مسیر قهرمانی بایرن در لیگ قهرمانان اروپای فصل 2001-2000
بایرن پس از 2 ناکامی و 2 شکست که در هیچ‌کدام مستحق شکست نبود، گام به فصل 2001-2000 لیگ قهرمان گذاشت. آن‌ها همراه با مربی بزرگ خود، فینال 1999 را به عجایب و اتفاقات فوتبال باختند و نیمه‌نهایی 2000 را به تک‌گل آنلکا و رئالی باختند که در دور گروهی به آن‌ها 8 گل زده بودند. اوضاع برای فصل جدید امیدوارکننده نبود، هر تیم دیگری پس از این 2 سال تلخ شاید شکسته شده بود ولی این تیم هر تیمی نیست، بایرن مونیخ است.
در فصل 2000-1999، روکه سانتاکروز، پاتریک اندرسون و پائولو سرجیو به این تیم اضافه شدند و در فصل 2001-2000، ویلی سانیول و اوون هارگریوز. بزرگ‌ترین خروجی این تیم هم در این 2 فصل، لوتار ماتئوس بود که برای پایان دوران بازی خود به آمریکا رفت. ظواهر امر حکایت از این داشت که ژنرال اتمار هیتسفیلد به ترکیب ایده‌آل خود رسیده است. بایرن در این فصل در بوندسلیگا قهرمان شد و در جام حذفی در دور دوم مقابل ماگدبورگی که سابقه قهرمانی جام در جام اروپا را داشت ولی اکنون در رده‌های پایین فوتبال آلمان حضور دارد، حذف شد. لیگ قهرمانان اما...، داستان متفاوتی بود.
-----------------------------------------------------------------------
خلاصه مسیر قهرمانی بایرن به‌صورت ویدئو
لینک اصلی
لینک دانلود مستقیم
در این ویدئو مسیر قهرمانی همراه با الیور کان، اتمار هیتسفیلد، اشتفان افنبرگ و سایر ستارگان تیم قهرمانِ 2001 بررسی می‌شود.
-----------------------------------------------------------------------
بایرن در گروه F مسابقات با پاریس سن‌ژرمن، روزنبرگ و هلسینبورگ هم‌گروه بود. این تیم با 3 پیروزی، 2 تساوی و یک شکست به‌عنوان صدرنشین راهی دور دوم گروهی لیگ قهرمانان شد.
توضیح این‌که در روزگار جذاب فوتبال دنیا و فارغ از جهان دوقطبی لالیگایی مسی و رونالدو و روزگاری بدون مالکان ثروتمند که بازار را خراب کنند، تیم‌های کوچک فرصت داشتند تا عرض اندام کنند.
- در گروه A: اسپارتاک مسکو در گروهی که رئال مادرید حضور داشت، بالاتر از بایر لورکوزن و اسپورتینگ لیسبون و بعد از رئال مادریدی که یک بار موفق به شکستش شده بود، صعود کرد.
- در گروه B: آرسنال و لاتزیو صعود کردند و شاختار دونتسک و اسپارتا پراگ حذف شدند.
- در گروه C: والنسیا و لیون بالاتر از المپیاکوس و هیرنوین هلند به مرحله بالاتر رسیدند.
- در گروه D: اشتروم گراتس اتریش (تیمی که مهرداد میناوند سایقه حضور در آن را داشت) و گالاتاسرای بالاتر از موناکو و گلاسکو رنجرز قرار گرفتند.
- در گروه E: دیپورتیوو لاکرونیا که روزگار خوشی را به سر می‌برد به‌همراه پاناتینایکوس دست به کار بزرگی زدند و هامبورگی که مهدوی‌کیا در آن حضور داشت و یوونتوس را حذف کردند. جالب این‌که یوونتوس چهارم شد.
- در گروه G: اندرلخت به‌عنوان تیم اول به‌همراه منچستر یونایتد صعود کردند و آیندهوون و دیناموکیف حذف شدند.
- در گروه H: میلان و لیدزیونایتدِ شگفتی‌ساز بالاتر از بارسلونا و بشیکتاش خود را بالا کشیدند.
