طرفداری- جرج کوهن-ستاره سابق انگلیس و قهرمان جام جهانی- به همراه پت کرراند-اسطوره شیاطین سرخ- برای کمک به فوتبالیست های سابق که از زوال عقل در امان بمانند، مغز خود را در اختیار دانشمندان قرار خواهند داد.
کوهن که در سال 1966 قهرمان جهان شد، مدعی است نباید به کودکان زیر 10 سال اجازه داده شود به توپ ضربه سر بزنند چون اینگونه زندگی خود را به خطر می اندازند. کرراند که در قهرمانی جهان دوشادوش سر بابی چارلتون بازی کرد و با نوبی استایلز در منچستریونایتد هم بازی بود، همه بازیکنان زمان خود را دعوت می کند که برای پیشرفت علم و جلوگیری از زوال عقل در نسل جدید، او را همراهی کنند.
نگرانی این دو مرد انگلیسی وقتی بیشتر شد که تحقیقات نشان داد، رابطه ای قوی میان ضربات سر مکرر و زوال عقل زودرس وجود دارد، به همین دلیل این مردان قهرمان و شجاع، تصمیم گرفته اند بعد از مرگ و برای پیشرفت علم، مغز خود را در اختیار دانشمندان قرار دهند.
جرج کوهن، اسطوره 77 ساله سه شیر ها، در این مورد با نشریه میرر، صحبت کرده است:
چه کس دیگری کمک خواهد کرد؟ منظورم این است چرا که نه؟ در آن زمان دیگر مغزم به دردم نخواهد خورد. هدف صحبتم این است که من به خانواده ام واگذار کردم و همسرم گفت که مشکلی با این امر ندارد، من هم ندارد. وقتی بمیرم دیگر آگاهی نخواهم داشت پس دلیلی نمی بینم که اینکار را انجام ندهم، مگر اینکه خانواده ام نخواهد.
وی افزود:
چگونه این وضعیت را باید بهبود بخشید؟ شما هیچوقت بدون انجام آزمایش ها و تحقیقات گسترده تر، جواب را نخواهید یافت. اگر اهدای مغزم قرار است تغییرات مهمی به وجود بیاورد، پس ضروری است.
دانشمندان، در فوتبالیست های سابق که سن زیادی دارند، وضعیتی بحرانی به نام انسفالوپاتی مزمن جراحتی(CTE) را شناسایی کرده اند. مطالعات جدید نشان می دهد از 14 بازیکن سابق فوتبال، 12 نفر آن ها از بیماری زوال عقل که در مرحله پیشرفته قرار داشته، رنج می برده اند. آثار مربوط به زوال عقل که تنها پس از مرگ بیمار و کالبدشکافی مغز مشخص می شود، در 4 نفر از کسانی که می خواستند مغزشان برای اینکار در اختیار دانشمندان قرار گیرد، پیدا شد. آن ها همچنین نشانه هایی از آلزایمر نیز داشتند.
جرج که در جریان پیروزی در فینال 1966 به عنوان مدافع راست بازی کرد و قهرمان جهان شد، دوستان صمیمی خود را دعوت به همکاری می کند. نوبی استایلز، مارتین پترز، رِی ویلسون، جک چارلتون همگی از این بیماری مهلک رنج می برند اما جرج نمی خواهد دیگر فوتبالیست های سابق چنین وضعیتی داشته باشند، به همین دلیل وی مغزش را به علم اهدا خواهد کرد.
از دست دادن عزیزان، سخت است، من فهمیده ام ارتباطی بین این بیماری و فوتبال است و تصمیم دارم مغزم را اهدا کنم، دوستان من هم از این کار قطعا حمایت خواهند کرد. در مورد بچه ها باید بگویم باید قانونی در خصوص ممنوعیت ضربه سر برای آن ها اعمال شود، آن ها فقط بچه اند و نباید با توپ های بزرگ و سنگین بازی کنند. در آن سنین به نظر من همه چیز باید زیر نظر پزشک صورت گیرد، در این صورت با این امر موافقت خواهم کرد. اما چیز عجیبتر این است که نمی شود بدون ضربه سر به توپ، بازی کرد.
پت کرراند می گوید:
اطلاع رسانی در سطح گسترده، چیزی است که شاید مردم را از انجام کاری که در آینده باعث ایجاد مشکل خواهد شد، باز دارد. شاید حتی تصمیم بگیرند در این راه پول بیشتری هزینه کنند. دیدن کسی که عقل خود را از دست می دهد، فاجعه است. اگر آن ها در خانه می مانند چه کسی هزینه شان را می دهد، تعجب می کنم. مارتین پترز چرا تحت مراقبت قرار نگرفت؟ این کسانی که می گویم قهرمان این ملت و کشور شان هستند.
کوهن دوستان قدیمی اش را تشویق می کند که مغزشان را اهدا کنند. جف استل-ستاره سابق وست بروم و تیم ملی انگیس- که در سن 59 سالگی فوت کرد و بعد ها با آزمایش های بیشتر مشخص شد مغزش به اندازه مغز یک کرد 89 ساله است! اولین شخصی است که توسط انجمن CTE مورد بررسی قرار گرفت. دخترِ استل همه بازیکنان قدیمی را به انجام این کار و واگذاری مغز خود به محققان دعوت می کند.
او می گوید دیدن وضعیت پدرش در سال های پایانی عمرش خیلی ناراحت کننده بوده است، او حتی به یاد نداشت زمانی فوتبالیست بوده است.
پس از 55 سالگی او علائم مربوط به این بیماری را نشان داد، او مدام می پرسید که آیا مادرش زنده است یا نه در حالیکه مادرش 20 سال قبل مرده بود. حتی اسم من و نوه هایش را فراموش کرده بود. او از رفتن به بیمارستان سر باز می زد چون می گفت اصلا مشکلی ندارد. یک آسیب شناس به ما گفته بود مغز او به اندازه مغز یک بوکسور آسیب و زخم برداشته است. فدراسیون فوتبال انگلیس باید شرمسار باشد، مدارک موجود است، آن ها باید چند سال پیش اقدام می کردند، اعمال آن ها غیرقابل دفاع و غیرقابل قبول است.
می گفتند پروژه 10 ساله ای دارند اما آن پروژه متوقف شد.
گوردون مک کوئین 64 ساله که سابقه بازی در لیدز یونایتد، منچستریونایتد و تیم ملی اسکاتلند را داراست، نظر دیگری دارد:
من هم ضربات زیادی به توپ زده ام اما الان بی نهایت حس خوبی دارم و دچار هیچ بیماری ای نشده ام. من آرتزوز زانو، مچ پا و بازو دارم که یادگاری از فوتبال است، اما غیر آن عالی ام. در مورد اینکه نباید به کودکان زیر 10 سال اجازه ضربه سر زدن داد شود مخالفم را اعلام می کنم چون این بخش جدایی ناپذیر از فوتبال است. از نظر من این حرف ها مزخرف است!
