مطلب ارسالی کاربران
ساختمان پلاسکو آن‌قدر نوسازی نشد تا ناگهان ویران شد
فاطمه علی‌اصغر: نخستین ساختمان بلندمرتبه تمام فلزی ایران، نخستین آسمان‌خراش خاورمیانه، پاتوق معروف پوشاک تهران با نیم قرن سابقه، جلوی چشم میلیون‌ها ایرانی در حالی که به منیتور شبکه خبر خیره شده و یا در اطراف پلاسکو جمع بودند، فرو ریخت.
ساختمان پلاسکو واقع در ضلح شمال شرقی چهارراه استانبول در سال 1341 و در 16 طبقه ساخته شد. این ساختمان در زمان خود بلندترین بنای ساختمانی در ایران به شمار می آمد. متراژ تقریبی زیربنای آن 29 هزار متر مربع بود و طبقات اول تا چهارم مساحت بیشتری نسبت به سایر طبقات داشتند.سازنده نخستین ساختمان بلندمرتبه ایران و تهران ۱۳۳۰ - ۱۳۲۸، واقع در ابتدای خیابان باغ سپهسالار قدیم هوشنگ خان شقاقی است. ساختمان پلاسکو، بعد از آن، در 16 طبقه به عنوان بلندترین آسمان خراش خاورمیانه در زمان خود با طراحی مهندسان معمار کلیمی و ثروت القانیان در چهارراه استانبول ساخته شد. این آسمان‌خراش تمام فولادی و حتی نمای بیرونی آن کلاف کشی و با فولاد بسته شده است که با این شیوه ساخت استوار، عمر مفید آن را 200 سال تخمین می زدند.این ساختمان در مصادره بنیاد مستضعفان بود و پیش از این بارها شنیده شده بود که قرار است به بهانه نوسازی و بازسازی تخریب شود که هر بار با مخالفت مغازه داران و کسبه رو به رو شد و این بنا به زندگی خود ادامه داد. مغازه داران حتی با تغییر نمای این ساختمان مخالف کرده بودند. کارشناسان و دوستداران میراث فرهنگی از آنجاییکه این بنا جزو نخستین پاساژهای بلندمرتبه تهران به شمار می آمد برای ثبت ملی آن تلاش کرده بودند اما هر بار این تلاش ها با شکست رو به رو شد و حتی تعمیراتی که قرار بود برای بهبود وضعیت این ساختمان انجام شود از سوی مسئولان شهرداری صورت نگرفت.ساختمان پلاسکو را حبیب‌الله القانیان، رئیس انجمن کلیمیان تهران و مالک شرکت پلاسکو، بزرگترین کارخانجات صنایع پلاستیک‌سازی ایران، ساخت. گفته می‌شد که آیت‌الله طالقانی در مخالفت با ساخته‌شدن بلندترین ساختمان تهران توسط یهودیان ایرانی، ابراز مخالفت و نارضایتی کرده‌بود. پس از انقلاب اسلامی، ساختمان پلاسکو و ساختمان آلومینیم که آن‌هم متعلق به حبیب‌الله القانیان بود، به نفع بنیاد مستضعفان مصادره شدند.
حبیب‌الله القانیان، متولد 1288 خورشیدی، از خانواده‌ای بود که به‌مدت چند دهه پیشگام نوآوری‌های تجاری و صنعتی در ایران بودند. درواقع این خانواده پس از جنگ جهانی دوم، با امتیازی که برای فروش لباس‌های متفقین به‌دست آوردند، در مسیر ثروت‌اندوزی قرار گرفتند. حبیب که کارش را در نوجوانی، در هتل یکی از اقوام آغاز کرده بود، با برادرانش در بازار به کار تجارت پرداخت. گفته می‌شود برادر حبیب به آمریکا سفری داشت و با صنعت تازه‌ی پلاستیک‌سازی آشنا شد و ایده را به ایران آورد. آن‌ها در سال 1337 شرکت پلاسکو و پس از آن، صنایع پروفیل آلومینیوم را تاسیس کردند.(به نقل از خبر انلاین)