در دور دوم گروهی، بایرن با آرسنال، لیون و اسپارتاک مسکو در گروه C هم‌گروه شد. بایرن با 4 پیروزی، یک تساوی با آرسنال در هایبوری و یک شکست از لیون به‌عنوان تیم اول به مرحله حذفی رسید و آرسنال هم‌امتیاز با لیون و به‌لطف تفاضل گل دوم شد.
- در گروه A: والنسیا به‌عنوان تیم اول به‌همراه منچستر یونایتد و با حذف اشتروم گراتس و پاناتینایکوس صعود کردند.
- در گروه B: دیپورتیوو لاکرونیا و گالاتاسرای با حذف میلان و پاریس سن‌ژرمن دست به کار بزرگی زدند. دیپوریتوویی که بعدها ثابت کرد باز هم توانایی حذف میلان را حتی در شرایط سخت‌تر داراست.
- در گروه D: رئال مادرید و لیدز یونایتد بالاتر از اندرلخت و لاتزیو بالا رفتند.
اینک زمان انتقام بود، نه انتقام از تیم یا شخص خاصی، زمان انتقام از فوتبال. زمان انتقام از فوتبالی که اگر روز خوبش بود، بایرن باید فینال 99 را 3-0 می‌برد ولی نبرد. اینک زمان انتقام بود، بایرن و منچستر یونایتد بار دیگر به یکدیگر رسیدند. جدال دو قطب آن روزگار دنیای مربیان، اتمار هیتسفیلدِ آلمانی و الکس فرگوسنِ اسکاتلندی، هم بسیار جذاب بود. اما این‌بار بایرن اجازه نداد که کار به اما و اگر برسد و بازی اول در الدترافورد را با گل دقیقه 86 پائولو سرجیو برنده شد و در بازی برگشت یک نیمه کافی بود تا منچستر یونایتد حذف خود را قبول کند. جیووانی البر و مهمت شول همان نیمه اول بایرن را 2-0 جلو انداختند تا تک‌گل رایان گیگز در ابتدای نیمه دوم بی‌اثر باشد.
- لیدز یونایتد با مجموع 3-2 بر دیپورتیوو غلبه کرد و به نیمه‌نهایی رسید. لیدز با برد 3 بر صفر در خانه و شکست 2 بر صفر در خانه حریف به این مهم دست یافت.
- والنسیا در مجموع با نتیجه 2-2 و با احتساب گلِ زده در خانه حریف آرسنال را حذف کرد. والنسیا در خانه یک بر صفر بر آرسنال غلبه کرد و در لندن 2 بر یک مغلوب این تیم شد.
- رئال مادرید در مجموع با نتیجه 5-3، موفق به شکست گالاتاسرای شد. شکست 3 بر دو رئال در استانبول با برد 3 بر صفر در مادرید پاسخ داده شد.
زمان انتقام دوم بایرن فرارسید. بایرن سال قبل و در همین مرحله به دست رئالی حذف شد که سابقه 8 تایی کردنش را داشت ولی تک‌گل آنلکا، رئال را به فینال رساند و ویسنته دل‌بوسکه بعد از آن بازی به قدرت بیشتر بایرن اعتراف کرد. بایرن مانند بازی قبل دور حذفی، بازی رفت را میهمان بود و در همان بازی اول کار صعود خود را یک‌سره کرد، گل والی زیبای البر برای برد بازی رفت کافی بود تا بایرن 80 درصد راه صعود خود را هموار کند. در بازی برگشت گل دقیقه 8 البر با گل دقیقه 16 فیگو، پاسخ داده شد ولی این ینس یرمیس بود که حکم برتری بایرن را با گل دقیقه 34 خود امضا کرد و بایرن به فینال رسید. این اقتضای بایرن است که شکست خفیفش را با بردهای بزرگ پاسخ می‌دهد.
- والنسیا هم در مجموع با نتیجه 3 بر صفر موفق به شکست لیدز یونایتدِ شگفتی‌ساز شد و برای دومین سال متوالی به فینال رسید. والنسیا در خانه حریف به تساوی بدون گل رسید و با برد 3 بر صفر در خانه، قاطعانه به فینال رسید.
