسیار بالا. فکر می کنم خیلی زود متوجه شدیم که بازیکنی بزرگ به تیم ما آمده است. وقتی دنیس به تیم آمد، آرسنال باشگاه موفقی بود و توانسته بودیم در سال های 1989 و 1991 قهرمان لیگ برتر شویم و جام در جام 1994 نیز برای خود کرده بودیم. جرج گراهام به تیم آمده و بازیکنان جوان زیادی را با خود آورده بود. بازیکنان جاه طلبی مانند من، لی دیکسون و استیو بولد؛ او ما را از لیگ های پایین تر آورد. بعد از او بروس ریوچ آمد و دو خرید بزرگ داشت: دنیس برکمپ و دیوید پلات.
تلاش داشتیم با بازیکنان جدید کمی صحبت کنیم و دوست شویم اما برکمپ بعد از خوردن غذا فورا از تمرین می رفت اما ما برای زندگی شخصی یکدیگر احترام قائل بودیم. به خصوص من نیز تلاش داشتم زندگی شخصی ام را مجزا از زندگی کاری ام حفظ کنم. تلاش داشتیم دیدی به زندگی واقعی داشته باشم و این همه کاری بود که می کردم.
با آمدن آرسن ونگر، فرهنگ تیم تغییر کرد. سبک زندگی آرسنال بعد از آمدن آرسن ونگر تغییر کرد اما خریدهای اولیه او نیز بسیار هیجان انگیز بودند و وقتی می دیدم که به دنبال چه بازیکنان با کیفیتی است، فهمیدم که از دنیس برکمپ خوشش خواهد آمد و او را بازی می دهد. خریدهای او فوق العاده بودند: آنلکا، پتی، اوورمارس و ویرا. دنیس فردی بود که می توانست در هر بازی فضای خودش را بیابد و وقتی بازیکنانی این چنینی کنار وی می گذارید، باید منتظر عملکردی خاص از او باشید.
برکمپ وقتی لازم بود نیز بی رحم می شد. اما به نظرم هر فردی یک نیمه تاریک دارد؛ درست است؟ بازیکنان کمی هستند که همیشه خوب رفتار می کنند اما شاید درون آن ها کینه ها یا بغض هایی باشد.
قسمت‌های دیگر از این سری یادداشت‌ها: •100-91 • 90-81 • 80-71 • 70-61 • 60-51 • 50-41 • 40-31 • 30-21 • 20-11 • 10 (دیوید ژینولا) • 9 (پیتر اشمایکل) • 8 (پاتریک ویرا) • 7 (جانفرانکو زولا) • 6 (سرخیو آگوئرو) • 5 (دیدیه دروگبا) • 4 (دنیس برکمپ) • 3 (اریک کانتونا) • 2 (تیری آنری) • 1 (کریستیانو رونالدو)
