طرفداری - به هیوستون تبریک می گوییم که با شکست دادن رقبای سرسختی، موفق به کسب میزبانی سوپربول پنجاه و یکم، فینال رقابت های فوتبال آمریکایی شد. اما آیا این میزبانی ارزشی برای آن ها دارد؟
ارزش میزبانی مهم ترین رقابت فوتبال آمریکایی سال، جمع کردن این همه خبرنگار و تماشاچی و جذب کردن این همه بیننده تلویزیونی چیست؟
همانطور که انتظار داریم شهردارها و مدیران تجاری، دوست دارند درباره سود اقتصادی سوپربول صحبت کنند. سوپربول، تعریف کننده میراث ها است، همه وبسایت ها و نشریه ها و روزنامه ها درباره آن می نویسند. آن ها درباره سود مالی این واقعه می نویسند، سودی که می تواند تا دهه ها خیابان های یک شهر را روشن نگه دارد. سازمان دهندگان سوپربول می گویند که این رقابت، حدود 350 تا 719 میلیون دلار برای شهر میزبان سود دارد. "بزرگترین سود اقتصادی تاریخ ایالت آریزونا"
اما مسائلی درباره این سود 719 میلیون دلاری آریزونا مطرح هستند، شاید این موضوع لزوما غلط نباشد، اما لزوما درست نیز نیست. ممکن است که سوپربول، 719 میلیون دلار به حساب شهر واریز کند اما صدها میلیون دلار نیز برای اجرای بازی، امنیت رقابت و مسائل دیگر خرج می شود.
ویکتور ماتسون، اقتصاددان و مدرس دانشگاه هولی کراس معتقد است که سود مالی برای شهر میزبان سوپربول در حدود 30 الی 130 میلیون دلار است. درآمد 30 میلیون دلاری از مسابقه فوتبال آمریکایی خوب است اما خوب، 719 میلیون دلار نیز نیست! این بازی از کنوانسیون سالیانه ابزار سازان یا مراسم میتینگ ارتودنتیست ها نیز سود کمتری به شهر هدیه می کند؛ البته دردسرهای برگزاری یک سوپربول با برگزاری یک کنوانسیون ابزارسازان غیر قابل مقایسه هستند. ارتودنتیست ها با خودشان هزاران خبرنگار به همراه نمی آورند و بالون های تبلیغاتی حین جلسات بحث درباره مواد محافظت کننده از دندان، در شهر دور نمی زنند.
در نهایت باید قبول کرد که برگزاری سوپربول، یک رشد یا جهش اقتصادی را برای شهر به ارمغان نمی آورد. دلیل میزبانی این رقابت ها، افزایش غرور مدنی است، چیزی که باعث می شود قلب سیاستمداران با شادی بیشتری بتپد. یادتان باشد که غرور مدنی را نمی توان به معنای اسکناس های واقعی ترجمه کرد. پروفسور ماتسون می گوید:
هرگز نشنیده ام که مالک یک شرکت به خاطر لذت بردن از سوپربول، کسب و کارش را به شهر دیگری منتقل کند.
به سال 2013 بازگردیم، وقتی مینیاپولیس می جنگید تا میزبانی سوپربول سال آینده را به دست بیاورد. سازمان لیگ لیستی از نیازمندی های برگزاری این رقابت را برای مسئولین شهر ارسال کرد؛ لیستی 154 صفحه ای! مسئولین شهر مینیاپولیس باید تمام خواسته های سازمان لیگ را برآورده می کردند تا تنها به میزبانی این رقابت ها امیدوار باشدند. حالا مدارکی جالب از لیست درخواستی سازمان لیگ برملا شده اند که می تواند به ما در رسیدن به حقیقت کمک زیادی بکند.
لیگ اصرار داشت که تمام مالیات های ایالت و شهر باید برای آماده سازی بازی خرج شود؛ باید 20 بیلبورد تبلیغاتی برای بازی آماده می شد، تمام هزینه سفر 180 نفر از سران لیگ برای بازرسی منطقه قبل از آغاز بازی باید پرداخت می شد، دو زمین گلف در ماه های گرم (تا چند ماه قبل از آغاز رقابت) و دو زمین بولینگ ساخته یا آماده می شد. 35000 پارکینگ خالی و البته اسکورت رایگان پلیس برای مالکان تیم های لیگ، به همراه اجاره رایگان استادیوم از یک ماه قبل از بازی. یادم رفت بگویم که همه سود از فروش بلیت ها نیز به سازمان لیگ می رسد؟
اعضای کمیته برگزاری رقابت سوپربول مینیاپولیس می گویند که همه درخواست های لیگ را قبول نکردند اما مجبور شدند که به برخی بندهای ترکمان چای مانند این لیست عجیب، تن دهند. کریگ دپکن، اقتصاددان ورزشی و مدرس دانشگاه شارلوت می گوید:
سازمان لیگ را سرزنش نمی کنم زیرا در طی سال ها، شهر ها با هم بر سر این میزبانی رقابت کرده اند. سازمان لیگ از روز اول درخواست نامه ای 154 صفحه ای به سران شهرها ارسال نمی کرد، یک روز یکی از شهرداران چنین پیشنهادی به سران لیگ داده است و به تبع از آن نیز، سران لیگ وسوسه شده اند.
کدام یک از موارد ذیل، نقطه درخشان تری در کارنامه یک سیاستمدار محسوب می شود؟ سر و سامان دادن به سیستم فاضلاب شهری یا برگزاری سوپربول؟ شاید گزینه اول نیازهای اولیه شهر را برطرف کند اما واقعا مگر مهم است؟ سازمان لیگ دو زمین بولینگ می خواهد؟ به جهنم! به آن ها چهار زمین بولینگ می دهیم.
بی شک سوپربول نیز پول ساز است، مردم زیادی برای تماشای بازی می آیند و در هتل ها اقامت می گزینند و هتل ها هم قیمت هایشان را بسیار بسیار بسیار بالا می برند. مردم از رستوران ها خرید می کنند، از مغازه ها خرید می کنند و پول زیادی به اقتصاد شهر تزریق می شود. پروفسور دپکن در این باره اذعان می کند:
ما اقتصاددان ها نتوانسته ایم تعریف خوبی در این باره انجام دهیم. سران شهر برای چیزی بیشتری از سود اقتصادی به دنبال کسب میزبانی هستند.
حالا هیوستون، مرکز توجهات قرار دارد و شاید این موضوع برای شهر خوب باشد. شاید هیوستون نیاز دارد تا تبدیل به هیوستون شود! حداقل برای چند روز. شاید لبخندی بر لب شهر بیاید؛ اما مطمئنا این لبخند به بزرگی 719 میلیون دلار نیست.
