طرفداری - معامله ای دیگر نهایی شد و گونسالو گوئدس، هافبک پرتغالی بنفیکا، به تیم پاری سن ژرمن پیوست تا بتواند استعدادش را در لوشامپیونه نشان دهد.
چرا یکی از لیگ های نه چندان معتبر اروپا، به این اندازه نقشی اساسی در پنجره نقل و انتقالات دارد و ستارگانش را با این قیمت می فروشد؟ نونو کوریا، مالک آژانس نقل و انتقالات بازیکن NCFoot، در این باره می گوید:
چطور ممکن است؟ خوب، فوتبال پرتغال در بالاترین سطح اروپا قرار دارد. ما بهترین بازیکن دنیا را در اختیار داریم. پرتغال قهرمان یورو شد. بهترین سرمربی دنیا را داریم و البته مهم ترین مدیربرنامه دنیا.
مانند دیگر کاسبی های موفق، رونق گرفتن بازار فروش بازیکنان در پرتغال، تنها یک دلیل ندارد و چندین عامل در این باره نقش دارند.
استعداد بازیکنان
شاید تا به حال اسم یک تنیسور، گلف باز یا وزنه بردار پرتغالی را نشنیده باشید. مردم پرتغال دیوانه فوتبال هستند و این ورزش، تمام زندگی آن هاست. در یکی از ضعیف ترین کشورهای اروپا از نظر اقتصادی، که حتی نخست وزیر سابق این کشور، جوانان را به مهاجرت از پرتغال تشویق کرده بود، فوتبال، آینده ای هیجان انگیز برای نوجوانان است. به خصوص خانواده های محروم و تنگدست، که شاید تنها راه کودکانشان برای رسیدن به شهرت و موفقیت، فوتبال بازی کردن باشد.
از آنسو، پرتغال زمینه بسیار خوبی را برای بازیکنان جوان دیگر کشورها آماده کرده است. تیم هایی مثل بنفیکا، اسپورتینگ و پورتو، تقریبا همیشه در لیگ قهرمانان حضور دارند و بازیکنان این تیم ها می توانند خود را به جهانیان نشان دهند. پرتغالی ها سرمربی های بسیار خوبی نیز دارند و همین به رشد بازیکنان کمک می کند. کوریا در ادامه صحبت هایش می گوید:
تیم های پرتغالی پول زیادی ندارند، اما به کمک استعدادیابی خوب، آن ها می توانند بازیکنان خوب و با پتانسیل را با مبلغ کمی به خدمت بگیرند. همین موضوع، سکوی پرتاب لیگ پرتغال برای رسیدن به لیگ های بزرگ دنیا شده است؛ اسپانیا، ایتالیا، انگلیس و یا آلمان.
پرتغال لیگی رقابتی همراه با سرمربی های خوب دارد. شاید یکی از بازیکنان برزیل یا آفریقای جنوبی، مشکل اقلیمی برای سفر به پرتغال داشته باشد اما مهمان نوازی پرتغالی ها، فرهنگ و زبان مشترکشان با برزیلی ها، وفق یافتن را برای بازیکنان جوان آسان می کند.
تیم می تواند هم در زمین و هم در حساب های بانکی اش، سود زیادی کند. این یک معامله برد-برد است، دو برد برای یک طرف.
لیساندرو لوپز، رادامل فالکائو و هالک، نمونه های خوبی از فلسفه ارزان بخر، گران بفروش پورتویی ها هستند. نمونه های این موضوع را می توانیم در بنفیکا (آنخل دی ماریا، داوید لوئیز و خیلی های دیگر) و یا اسپورتینگ (اسلام سلیمانی) ببینیم. کوریا ادامه می دهد:
غول های اروپایی، به دنبال بازیکنان جوانی نمی روند که نیاز به پیشرفت دارند. آن ها بازیکنانی را می خرند که خودشان را ثابت کرده اند؛ به دنبال یک لقمه آماده هستند. آن ها بازیکنانی نمی خواهند که باید رویشان کار شود. تنها وقتی آن ها ثابت کنند که آماده درخشش در بالاترین سطح فوتبال هستند، تیم های پرتغالی به دنبالشان می آیند.
صیقل دادن به جواهرات
مهم نیست شما چقدر افراد با استعداد در کشورتان دارید، بدون سرمربی های خوب و محیط آموزشی مناسب، غیر ممکن است که چنین ستاره هایی را به دنیای فوتبال تحویل دهید. وقتی کارلوس کی روش، اولین نسل طلایی فوتبال پرتغال را در اوایل دهه 90 پرورش داد، اتفاقات زیادی در عرصه سرمربی گری فوتبال این کشور افتاد.
