این عکس که مربوط به بازی یوونتوس و لیورپول در مرحله یک چهارم نهایی چمپیونز لیگ در سال 2005 تو تورینه به خوبی میتونه این سوال رو که آیا یوونتوسی ها عذرخواهی لیورپول رو بعد از فاجعه ی هیسل پذیرفتن یا نه ، توضیح بده ...
فاجعه هیسل
در می سال 1985 لیورپول به فینال جام باشگاههای اروپا رسید آن ها تا پيش از آن 4 بار قهرمان اروپا شده بودند و همه از بازی کردن مقابلشان ترس و اضطراب داشتند. در ان سال ليورپول می بايست از عنوان قهرمانی دوره پيشين دفاع کند. در سال قبل آنها تيم رم را مغلوب کردند و به قهرماني رسيدند . در اين سال آنها دوباره مي بايست با يک تيم ايتاليايی ديگر پیکار می کردند . از طرف ديگر بوونتوس قهرمان جام درجام اروپا در سال 1984 بود که اکثر بازيکنان آن را بازکينانی تشکيل می دادند که در سال 1982 به همراه تیم ملی ایتاليا قهرمان جام جهاني اسپانيا شده بودند و نيز در يوونتوس آن زمان ، ميشل پلاتينی ( دارنده جايزه بهترين بازيکنان اروپا در سال های1983 ،1984و 1985 ) بازی می کرد .
قبلاً در ژانویه آن سال يوونتوس و ليورپول در سوپر جام باشگاه های اروپا به مصاف هم رفته بودند که یوونتوس در تورین موفق شد بازی را 0-2 ببرد و بازی برگشت که قرار بود در آنفيلد برگزار شود بدليل اينکه ليورپول در جدول زمان بندی برنامه های خود زمان مناسبی را برای انجام اين بازی پيدا نکرده بود ، به تعويق افتاد و بعد از فاجعه ورزشگاه هیسل دیگر برگزار نگردید .
يک ساعت قبل از شروع مسابقه ، در فینال جام باشگاه های اروپا سال 1985 در ورزشگاه هیسل واقع در بلژيک ، تماشاگران مست لیورپول با شکستن فنس هایی که میان آنان و طرفداران یوونتوسی ها برای جدایی و جلوگیری از کشمکش و درگیری قرار داده شده بود به طرفداران یووونتوس حمله ور شده و آن ها را مورد ضرب و شتم قرار دادند ، یوونتوسی ها که انتظار اين حرکت را از لیورپولی ها مست نداشتند ناچار عقب نشينی کردند با فشار يوونتوسی ها به دیوارهای پیرامون ورزشگاه ،منجر به ویرانی آن گشت و باعث شد که روی سر آن ها ویران گردد و در پی این حادثه 39 نفر که اکثراً از طرفداران یوونتوس بودند ، به کام مرگ رفتند .
با این وجود بازی فینال برگزار شد و یوونتوسی ها با تک گل میشل پلاتینی قهرمان شدند . بعد از این مسابقه لیورپولی ها به همراه تمام باشگاه های انگليسی از بازی با تیم های اروپایی در مسابقات مختلف به مدت 5 سال محروم شدند و آن سال ، سال سياه جام باشگاههای اروپا نام گذاری شد .
ورزشگاه هيسل
استاديوم هيسل در شهر بروکسل که در سال 1930 ساخته شده بود ، به نظر مي رسيد برای برگزاری يک ديدار مهم همچون فینال جام باشگاه هاي اروپا آماده نباشد .ورزشگاه گنجايش 50 تا 60 هزار تماشاگر را داشت و از اين حيث سهم هر دو تيم 25000 نفر بود که در دو جايگاه بزرگ پشت دروازه که هر دو دارای سه قسمت بودند مستقر می شدند که سه قسمتX ، Z و Y برای ليورپولی ها و جمعی از شهروندان بلژيکی و قسمت های O ، N و M برای بوونتوسی ها در نظر گرفته شده بود . گروهی از هواداران یوونتوس با خريد بليت های قسمت z در کنار ليورپولی ها قرار گرفتند و همين باعث شده بود که با هم مخلوط شوند که براي جدايی بین آن ها يک فنس قرار داده بودند . بیشتر لیورپولی ها در قسمت هاي Y و Z بدون بليت وارد استاديوم شده بودند و اکثر آن ها همه ی روز را نوشيده و مست بودند و اين از بطری هایی که بعد از حادثه در آن جايگاه ها پيدا شد معلوم بود .
در گيری
درست يک ساعت قبل از شروع بازی حدود ساعت 7 بعد از ظهر به وقت محلی تماشاگران ليورپول و يوونتوس در قسمت Z که به فاصله يک يارد از هم ايستاده بودند و بين آنان فنس های آهنی گذاشته شده بود با پرتاب سنگ و بطری به هم جو ورزشگاه را به هم ريختند . درست واضح بود که لیورپولی ها درگیری را شروع کردن. پليس بلژيک که تا آن لحظه خبری از آن نبود به سرعت وارد عمل گردید اما کوشش نیرو های پلیس بی نتيجه بود . سنگ اندازی تا نزديکی های شروع مسابقه ادامه یافت . در اين لحظه گروهی از هوادارا ن مست ليورپول فنس های آهنی را شکسته و به سمت هواداران يوونتوس يورش بردند. يوونتوسی ها که غافلگیر شده بودند به عقب رفتند آن ها به عقب نشينی خود ادامه داده تا به ديوار های پيرامون ورزشگاه نزديک نقطه کرنر رسيدند . آن ها هيچ راهی برای فرار از شر ليورپولی ها نداشتند . عده ای از آن ها سعی کردند که با بالا رفتن از ديوار خود را نجات بدهند . اما در اثر فشار جمعیت به ديوار ، ديوار روبه ويرانی رفت و روی سر جمعيتی که در زير آن بودند خراب شد .