دوم خرداد 1380 - ایتالیا، میلان، سن‌سیرو - هوا تاحدودی ابری
71500 نفر به این ورزشگاه تاریخ آمدند تا شاهد دیدار 2 تیم ناکامِ 2 فینالِ گذشته با قضاوت دیک یول هلندی باشند. بایرنِ اتمار هیتسفیلد با سیستم 2-5-3 و ترکیب الیور کان، ساموئل کوفور، پاتریک اندرسون، ویلی سانیول (کارستن یانکر، 46)، بیشنته لیزارازو، اوون هارگریوز، اشتفان افنبرگ (کاپیتان)، مِهمِت شول (پائولو سرجیو، 108)، حسن صالح‌حمیدزیچ و جیووانی البر (الکساندر زیکر، 100) راهی میدان شده بود و والنسیای هکتور کوپر با سیستم 2-1-2-1-4 و ترکیب سانتیاگو کانیزارس، جوسِلین آنگلوما، روبرتو فابین آیالا(میروسلاو ژویکچ، 90)، موریکو پالگرینو، آمِدو کاربونی، روبن باراخا، گایزکا مندیتا، کیلی گونزالز، پابلو آیمار(داوید آلمیدا، 46)، خوان سانچز (زلاتکو زاهوویچ، 66) و جان کارو به میدان آمده بود.
بازی پایاپای بود و تنها 2 پنالتی توانست طلسم دروازه‌ها را بشکند. پنالتی بحث‌برانگیزی دقیقه 3 که برای والنسیا گرفته شد و توسط مندیتا به گل انجامید با ضربه پنالتی دقیقه 50 کاپیتان اشتفان افنبرگ که با تلاش کارستن یانکر تعویضی به‌دست آمد، پاسخ داده شد. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که در آن روزگار تعویض‌های اتمار هیتسفیلد زبان‌زد بود و تعویض پیستون راست با مهاجم نوک نشان‌گر کارکرد تعویض این مربی بود. ضمنا در طول بازی یک پنالتی بایرن که توسط افنبرگ به‌دست آمده بود، توسط مهمت شول از دست رفت.
آمار بازی در پایان 120 دقیقه به این شرح بود:
بایرن: 19 شوت (5 شوت در چارچوب)، 64 درصد مالکیت توپ، 10 کرنر، 24 خطا، 2 آفساید و یک کارت زرد.
والنسیا: 9 شوت (4 شوت در چارچوب)، 36 درصد مالکیت توپ، 3 کرنر، 23 خطا، 6 آفساید و 3 کارت زرد.
برنده باید به حکم پنالتی انتخاب می‌شد، پنالتی‌هایی که معمولا برای بایرن و کلا آلمان‌ها خوش‌یمن بود. این بار هم بایرن به‌خاطر داشتن ابردروازه‌بانی به‌نام الیورکان برنده ضیافت پنالتی‌ها شد، او 3 پنالتی را مهار کرد تا 3 پنالتی که رقیبش مهار کرده بود (یک پنالتی در جریان بازی)، بی‌اثر شود.
بایرن قهرمان شد و مهری زد بر 2 سال ناکامی نابه‌حق خود در سال‌های گذشته. بایرن قهرمان شد تا طریقه برخواستن را به همه فوتبال دنیا یاد بدهد. بایرن انتقام خود را از فوتبال گرفت به سبک آلمانی، به روش خاص خودش و نه به هر روشی یا با هر ابزاری. بردن همه‌چیز نیست، بهترین بودن و بردن همه‌چیز است. اکنون که در آینده دیروزِ 2001 به سر می‌بریم، به‌نظر شما فوتبالِ سال 2013 شباهتی به سال 2001 دارد؟! و کدام تیم این شباهت را رقم زد؟! و آیا بایرن این حق را داشت تا به بهانه عدم قهرمانی در 2 سال گذشته به هر روشی برای بردن دست بزند؟!
-----------------------------------------------------------------
منبع تصویر
پ.ن.: لینک دانلود مستقیم 12 روز اعتبار دارد.
