غولِ مست، برای 35 سالگی برزیلی سرگردان "آدریانو"

محمد عامریان 02/24/2017 - 16:07 مشاهده پروفایل

9,424 مشاهده / 24 دیدگاه 2

غول مست ریو شاید خودش هم به خاطر نیاورد اما خیلی از خواب های کودکیمان را از سی و چند متری فرستاد سه جاف دروازه این و آن.

اختصاصی طرفداری- همه ما در خانواده، جمع دوستان و هم کلاسی های قدیمی یک نفر را داریم که پای ثابت همه خاطراتمان است از آنهایی که میتوانست بشود اما نشد که نشد، از همان ها که روزگار برایشان نیاورد، آنها که توی مدرسه توپ را که برمی داشتند کسی همپایشان نبود، معلم ورزش گفته بود راحت می‌توانست برود تیم ملی، فلان فوتبالیست محلی آن سال ها هم که یک بار کنار کریم باقری بازی کرده بود تعریف و تمجیدش را زیاد میکرد که اگر قدر خودش را بداند چنین شود و چنان شود، ولی مثل همه آنهایی که روزگار برایشان نخواست چرخ تقدیر کمتر به سمتشان چرخید و حالا همه آن نبوغ شده سیگاری گوشه لب و فریاد خش داری که فلان جا یه نفر! لابد دریبل های آن روزها هم جای نقدهای سیاسی درون تاکسی را برای هم قطارانش پر کرده شاید خودش هم نمی داند که بوده و که می توانست باشد و اکنون کجاست.

در اِشِلی بزرگ تر از درس و مدرسه ما اما آدریانو لیته ریبرو، این غول سرگردان برزیلی احتمالا همان دوست قدیمیمان است که روزگار برایش نخواست و نشد آنی که می‌توانست باشد هر چند در همان بازی دوستانه نخستین روز مقابل رئال آن ضربه باورنکردنی به طاق دروازه خبر از ظهور یک پدیده دیگر داشت اما تمرین و تلاش، پیشانی بلند هم میخواست، زوج آدرین موتو که خود داستان بلند دیگری است از سیاهی بخت یک ستاره درخشان در دنیای فوتبال مثل سرهنگ بیل کیلگورِ اینک آخر الزمان از آن همه آتش بازی و بُکش بُکش احتمالا یک تخته برای موج سواری می خواست و در جنون آن جنگ، آنقدر نوشید و نوشید که سن سیرو را دیوانه خودش کرد ناغافل که وسط مستی همه را بالا آورد.

برای فراموش شدن، سی و پنج سالگی خیلی زود است و حالا غول سی و پنج ساله فوتبال برزیل درست در سی و پنج سالگی به مدد سالشمارهای فوتبالی به یاد آورده می شود آن طور که انگار هیچ وقت نبوده است. امپراطور جوزپه مه آتزایِ دیوانه حالا وسط درگیری با الکل و پرونده های ریز و درشت قضایی خودش را هم نمی‌شناسد، داستان عبرت آمیز بچه مدرسه های برزیلی از خاموشی یک ستاره در بی کرانگی این سیاهی بلند، مثالِ خوش خط و خال برزیلی هایی که در اروپا صفر تا صد قصه را نوشیدند و به آخر نرسیدند امروز سی و پنج ساله است، غولِ مست ریو شاید خودش هم به خاطر نیاورد اما خیلی از خواب های کودکیمان را از سی و چند متری فرستاد سه جاف دروازه این و آن.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

آدرین موتو

آدریانو

M.A

دیدگاه‌ها (24 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

پیمان زامورانو 8+1

عشق ام تولدت مبارک دل هوادارای اینتر همیشه برات می تپه کاش الانم شماره ده اینتر دیوانه رو به تن می کردی برای همیشه و برای همیشه در دل مایی ...

MRG ..

چه قد زود گذشت امپراطور :(

Reza Jamali

یاد PES 2006 میفتم. و صد البته شوت های ویرانگرش. حیف شد.

صادق اینتری

شوتایی که در جا میزد بی نظیر بود

BaBaK 1990

قدرت شوتاش کمتر از کارلوس نبود

behzad Bavaariaa

یادش بخیر آدریانو بازیکن خوبی بود ولی با تمام وجود ازش متنفر بودم :|

تیفوسی اینتر inter

واقعا حیف خودش نابود کرد. حیف. عجب بازیکنی بود . بت بود برای ما.

Rasan .

