کارلوس کیروش در گفتوگویی با سایت فیفا در مورد مسائلی مهم که در دوران فعالیتش به عنوان مربی اتفاق افتاده صحبت کرده است.
به نقل از فارس،وی در مورد اهدافش در تیم ایران برای مسابقات جام جهانی اظهار داشت:ایران در جمع مدعیان جام نیست. قبل از قرعهکشی مسابقات هم خبر داشتیم که تمام 31 تیم دیگر دنبال این هستند که با ما همگروه شوند. اما ماموریت ما این است کاری کنیم آنهایی که دنبال همگروهی با ما بودند، بفهمند تصورشان درست نبوده است. آنقدر میدرخشیم تا تیمهای که خواهان همگروهی با ایران بودند پشیمان شوند.
متن مصاحبه وی به این شرح است:
*در ارتباط با قهرمانی در مسابقات جام جهانی زیر 20 سالهها در سال 1989 و 1991 آیا قبل از شروع این جام واقعا میدانستید بازیکنان جوان آن هنگام پرتغال چه قابلیت باکلاسی دارند؟
برای من از همان بدو شروع کار محرز بود. تا سال 1990 ما توانسته بودیم در رده جوانان برای خود در سطح اروپا اعتباری کسب کنیم و توانستیم مقایسههای انجام دهیم که بازیکنان پرتغال در چه سطح بالایی هستند. البته آن نسلی که من مربیگریاش را برعهده داشتم، نه فقط از نظر تکنیکی، تاکتیکی و فیزیکی عالی بود، بلکه حتی از نظر روحی و هوش در سطح بسیار بالایی بود. همه این عوامل باعث وحدت و روحیه یکپارچه تیمی شد که تا به امروز حفظ شده است. با کاری که فدراسیون فوتبال پرتغال انجام در آن مقطع انجام داد، در اصل فرهنگ تیمی خاصی برای تیم ملی بزرگسالان بوجود آورد که به واقعا خارقالعاده بود. فرهنگی که امروز در تیم ملی بزرگسالان و دیگر تیمهای ملی رده سنی پایینتر همچنان نمایان است.
*در مورد حضورتان در منچستریونایتد و قرارگرفتن در ردیف اسطورهای همچون سرآلکس فرگوسن چه میگویید؟
همکاری با سرآلکس بخشی دیگر از دوران حرفهای و ورزشیام به شمار میرود. نیمی از دوران ورزشی خود را در رده باشگاهی و نیم دیگر آن را در تیمهای ملی پشت سرگذاشته ام. ولی بر اساس دلایلی که برای خود دارم، میگویم که بزرگترین دوران ورزشیام به عنوان مربی، همکاری با سرآلکس بوده است. با وجود احترامی که برای تمام تیمهای باشگاهی جهان قائل هستم، باید اعتراف کنم که منچستریونایتد بهترین باشگاه جهان است که دارای بهترین فضای کار است و خارقالعادهترین هواداران را در دنیا دارد. همکاری با این تیم درکنار سرآلکس، برای من یک امتیاز و موهبت بزرگ است. افتخاری که من کسب کردم. همیشه از برخورداری شانس حضور در منچستریونایتد و همکاری با سرآلکس فرگوسن به خاطر کسب دانش و تعهدی که از این راه کسب کردم، افتخار میکنم. منیونایتد باشگاهی بزرگ است و در قالب کلمات نمیتوان فرگوسن را تعریف کرد. 6 سال در منچستریونایتد بودم و نکات زیادی را فراگرفتم و و البته دوستان خوبی مثل فرگوسن را پیدا کردم.
*برزگترین نکتهای که از فرگوسن یاد گرفتید،چیست؟
خیلی چیزهای مهم از او یادگرفتم. یکی از آنان، تاثیری بود که در هدایت تیم در بالاترین سطح ممکن داشت.در این مورد اولین موضوعی که اهمیت دارد،حس اعتمادی است که روی تک تک افراد از خود به جای میگذارد. به این ترتیب ما تحت تاثیر اعتماد مطلق در منچستریونایتد کار کردیم. دومین فاکتور مهم برای موفقیت در منچستریونایتد، همین بود که فرگوسن کاری کرد هیچکس در تیم، بیکار و غیرفعال باقی نماند. هر کس مسئولیت مهمی بپذیرد تا در جهت تحقق خواسته و علایق تیم فعالیت کند.
