تیری آنری
همه ما به خوبی این توپچی فرانسوی را میشناسیم. او در طی 8 سال حضور خود در آرسنال موتور خط حمله تیم و یکی از بهترین مهاجمین دوران خود بود؛ اگر بگوییم بهترین پر بیراه نگفته ایم. کمتر کسی تیم رویایی آرسن ونگر را فراموش می کند که موفق شد بدون هیچگونه باختی قهرمان لیگ بر شود. تیری 226 بار برای آرسنالی ها گلزنی کرد و 4 بار عنوان بهترین بازیکن انگلیس را کسب کرد و اولین کسی بود که موفق شد دو بار پیاپی به این افتخار دست یابد. افتخارات آنری بر کسی پوشیده نیست اما وی در کمال ناباوری هرگز موفق به کسب توپ طلا نشد. آنری در سال 2006 موفق شد در تیم منتخب جای گیرد اما آن سال توپ طلا از آن فابیو کاناوارو شد.
پائولو مالدینی
اسطوره دوست داشتنی میلان ایتالیا. در تمامی روزهای عمر خود با فردی مواجه نشدم که از مالدینی بد بگوید. کمتر کسی مالدینی را به عنوان بهترین مدافع چپ دنیا قبول ندارد. مالدینی با میلان 5 عنوان اروپایی کسب کرد و حتی از سوی مجله دنیای فوتبال به عنوان بهترین بازیکن اروپا شناخته شد اما توپ طلا؟ هرگز. او در سال 2005 در کنار کافو و نستا هم بازی های خود در میلان و جان تری از چلسی عضوی از تیم منتخب بود. مالدینی 25 سال در بالاترین سطح توپ زد و بدون شک یکی از بهترین مدافعین تاریخ است.
الیور کان
نظر من را بپرسید کان بهترین دروازه بان تاریخ است حتی بالاتر از دینو زوف ایتالیایی و لو یاشین روس. کان در سال 1994 به بایرن مونیخ پیوست و در حدود 14 سال بازی در باواریا 23 هنوان قهرمانی با مونیخی ها کسب کرد. کان عضوی از تیم قهرمان آلمان در اروپا سال 1996 بود. شاید بزرگترین اجحاف در حق کان این بود که به گفته خود گل های بازی است که نتیجه بازی را تعیین می کند و این یعنی اینکه بیشتر بازیکنان هجومی به اصطلاح در دید مردم هستند. اما در مورد کسی که به حریف اجازه نمی دهد گل بزند چه؟ سال 2001 کان این شانس را داشت اما پس از مایکل اوون و رائول در رده سوم قرار گرفت.
رائول گونزالس
اسطوره بزرگ مادریدی ها، یک گلزن تمام عیار و دورانی مملو از افتخارات گوناگون. رائول برترین گلزن تاریخ رئال مادرید با 323 گل و یکی از گلزنان اسپانیا با 40 گل می باشد. رائول دوران پرافتخاری را در رئال مادرید سپری کرد و موفق به کسب 6 قهرمانی لالیگا و 3 قهرمانی اروپا شد. سال 2001 یکی از بهترین فرصت های رائول برای کسب توپ طلا بود اما وی موفق به کسب این عنوان نشد و پس از مایکل اوون در رده دوم جای گرفت.
کنی داگلیش
کینگ کنی لقب داگلیش میان هواداران لیورپول می باشد. داگلیش که در سلتیک توپ می زند در سال 1977 به جای گوین کیگان به آنفیلد نقل مکان کرد. او در 12 سالی که برای لیورپول توپ زد موفق شد در سال های 1978، 1981 و 1984 به همراه این تیم انگلیسی قهرمان اروپا شود. او در کل موفق شد به همراه لیورپول 23 عنوان قهرمانی کسب کند. وی در سال 1983 تا آستانه کسب این عنوان پیش رفت اما در نهایت پلاتینی، ستاره آن روزهای یوونتوس و رئیس کنون یوفا موفق به کسب توپ طلا شد.
اریک کانتونا
ستاره سابق منچستریونایتد که در سال های 1992 تا 1997 برای این تیم توپ می زد، 4 بار به شاگردی فرگوسن موفق به قهرمانی در لیگ انگلیس و 3 قهرمانی در جام حذفی انگلیس شد. کانتونا در تیم ملی فرانسه نیز دوران خوبی را سپری کرد و در 45 بازی موفق شد 20 بار گلزنی کند. کانتونا در سال 1993 شانس این را داشت تا این عنوان را کسب کند اما پس از روبرتو باجیو ایتالیایی و دینس برکمپ هلندی با اختلاف در رده سوم جای گرفت.
