برخی فیلم ها بخش بزرگی از مخاطبان خود را به شدت تحت تاثیر قرار می دهند و به گریه می اندازند . شاید مثل من زیاد احساساتی نباشید اما دستکم این فیلم ها شما را غمگین و چشمانتان را شبنمی می کنند!!
بدون ترتیب ...
1-همچنان آلیس (Still Alice) به کارگردانی ریچارد گلیزر. و بازی فوق العاده جولین مور ( که به خاطرش اسکار گرفت) در نقش یک استاد موفق دانشگاه که به آلزایمر دچار می شود . صحنه های گفت و گو با دخترش ( کرستن استوارت) به ویژه در پایان فیلم به شدت تاثیرگذار است .
2-هاچی (Hachi: A Dog's Tale) به کارگردانی لاسه هالستروم. قهرمان این فیلم یک سگ است .سگی که تار و پودش وفاداری است . بر اساس یک ماجرای واقعی در ژاپن .
3-گلهای جنگ (The Flowers of War) به کارگردانی ژانگ ییمو . بر اساس یک ماجرای واقعی در جنگ جهانی دوم و جنگ بین چین و ژاپن .کرسچن بیل یک دزد آمریکایی است که ناخواسته وارد یک ماجرای مرگ و زندگی می شود و سرنوشت 13 دختر دانش آموز در یک صومعه بر دوش او قرار می گیرد .پایان احساسی فیلم تکان دهنده است.
4-دخترک ملیون دلاری (Million Dollar Baby ) به کارگردانی کلینت ایستوود . این فیلم که 4 اسکار دریافت کرده روایت مگی ( هیلاری سوانک – برنده اسکار) است که علاقه دارد قهرمان بوکس شود و فرانکی ( ایستوود) که مربی او می شود . همه چیز خوب پیش می رود تا اینکه در بازی بزرگ حریف مگی پس از باخت عصبانی می شود و...
5-مسیر سبز(The Green Mile) به کارگردانی فرانک دارابونت . ماجرای یک غول سیاه پوست متهم به قتل یک دخترک سفیدپوست. غولی با با دلی ساده و نازک ...
6-مخمصه (heat) به کارگردانی مایکل مان . نمیشه لیستی بنویسم و یادی از این فیلم فراموش نشدنی مایکل مان بزرگ نکنم . پایان فیلم وقتی پاچینو با چشمان اشکبار دست دونیروی بی جان را میگیره همچنان تازه و تاثیرگذار و غم انگیزه ..
7-روشنایی های شهر (City Lights) به کارگردانی چارلی چاپلین .قرار گرفتن یک فیلم کمدی در این لیست کمی عجیب به نظر میاد اما در پایان فیلم وقتی دختر نابینای اول فیلم ( که اکنون بینا شده) دستان چارلی رو میگیره و می فهمه فرشته نجاتش اوست زیباترین و احساسی ترین صحنه سینمای چاپلین شکل میگیره .
8-سینما پارادیزو (Cinema Paradiso) اثر بی نظیر جوزپه تورناتوره . موسیقی فوق العاده انیو موریکونه . در این فیلم عشق دوران نوجوانی وعشق به سینما با هم پیوند می خوره .
9-روح ( ghost) اثر جری زوکر . این فیلم قرار بود یک فیلم ترسناک باشه اما جری زوکر کمدی ساز از این فیلمنامه یک کمدی رمانتیک احساسی ساخت و به خاطر دارم در سالهای 70-71 خیلی ها رو در ایران به گریه انداخت . مرحوم پاتریک سویزی و دمی مور و ووپی گلدبرگ بهترین نقش آفرینی هاشون رو در این فیلم به یادگار گذاشتن .
10-هوش مصنوعی (Artificial intelligence) اثر استیون اسپیلبرگ . پس از گذر سالها و بارهاو بارها تماشای این فیلم هنوز هم تاثیرگذار است . وثتی دیوید هزاران سال صبر می کند تا فقط و فقط یک بار دیگر مادرش راببیند . همچنان سکانس نهایی این فیلم چشم های مخاطب را شبنمی می کند .
پ ن : به سوی ابدیت (؟؟!!) . این آخری داستان جالبی داره . دهه 60 فیلمی از تلویزیون پخش شد که گمان کنم اسمش ( به سوی ابدیت) یا چیزی شبیه به این بود . فیلم یا اروپایی بود یا فیلمی درجه 2 از امریکا . ماجرای یک پسربچه مبتلا به سرطان بود که اواخر عمرش رو با مادر و عموش ( در فیلم می گفتن عمو – شاید هم عموش نبود!!) می گذروند . این فیلم 90 دقیقه اشک و گریه بود . اون دوره خیلی طرفدا پیدا کرد . من برای پیدا کردن مشخصاتش خیلی گشتم ولی چیزی پیدا نکردم
