مطلب ارسالی کاربران
فوتبال و شیوخ
زمین عربستان و کویت البته برای کاشتن چمن فوتبال مناسب نیست. اما درآمد بی حساب و سرسام آور نفت زمینه را از هر لحاظ برای همه گونه سرمایه گذاری – تا حد دیوانگی – مساعد میکند و ظرف چند سال آنچنان فوتبال شکوفایی به بار می اورد که باور کردنی نیست .
افتخار آغاز به عربستان و کویت میرسد . عربستان با دتمارکرامر ( آلمانی ) آغاز کرد و کویت با زاگالو ( برزیلی ) .
انگیزه روی آوردن به فوتبال هم این بود : حالا که پول هست چرا افتخار نباشد ؟ مربیان کارآزموده و بلندآوازه خارجی پس از چندی اقامت در سرزمین شیوخ و اندی کارهای روبنایی برای ساختن و مهیا کردن تیم ملی به چند دلیل حوزه کار و تلاش را از سطح ملی به سطح باشگاه و باشگاهداری کشاندند . اینان به شیوخ حالی کردند که اگر تیم ملی میخواهید باید تیمهای باشگاهی داشته باشید و .. حالا که باشگاه دارید باید مربی باشگاهی خوب و بازیکن الگو داشته باشید . از اینجا بود که سیل مربیان انگلیسی و آلمانی و برزیلی به سرزمین شیوخ سرازیر شد و به دنبال آن بازیکنان درجه اول اروپا به شوق دلار راهی این کشور ها شدند .
این موج رفته رفته به دیگر شیخ نشین ها و امارات حاشیه جنوب خلیج فارس سرایت کرد به طوری که در اندک مدت فقط در امارات نزدیک به 50 مربی خارجی به امر فوتبال آموزی به جوانان و حتی کودکان سرگرم بودند و از جاذبه فوتبال همان بهره برداری و استفاده ای شد که در جهان سوم شده ومیشود : پول فراوان ، هیاهوی فراوان و جنجال فراوان برای مشغولیت مردم .
الگوی کار درمیان شیخ نشین ها فوتبال اروپا و در واقع کاریکاتوری از آن است . درست مثل جام باشگاه های اروپا جام باشگاه های خلیج دارند و به طور رفت و برگشت مسابقه میدهند . درست مثل جام جامداران اروپا اینها هم جام حذفی برای خود به راه انداخته اند و خیال دارند به زودی هم مانند جام یوفا یک جام اخوت داشته باشند . کمترین استفاده سیاسی از برپایی این گونه جامها : جمع شدن شیوخ کوچک و بزرگ به دور یکدیگر و سپس بی اعتنایی به کشوری است که سرتاسر حاشیه شمالی خلیج فارس و بحر عمان را به خود اختصاص داده : یعنی ایران ! ضمنا کویت کوچک هم قهرمان قاره شده است و ( البته قهرمان فوتبال ) و ... بعدا تا چه پیش آید .