استیون جرارد
کاپیتان لیورپول و تیم ملی انگلیس یکی از بهترین های تاریخ انگلستان است؛ بازیکنی که برای رهبری تیم به سوی پیروزی متولد شده است. جرارد در سال 2005 عامل اصلی قهرمانی لیورپول در اروپا و جام حذفی انگلیس بود اما آن سال توپ طلا به رونالدینیو رسید و جرارد پس از فرانک لمپارد از چلسی در رده سوم قرار گرفت. نکته جالب آن سال تیم منتخب بود. هنگامی که به تیم منتخب آن سال نگاه می کنیم نام رونالدینیو از بارسلونا، فرانک لمپارد و ماکلله از چلسی را در کنار زیدان میبینیم اما خبری از نام جرار نیست.
الساندرو دل پیرو
پس از شنیدن نام یونتوس محال است چهره دل پیرو در ذهن ما نقش نبندد. دل پیرو در سال 1993 به یوونتوس پیوست و 19 فصل برای تورینی ها توپ زد. او در مجموع 691 بار با لباس یونتوس به میدان رفت و 290 گل به ثمر رساند. دل پیرو برترین گلزن تاریخ یونتوس است. او با به ثمر رساندن 135 گل که نتیجه بازی را عوض کرد در این امار نیز مرد شماره یک تورینی ها می باشد. او 16 فصل بیش از 10 گل به ثمر رساند و تنها بازیکن ایتالیایی است که به این عنوان دست یافته است. در جام جهانی 2006 نیز کسی نمی تواند از نقش مهم وی برای قهرمانی ایتالیا چشم پوشی کند. وقتی بیشتر آمار ما را آزار می دهد که میبینیم دل پیرو تاکنون در لیست تیم منتخب و 3 فرد پایانی رقابت برای توپ طلا قرار نگرفته است.
میشاییل بالاک
بازوبند کاپیتانی آلمان بر دست کسی جز بالاک قابل تصور نیست. در سال هایی که آلمان در حال برنامه ریزی برای فوتبال خود و در اوج ضعف خود بود این بالاک بود که آبروی آلمان ها را حفظ کرده بود. جام جهانی 2002 شاید اگر محرومیت بالاک برای بازی فینال نبود اکنون آلمان و برزیل هر دو 4 قهرمانی جهان داشتند. جام جهانی 2006 آلمان بدون بالاک هرگز به رده سوم جهان دست نمی یافت و سال 2008 و جام ملت های اروپا بالاک به تنهایی آلمان را فینالیست کرد. شاید اگر در تیم کنونی آلمان یک میشاییل بالاک آماده وجود داشت اکنون تیمی نمی توانست مقابل آلمان بایستد. بالاک در سه تیم لورکوزن، بایرن مونیخ و چلسی بازی کرده در در هر سه تیم از بهترین ها و شاید بهترین بوده. سال 2002 بالاک بود و منچستریونایتد که بالاک با گلزنی خود لورکوزن را به فینال اروپا برابر رئال مادرید و زیدان رساند. در همان سال بالاک بازیکن سال آلمان نیز لقب گرفت. اما در همان سال در تیم منتخب و کاندیداهای کسب توپ طلا نامی از بالاک نمیبینیم و این بسیار دردآور است.
فرانس پوشکاش
فرانس پوشکاش کاپیتان یکی از بهترین های تاریخ و بدون شک یکی از بهترین بازیکنان تاریخ است. پوشکاش در رئال مادرید 4 بار جایزه پیچینی را گرفت و 5 بار با این تیم قهرمان اروپا شد. از سال 2009 در مراسم توپ طلا جایزه دیگری به نام جایزه پوشکاش اضافه شده که مربوط به بهترین گل سال است و در بخش زنان و مردان اهدا می شود. بهترین دوران پوشکاش تا سال 1954 بود و مراسم اهدا توپ پس از سال 1956 آغاز شد و این دلیل اصلی است که فرانس این جایزه را کسب نکرده. در بازی که به عنوان بازی قرن شناخته شد، پوشکاش عامل اصلی پیروزی 8-3 مجارستان در ومبلی برابر انگلیس بود.
شاید اگر بخواهیم همه این افراد را برگزینیم و معرفی کنیم نیاز به نوشتن یک کتاب باشد اما به معرفی بزرگترین آنها بسنده می کنیم.