*در مورد حضورتان در همراه با تیم ملی پرتغال در جام جهانی 2010 چه میگویید؟
مسابقات جام جهانی 2010 کلا برای تیم ملی پرتغال دراماتیک بود. بدشانسی ما در این جام بود که با اسپانیا که بعدا قهرمان جهان شد، مواجه شدیم. اسپانیاییها واقعا در شرایط آرمانی قرار داشتند و از نظر روانی کاملا در اوج بودند. کمبود ما در رویارویی با آنها تا حدودی به شرایط جسمانی و نیز خوششانسی ربط داشت. آن هنگام دچار افت کوچکی شدیم چون بازیکن مصدوم زیادی داشتیم و امکان جایگزینی در آن مقطع سخت بود.
*در مورد راهیابی با ایران به مسابقات جام جهانی 2014 ، شما همیشه میگفتید میخواهید برای راهیابی به جام جهانی برزیل،از استعدادهای کشف نشده در تیم ملی ایران استفاده کنید. واقعا به این هدف مورد نظر رسیدید و موفق بودید؟
غیر قابل تصور بود بدون تجربه و کیفیت لازم امکان حضور در مرحله نهایی جام جهانی را کسب کنیم. در مدت 2 سال حضورم در ایران، این امکان فراهم شد بازیکنان ایرانی را پیدا کنم و انگیزه دهم که در سراسر اروپا سرگرم بازی هستند. هنگامیکه مسئولیت ایران را پذیرفتم، در واقع تنها یک بازیکن لژیونر داشتیم که خارج از ایران بازی میکرد. اما اکنون تعدادشان 6 یا 7 نفر شده است. البته در مورد این که آیا این تعداد لژیونر کافی هستند، بدیهی است چنین باوری ندارم. اما اکنون وضعیتی به واقع بهتر از زمان شروع کار داریم.رضا قوچان نژاد خود مثالی از سطح بالای بازی ایرانی است که به هنگام شروع کار چنین امکانی نداشتیم .
*دنبال چه اهدافی با تیم ملی ایران هستید؟
در مدت 2 سال و نیم اخیر مردم از ما انتظار داشتند امکان حضور در مرحله پایانی جام جهانی 2014 را کسب کنیم. در اصل مسئولیت انتظار 78 میلیون ایرانی روی دوش تک تک ما بود. زمانی که بازیکنان آرزوهای مردم را بردوش حس میکنند، در واقع با کار سختی روبهرو میشوند و مسئولیتی سنگین را بر روی دوش خود میبینند.پوشیدن پیراهن تیم ملی این فشار ناشی از مسئولیت را سنگینتر از گذشته میکند. اما ما چنین رویایی را تحقق بخشیدیم و تصویر ذهنی را واقعیت بخشیدیم. حالا وارد فاز جدیدی شدهایم.باید به وضوح مشخص کنیم به برزیل نمی رویم که به حریفان راحت امتیاز دهیم.دنبال تفریح در برزیل هم نیستیم. میخواهیم با تمام وجود، غرور و افتخار ملی و البته احترام مقابل بهترین تیمهای جهان قرار بگیریم. با تمام وجود تلاش کنیم که به یک هدف مشترک برسیم. ایران تاکنون به دور دوم جام جهانی راه نیافته و ما در این راه هر آنچه را که در توان داشته باشیم خرج میکنیم که به هدف برسیم.ایران در جمع مدعیان جام نیست. قبل از قرعهکشی مسابقات هم خبر داشتیم که تمام 31 تیم دیگر دنبال این هستند که با ما همگروه شوند. اما ماموریت ما این است کاری کنیم آنهایی که دنبال همگروهی با ما بودند، بفهمند تصورشان درست نبوده است. آنقدر میدرخشیم تا تیمهای که خواهان همگروهی با ایران بودند پشیمان شوند.