سرخ به رنگ خونآرسنال بازیکن ها خوبی داره اما توازن کافی نداره...اگر دفاع راست خوبه...دفاع چپ متوسط هست
وینگر ها تعیین کننده نیستن جز سانچز
و به شدت و خیلی زیاد حرف پاولر رو قبول دارم
آرسنال شخصیت قهرمانی رو از دست داده... بازیکن ها چندسال هست قهرمان نشدن و اول اینکه دیگه تشنه قهرمانی نیستن...و دوم اینکه این باور درشون شکل گرفته که همیشه در بزنگاه های حساس بازنده هستن.
آخرین فریم از سانچز پس از گل دوم سیتی گویای همه چیز بود...واقعا سانچز یک تنه نمی تونه این تیم رو بالا نگه داره...سخته
تفاوت کنته سیمونه در روحیه و انگیزه دادن به بازیکن ها در اینجا مشخص میشه حتی کلوپ...ونگر مشخصا این خصلت رو نداره...به هدایت های کنته و کلوپ و سیمونه در کنار زمین دقت کنین و با ونگر مقایسه کنین متوجه تفاوت ها میشین...فریاد ها، اکشن ها، هدایت ها، و خوشحالی ها و عصبانیت های 3 تای اول قشنگ تاثیر روانی عجیبی روی بازیکن ها میزاره در مقایسه با هدایت های ایستای ونگر.
کلی بازیکن میشه گفت که حریص پیروزی و متنفر از شکست نیستن و شاید سانچز فقط از این قاعده مستثنی باشه
آرسنال از الان به بعد کسی رو لازم داره که حریص پیروزی رو داشته باشه و تنفر از شکست..کسی که بتونه قاعده های کلی باشگاه رو بشکنه...مثل کسب سهمیه و چشم به قهرمانی حذفی...عبور از مرحله گروهی جام باشگاه ها و حذف در دور حذفی...اینا رو باید یک نفر بشکنه.