تیم ها، اهمیت بیشتری به سرمربی های ملی دادند و دانشگاه های زیادی، دروس مربوط به ورزش و عملکرد ورزشی را افتتاح کردند. فدراسیون فوتبال پرتغال، هزینه بسیار هنگفتی را برای آماده سازی دوره ها و کارگاه های آموزشی مربیان پرداخت و به مربیان کشورش آموخت که چگونه یک استعداد خام را تبدیل به الماسی ناب کنند.
بیشتر بخوانید: لیست 50 مربی برتر سال 2016 از نظر FourFourTwo قسمت اول و دوم
عملکرد خارق العاده ژوزه مورینیو و آندره ویاش بواش نیز ثمره همین تلاش ها بود. مربیان آماده و با دانش، بیشتر از بازیکنان بازنشسته مورد توجه قرار گرفتند . با اینکه یورو 2016، اولین قهرمانی بزرگ تیم ملی پرتغال بود اما تیم های پایه پرتغال، در سه دهه اخیر افتخارات زیادی را کسب کردند و همین، توجه ویژه قرمزها را به مربیان پایه نشان می دهد. اسلام سلیمانی، فصل قبل به فرانس فوتبال گفت:
ژرژ ژسوس، یک سرمربی کلاس جهانی است و من اغراق نمی کنم. او از لحاظ تاکتیکی یک نابغه است. وی هر روز باعث پیشرفت ما می شود.
فروش
موفقیت پرتغال در آخرین حلقه از کسب درآمد از فروش بازیکنان جوان، به طور جدایی ناپذیری مربوط به یک مرد است؛ سوپرایجنت پرتغالی، ژرژ مندس. مالک سابق یک کلوپ شبانه، فوتبال را تبدیل به کسب و کاری مولتی میلیاردی برای خود کرده است. وی رابطه بسیار خوبی با بازیکنان، سرمربیان و مدیران باشگاه های سرتاسر دنیا دارد. سر الکس فرگوسن در زندگی نامه خود می نویسد:
ژرژ مندس بی شک بهترین ایجنتی بود که با او معامله کرده ام. او مسئولیت پذیر بود، از بازیکنانش مواظبت می کرد و در عین حال، رفتاری جوانمردانه با باشگاه ها داشت.
ارتباطات او در دنیای فوتبال، بی نظیر است؛ مندس خیلی راحت می تواند تیمی را پیدا کند که بازیکنان پرتغالی را با قیمت بالایی می خرند. موکلان معروف او، ژوزه مورینیو و کریستیانو رونالدو، بهترین مثال ها برای عملکردش هستند؛ نباید فراموش کرد که او با صدها بازیکن و سرمربی دیگر نیز در ارتباط است. مدیر بنفیکا، لوییس فلیپه، در ماه سپتامبر گفت:
مندس امروز شریک ما است و با او رابطه
کسب و کار داریم.
مندس، با اینکه رابطه نزدیکی با بنفیکا دارد، در عین حال در نقل و انتقالات پورتو نیز شدیدا تاثیر گذار است. البته انتخاب برونو کاروالیو به عنوان مدیر باشگاه اسپورتینگ، باعث کم رنگ شدن رابطه مندس با شیرها شده است. کاروالیو، غیر قابل انعطاف و یک دنده شناخته می شود، او از منتقدان نقش غیرشفاف ایجنت ها در فوتبال است. کاروالیو، در ابتدای کارش، بندهای رهایی بسیار سنگینی را بر روی بازیکنانش می گذاشت و همین باعث شد تا برخی ها وی را مسخره کنند اما حالا این سیاست، تبدیل به سیاستی رایج بین باشگاه ها شده است. اسپورتینگ، ژائو ماریو و اسلام سلیمانی را با 45 و 35 میلیون یورو به اینتر و لستر سیتی فروخت و این موضوع، پاسخی برای تصمیمات درست مدیر باشگاه بود.
کوریا در این باره می گوید:
فروختن بازیکنان پرتغالی سخت نیست زیرا آن ها بازیکنان با کیفیتی هستند. شاید آن ها مبالغ انتقال زیادی بخواهند اما دستمزد بالایی نمی گیرند. تیم های پرتغالی، به دنبال فروش بازیکن هستند و بزرگان اروپا نیز به اینجا می آیند تا بازیکنانی تکنیکی و تاکتیکی بگیرند که در کشور خودشان پیدا نمی کنند.
تیم های پرتغالی، همه چیز را برای کشف، پرورش و فروش بازیکنان جوان آماده کرده اند و همین موضوع سود بسیار بسیار زیادی را به باشگاه های این کشور می رساند. تنها چیزی که نیاز است، کمی برنامه ریزی و عملکرد هدفمند است.
