کاربر عينك ريبون: می خواستم در باره مربيانی كه در هر دو تيم رقيب سنتی مربی گرى كرده اند بدانم! چه كسانی بودند؟ اگر هر دو مورد وطنی و خارجی را هم نام ببريد ممنون می شوم.
احتمالا عجیب ترین نمونه رادومیر آنتیچ است که روی نیمکت رئال مادرید، آتلتیکو مادرید و بارسلونا نشست. سایرین سرشناسی که به یاد می آورم به قرار زیر هستند:
رسول کربکندی: ذوب آهن و سپاهان
محمود یاوری: ذوب آهن و سپاهان
لوکا بوناچیچ: ذوب آهن و سپاهان
جووانی تراپاتونی: میلان و اینتر
آلبرتو زاکرونی: میلان و اینتر
لئوناردو: میلان و اینتر
جرج گراهام: آرسنال و تاتنهام
تری نایل: تاتنهام و آرسنال
هری ردنپ: پورتسموث و ساوتهمپتون
رون سندرز: آستون ویلا، بیرمنگام سیتی و وست بروم
برایان کلاف: داربی کانتی و ناتینگهام فارست
سام آلردایس: نیوکاسل و ساندرلند
آلکس مک لیش: بیرمنگام و آستون ویلا
آلن پاردیو: کریستال پالاس و چارلتون
دنی ویلسون: شفیلد ونزدی و شفیلد یونایتد
کاربر حسین علیاری: کدام باشگاه بهترین گلزنان ملی را همزمان در اختیار داشته است؟
منچستر یونایتد کنونی همان باشگاه است. زلاتان با 62 گل بهترین گلزن تیم ملی سوئد است، وین رونی با 50 گل بهترین گلزن انگلیس و هنریک مخیتاریان با 19 گل بهترین گلزن ارمنستان. بارسلونای فصل 2009-2008 هم چنین ویژگی داشت و تیری آنری در فرانسه، سامی اتوئو در کامرون، ایدور گودیانس در ایسلند و سیدو کیتا در مالی بهترین گلزنان کشورشان بودند.
کاربر Ali Reza GLADIATOR: به نظر شما تیم هایی مثل رم و ناپولی امسال می توانند جلوی یوونتوس را بگیرند و قهرمان شوند؟ آیا یوونتوس نسبت به سال های قبل متزلزل تر بازی نمی کند؟
هنوز به هفته دهم لیگ نرسیده ایم و ارزیابی ما زودهنگام خواهد بود. ولی بیایید کمی بررسی کنیم. یووه تاکنون همه حریفانش در سری آ را شکست داده - و تساوی هم نداشته - هم جز دو تیم شهر میلان را. آنها در آن دو دیدار با اختلاف یک گل مغلوب میلانی ها شدند. برابر اینتر 1-2 مغلوب گل دیرهنگام ایکاردی و مقابل میلان برابر تک گل لوکاتلی زانو زدند. با این وصف خط دفاعی یووه کماکان بهترین است و تا این هفته فقط 6 گل دریافت کرده، در حالی که رم و میلان 11 گل و ناپولی 10 گل دریافت کرده اند. یادمان باشد قهرمانی در لیگ معمولا برتافته از صلابت خط دفاعی است. یووه در لیگ قهرمانان هم صدرنشین است و طی سه دیدار 5 گل زده و گلی دریافت نکرده...
نکته دیگر این که نتایج کنونی یووه در مقایسه با آغاز فصل پیش بسیار بهتر بوده. آنها پارسال طی ده دیدار اول چهار بار شکست خوردند و فقط در سه بازی پیروز شدند، ولی پس از آن تا پایان فصل فقط یک بار زانو زدند، آن هم آخر فصل که قهرمانی شان مسجل شده بود... درون دروازه بوفون ایستاده و در خط دفاعی کیه لینی، بارتزالی، بونوچی، بن عطیه، لیختشتاینر و البته دنی آلوز و پاتریس اورا جلب نظر می کنند. آلگری در خط میانی برغم رفتن پوگبا می تواند به پیانیچ، خدیرا، کوادرادو، مارکیزیو، هرنانس، آساموا و استورارو روی آورد. هیگواین به خط حمله ای اضافه شده که ماندژوکیچ و دیبالا را داشت. سیستم 2-5-3 یووه هم کماکان کارساز به نظر می رسد... در کنار همه اینها رم که دوباره به اسپالتی روی آورده است. برغم خط حمله معرکه اش به تداوم نیاز دارد، به این که ترکیب فازیو و مانولاس در قلب دفاع باصلابت باقی بمانند و ده روسی مصدوم نشود. محض نمونه: رم در اروپا سه گل به آستریا وین زد، ولی سه گل هم دریافت کرد. ناپولی – تیمی که دوستش دارم، ولی هوایش گاهی آفتابی است و گاهی بارانی - طی 9 بازی 5 بار پیروز شده و در لیگ قهرمانان در خانه 3-2 مغلوب بشیکتاش شده که نشانگر همان هوای دوگانه است... به هر حال امیدوارم رقابت قهرمانی سری آ در این فصل به روزهای آخر کشیده شود تا جانی به فوتبال ایتالیا ببخشد.
