چهار سه-سهخب مبارکه یوونتوس از همین الان قهرمان سری آ شد.
یووه به جز اون دو باختی که به میلان و اینتر داد همه بازی هاش رو برده و حتی یه مساوی هم نداده. اگه نگم آوانس داد به این دوتا تیم ولی واقعا دست کم گرفتشون٬ اگه بازی همیشگیش رو می‌کرد راحت می‌برد.
یعنی یه تیم خیلی باید صلابت داشته باشه که بعد از اون همه قهرمانی باز هم واسه قهرمانی بجنگه. بی نظیره این یووه. من قبل از کالچوپولی تمام بازی‌های یووه رو می‌دیدم٬ با اینکه اون سالها هم یکی درمیون قهرمان می‌شد و تیم خیلی خوبی بود ولی واقعا حرص می‌خوردم از سبک بازیش. به جز بازی‌های بزرگ بقیه بازی‌های لیگ خیلی معمولی بازی می‌کردن. جلوی میلان هم هیچوقت خوب نبودن٬ کلا میلان تیم خیلی بهتری بود٬ همیشه این میلان بود که تیم هجومی‌تری بود و بهتر بازی می‌کرد. بازی‌های لیگ با تیمهای معمولی یووه هم معمولی و بد بود٬ مخصوصا تو پاسکاری و خلق موقعیت خیلی ضعیف بودن و خیلی توپ از دست می‌دادن. کامونرانزی عملکردش خیلی سینوسی بود. یه بازیهایی بود در حد تیمی مثل لچه هم نبود. زامبروتا همینطور. تاکناردی٬ ترزگه زود خسته می‌شد٬ اصن کلا اون موقعا بازیکنها خیلی زودتر خسته می‌شدن! امرسون با اون قیافه احمقانه‌ش=))))))
ویرا خیلی از بازیها ویرای همیشگیش نبود٬ معدود بازیکنهایی که همیشه خوب بودن دل‌پیرو و ندود و بوفون و سالاس و کاناوارو بودن. ولی این یوونتوس رو ببینید٬ هم خوب بازی میکنه و هم نسبت به اون دوران بیشتر می‌بره.عملکرد سینوسی بازیکنهاش هم خیلی خیلی کمتر شده٬ اکثر بازیها همه خوب بازی می‌کنن و درصد اشتباهها کمه٬ واقعا هیچ تیمی تو سری آ جلودار این یووه نیست. اگه بخواد تمام تیمهای سری آ رو راحت می‌بره٬ یه سر و گردن از همه تیمها بالاتره. کالچوپولی دوران سیاه یووه بود ولی باعث شد یووه خیلی خیلی قدرتمندتر از گذشته برگرده به صحنه اول فوتبال. جهش یووه بی‌نظیر بود و می‌تونه یه الگو باشه واسه بقیه تیمهای سری آ.