از اين نقطه بود که 39 نفر جان خود را از دست دادند و حدود 600 نفر نیز مجروح شدند . جسد ها را در کنار فنس های آهنی و بيرون بردند و روی آن ها را با پرچم های تماشاگران پوشاندند . هليکوپتر امداد در آن بی نظمی بر زمين نشست .
هواداران يوونتوس از جايگاه های خود پايين آمدند اما نيرو های پليس بلژيک جلوی آنان را گرفت و بين آنان با طرفداران یوونتوس درگيری بوجود آمد .
هواداران يونتوسی به مدت 2 ساعت با نيرو های پليس در گير بودند حتی زمانی که بازی به اتمام رسید آن ها ، هنوز مشغول درگیری بودند .
39 نفر جان باختند که 32 نفر از آن ها طرفداران يوونتوس ، 2 نفر فرانسوی، 4 نفر بلژيکی و يک نفر از آن ها ایرلندی بود .
بازی چه شد ؟
بعد از آن درگيری وحشتناک و مرگبار، هيچ کس به فکر بازی و سرنوشت آن نبود . اما احساس می شد که با کنسل شدن بازی دوباره درگيری از سر گرفته شود و وضع از اين که هست بد تر هم شود بنابراين تصميم به انجام بازی گرفته شد. قبل از شروع مسابقه ، کاپيتان های هر دو تیم برای مدت های زیادی با تماشاگران خودی صحبت کرده و از آن ها می خواستند که در هنگام مسابقه آرام باشند و سر انجام بازی شروع شد اگر چه بازيکنان دو تيم تحت تأثير جو ورزشگاه شور و شوق بازی کردن را نداشتند .
يوونتوس بازی را 0-1برد. بعد از اتمام بازی بازيکنان يوونتوس به شادی مختصری در گوشه ای از زمين پرداختند و سريع به رختکن رفتند .جام قهرمانی در رختکن به یوونتوس داده شد . در حالی که اعضای تیم هيچ کدام راضی و خوشحال به نظر نمی رسيدند و همه قهرمانی را يک تراژدی غمناک از مرگ طرفداران خود می دانستند .
بعد از مسابقه
« اولين جرقه اين تراژدی توسط ليورپولی ها زده شد ». مقامات رسمی یوفا در اظهاريه ای اين چنين گفتند: در اينکه انگليسی ها مقصرند هيچ شکی نیست .
مقامات اصلی یوفا و مسئولان برگزاری مسابقه فينال و نيز پليس بروکسل بلژيک هيچ گونه رسیدگی در اين خصوص انجام ندادند. هيچگونه پاسخی به اين سوال داده نشد ، چه شد که در گيری روی داد .
در 31می مارگارت تاچر نخست وزير بريتانيا به مسئولان ليگ انگليسی هشدار داد که تيم های انگليسی از حضور در مسابقات اروپایی واپس زنند و شرکت نکنند . دو روز بعد یوفا کليه باشگاه های انگلیسی را از حضور در بازی ها برای مدت نامعينی ممنوع کرد .
در ۶ ژوئن فیفا نیز، لیورپول و سایر تیم های انگلیسی را از حضور در مسابقات اروپایی حتی بازی های دوستانه با دیگر تیم های اروپایی منع کرد اما کمتر از یک هفته به باشگا ه های انگلیسی اجازه بازی دوستانه را داد . این جریمه شامل تیم ملی انگلیس نمی شد و تیم ملی انگلیس می توانست در مسابقات ملی شرکت کند .بنابراین لیورپول و همه باشگاه های انگلیسی از حضور در رقابت های اروپایی به مدت ۵ سال محروم شدند .
پلیس بریتانیا و سایر کارشناسان و بازرسان ویژه پس از مشاهده فیلم ها ، عکس های حادثه و بررسی همه جانبه قضایا ، همگی بر این باور بودند که طرفداران لیورپول مقصرند و ۱۴ نفر از هواداران لیورپول که در این جریانات مقصر بودند در دادگاه بلژیک به مجازات رسیدند .
ورزشگاه هیسل بعد از آن حادثه به مدت ده سال دیگر پذیرای هیچ مسابقه ای مهم در اروپا نبود و در سال ۱۹۹۵ ویران شد و ورزشگاهی جدید به نام King Baudouin Stadium در آن محل احداث کردند . در سال ۱۹۹۶ ورزشگاه جدید میزبان دو تیم آلمان و بلژیک بود .همچنین این ورزشگاه میزبانی فینال جام در جام باشگاه های اروپا میان دو تیم پاری سن ژرمن و راپید وین را در همین سال بر عهده گرفت .
در جریان مسابقات یورو۲۰۰۰ همه اعضای تیم ملی ایتالیا که می بایست با بلژیک در این ورزشگاه بازی کنند با گذاشتن گل های آبی در محل کشته شدگان هیسل خاطره هواداران از دست رفته یوونتوس را گرامی داشتند .