اوه چه شوتایی میزد! اوه چه پی اسی بازی مکردم باش در 2006 وای که حیف شدی پسر همیشه روی تو و روبرتو کارلوس برای شوتزنی حساب بازمیکردم

خوزه مورینیو

یعنی تو اینتر خدایی میکرد برای خودش. قشنگ امپراطور اینتر بود. چه دورانی بود ، یادش بخیر می رفتیم کلوپ ، وقتی میخواستیم کاپ بزنیم یه شرط داشت ، هیچی اینتر و برزیل ور نداره ، چون آدریانو از هر جا بزنه گل میشه.
امان از این روزگار ، چرا باید همیشه بهترین ها تو بدترین شرایط زندگی کنن. آدریانو و اسطوره من رونالدینیو دقیقا به خاطر مشکلات شدید دوران کودکی نتوانستن ثابت داشته باشن ، ولی با این همه هنوز هم شوت های آدریانو یه چیز دیگه هست. هیچ کس از اون موقع تا الان که 12 سال میگذره نتونسته مثل آدریانو شوت بزنه. کل گل های تاریخ هم یک طرف، شاهکار رونالدینیو تو بازی با چلسی یک طرف

‌persia 8778

اینتری بودم بخاطر آدریانو هنوزم کارتاش رو دارم 20 تا میدادم یکی آدریانو میگرفتم
اولین عشق فوتبالیم

آقای میم

خار شوتینگ بود

S. I

فرق آدریانو و زلاتان فرق شعله کبریت و آتش خانس
آدریانو یه جرقه کوتاه بود که به هیچ دردی نخورد زلاتان هم تو همین سن داره تو لیگ جزیره میدرخشه
بازیکن وقتی بزرگ میشه که ثبات داشته باشه نه ۴ تا گل قشنگ بزنه این گلا رو باتیستوتاهم زد ولی اون ثبات داشت

Saeed Majdi

عاسقشم هنوز پی اس از روش یکی میسازم.

یونس،میلان، پرسپولیس

همه ما در خانواده، جمع دوستان و هم کلاسی های قدیمی یک نفر را داریم که پای ثابت همه خاطراتمان است از آنهایی که میتوانست بشود اما نشد که نشد، از همان ها که روزگار برایشان نیاورد، آنها که توی مدرسه توپ را که برمی داشتند کسی همپایشان نبود

real_madrid_ista

دوستان من یه بارم پرسیدم ولی کسی ج نداد
کسی ویدیو اون صحنه که آدریانو تو بازی اینتر و میلان استارت میزنه میرسه به دروازه ی میلان و نستا رو با تنه جا میزاره و میزنه به تیرک ( دقایق آخر بازی ) نداره ؟

۳۲ سال با ایتال...

یک خاطره جالب که ازش دارم مال زمانی هست که بازیکن فیورنتینا بود و قرضی از اینتر اومده بود
یادمه مانچینی سرمربی ویولا بود و نتایج خیلی بدی گرفته بود و حتی تهدید به مرگ هم شده بود ،
یک بازی بود جلوی لاتزیو که تا دقیقه ۹۰ دو بر یک عقب بودن و ادریانو جای گومز اومد تو یک گل خیلی زیبا زد و ورزشگاه منفجر شد
واقعا شوتهای پای چپش ویران کننده بود

Brazil 4R

عاشقتیم مرد دوست داشتنی
به خاطر مرگ پدرت فوتبالت و دنیات نابود شد ولی حداقلش اینه که به ما یاد دادی که عشق به پدر خیلی بزرگتر از فوتبال و مشهور شدنه
زنده باد امپراطور بزرگ

Mr.Nobody 🖤💙

لعنت به اون روز های سیاه که یکی از بهتریت مهاجم های تاریخ رو به زوال کشوند 😢😢😢 کسی که باهاش لذت دیدن اینتر بدون رونالدو رو داشتم لمس میکردم,کسی که شده بود بت من 😞😞😔 اگه اگه اگه اونجوری نمیشد مطمئنم 2تا توپ طلا داشت تا الان,همزمان با ایبرا بازی میکرد ولی کیفیت ادریانو کجا و ایبرا کجا,ولی الان میبینیم که ایبرا داره اقایی میکنه و ادریانو ریش هاشو بالای یک الونک توی ریو بدست دوستش میزنه و به گذشته خیره میشه و سیگار میکشه !
تولدت مبارک عشقم 💙💙⚫🔵