109 سال پیش در 9 مارس 1908 میلادی باشگاهی متولد شد که به یکی از نماد های شهر میلانو تبدیل شده است. خیلی ها در سرتاسر جهان شهر میلانو را با این تیم و رقیبش میلان می شناسند .
در همان سال های اولیه بین سران اصلی باشگاه بر سر استفاده از بازیکنان خارجی اختلاف افتاد تا اینکه طی یک جلسه رسمی، گروهی که اعتقاد به استفاده از بازیکنان خارجی داشتند از این باشگاه جدا شده و نام اینترنازیوناله (به معنای بین‌المللی) را برای باشگاه خود انتخاب کردند. سیاست اصلی باشگاه از همان ابتدا مبارزه با نژاد پرستی بود
تیمی که تنوع نژادی در آن پذیرفته شد، جایی که همه با پاسپورتی بین المللی تحت نام تیمی بین المللی متحد شده بودند، اینجا تنها استعداد برگ برنده افراد بود.
تنها باشگاه ایتالیایی است که موفق شده 3 گانه کسب کند و هرگز به سطوح پایین تر در فوتبال ایتالیا سقوط نکرده است.
با بازیکنانی از 47 کشور تحت هدفی مشترک به میدان رفتند. پیروزی ، قهرمانی ، شادی طرفداران در سر تاسر جهان و در آخر سربلندی ایتالیا.
شاید به عناوین و افتخارات اینتر را یکی یکی نام ببریم، اما این باشگاه چیزی فراتر از جام هایی است که در تالار افتخارات خود دارد.
نراتزوری هایی که با لباس آبی و مشکی خود و فارغ از رنگ پوست متفاوت و فرهنگ متفاوت برای این تیم بازی کردند
این باشگاه بازیکنان بزرگ را در تاریخ خود جا داده است از جوزپه مه آتزایی که در دو جام جهانی برای ایتالیا به گونه ای درخشید که توانست قهرمانی را به ارمغان آورد و فاکتی ای که نماد استواری بود .از زلاتان ابراهیمووچ که به تنهایی یک تیم بود از لوفتار ماتئوس که بهترین بازیکن جهان شد از زانتی که وفادارترین بازیکن این تیم شد از استانکوویچ که با آن گل به یاد ماندنی اش از وسط زمین در ذهن طرفداران ماندگار شد از رونالدویی که نماد فوتبال برزیل بود و هزاران بازیکن دیگر که همانند این بازیکنان در تاریخ این باشگاه ماندگار شدند
این تیم به جز بازیکنان بزرگ مربیان بزرگ نیز در تاریخ 109 ساله اش داشته است از هلینو هررایی که فوتبال کاتناچو را به جهانیان معرفی کرد تا تراپاتونی که یکی از قدیمی ترین مربیان فوتبال ایتالیا است از آقای خاص تا لئوناردو از مانچینی که دوران طلایی سال های 2000 به بعد در دست او بود تا کلودیو رانیری که فوتبال 4-4-2 را در انگلستان به خوبی اجرا کرد از فرانک د بوئر نکه نتوانست تا آخر این فصل در این تیم بماند تا هکتور کوپر آرژانتینی همه این مربیان قسمتی از تاریخ 109 ساله این باشگاه هستند .
در کشوری که تاریخش پر از فراز نشیب بود کشوری که در دست موسیلینی تا مرز نابودی پیشرفت میلیون ها نفر در این کشور مردند . فوتبالی که تبدیل شده بود به فضای تبلیغات سیاسی فوتبالی که به احترام فاشیست ها لباس مشکی در فینال جام جهانی در ورزشگاه رم پوشیدند
همین دیروز در بازی با آتالانتا اولین بازی این تیم بعد از تولدش بود که شیرینی تولد این باشگاه شیرین تر از برد پر گل این تیم در این بازی نبود بازی که ایکاردی سریع ترین هت ریک این تیم بعد از سال 1947 را انجام داد ودبه جز او بانگا و گایاردینی نیز گلزنی کردند تا جشن ۱۰۹ سالگی اینتر باشکوه تر از همیشه برگزار شود.