کاربر kian inter milan: اینتر باید چه راهی را پیش بگیرد تا از این بحران در بیاید؟ همچنین نظر شما در باره ماجرای ایکاردی چیست؟
هوای اینتر ابری است. تیره و سیاه... و مایه تاسف. وقتی فرانک دی بوئر وارد شد هدف باشگاه قرار گرفتن اینتر در صف سه تیم اول جدول سری آ و راهیابی به لیگ قهرمانان بود، ولی حالا اینتر پس از 9 هفته در رتبه چهاردهم ایستاده و فقط سه بار پیروز شده. این که آنها طی 11 دیدار در همه رقابت ها 5 بار زانو زدند و در اروپا برابر هاپوئل و اسپارتا پراگ شکست خوردند بسیار تلخ بود. گازتا دلو اسپورت پس از شکست اینتر از کالیاری در اشاره فرانک دی بوئر نوشت "... اینتر جایی نیست که کسی شکیبا باقی بماند." در حالی که دی بوئر دو ماه پیش سکان اینتر را در دست گرفته باید دید مالکان چینی باشگاه – سانینگ گروپ - چه هنری در زمینه باشگاه داری دارند. آنها در تابستان دن پترسکو را برغم آن که جیانگسو سانینیگ را قهرمان جام حذفی چین کرد اخراج کردند. در کنار همه اینها زمزمه های می گویند اینتر انتظار می کشد دیگو سیمئونه از اتلتیکو مادرید جدا شود و رهبری نراتزوری را در دست بگیرد. چیزی که جایگاه دی بوئر را خود به خود متزلزل می کند، هم برای بازیکنان و هم طرفداران. در کنار همه اینها به نظر می رسد دی بوئر با بازیکنانش به مشکلاتی برخورده است. این که جفری کوندوگبیا و مارسلو بروزویچ به دلایل انضباطی تنبیه شدند هشدار دهنده است.
ولی مائورو ایکاردی چه کرد؟ نمی دانم می دانید او در کتابش دقیقا چه نوشته یا نه. او در اوج جوانی اش یعنی 23 سالگی اش قرارداد پنج ساله ای با اینتر امضا کرده، ولی در همین دوران کتاب جنجالی با عنوان "همیشه رو به جلو" را روانه بازار کرد. او جایی در کتاب اشاره کرده که در فصل 15-2014 همراه گوارین پس از شکست 1-3 اینتر از ساسولو به دیدار طرفداران افراطی اینتر شتافت و با آنها به جدال لفظی پرداخت. او نوشته پیراهنش را درآورد و به به کودکی داد ولی یکی از طرفداران پیراهن را از چنگ کودک بدرآورد و پرت کرد سوی او و آنها شروع کردن به ناسزا گفتن به یکدیگر. ولی جمله های بعدی که ایکاردی در کتاب آورده باورکردنی نیستند. او نوشته "... همه در رختکن مرا پس از آن برخورد با آن طرفدار هتاک تشویق کردند، هر چند مدیر باشگاه ترس خود از این که برخی طرفداران به خانه اش یورش ببرند را بر زبان آورد. ولی من تکلیفم را با آن طرفدارها روشن کرده بودم. من حاضرم با تک تک شان روبرو شوم. اونا نمی دونن من تو یکی از اون محله های آمریکای جنوبی بزرگ شدم که بالاترین میزان جنحه و جنایت رو داشته. اونا چند نفرن؟ پنجاه نفر؟ صد نفر؟ دویست نفر؟ باشه بهشون بگین منتظرشونم. من هم صدتا از اون خلافکارهای خودم رو از آرژانتین می آرم تا خدمت تک تک شون برسن".
روز بعد طرفداران افراطی اینتر بنرهایی بالا بردند که روی شان نوشته شده بود "ایکاردی تو یک حرام زاده ای و برای بالا رفتن میزان فروش کتابت به نوشتن آشغال رو آورده ای"، نوشتند "تو نه مرد هستی و نه کاپیتان"....حقیقت این است نوشتن چنان جمله هایی در یک کتاب از سوی هیچ کس پذیرفتنی نیست، خصوصا کاپیتان اینتر و خطاب به طرفداران باشگاه. یادمان باشد روزگاری فاکتی و زانتی کاپیتان اینتر بودند و زانتی همین حالا هم معاون باشگاه است.
همه این ها یعنی اینتر باید در همه زمینه از مدیریت کلان باشگاه گرفته تا انتخاب و حمایت از مربی تا رام کردن بازیکنانش در داخل و خارج میدان قدم های بلندی بردارد تا به روزهای روشن بازگردد.
کاربر Prince Erfan: می خواستم بدونم نظر شما درباره بحث هایی که راجع به قیمت و "ارزش" یک بازیکن می شه چیه؟ با توجه به این که معیار و شاخص خوبی برای قیمت گذاری بازیکنان نداریم و همه چیز در این زمینه نسبی هستش.
تعیین ارزش بازیکنان بزرگ تا حدی دشوار است، خصوصا در باشگاه های بزرگ اروپایی که تلاش می کنند با خریدهای گران، برند خود را بالا برده و حفظ کنند. ولی متوسط قیمت نقل و انتقال ها در هر لیگ و باشگاه تا حدی نشان می دهد ارزش یک بازیکن چقدر است. توصیه می کنم سری به دو سایت زیر بزنید که تلاش کرده اند ارزش بازیکنان فوتبال را با توجه به سن و سابقه شامل لیگی که در آن بازی کرده اند، پستی که داشته اند، زمان حضورشان در میدان و پاس، تکل، شوت، ضربه سر و سایر موارد تعیین کنند و معیار و شاخصی برای مقایسه ارائه کنند :
www.transfermarkt.com
http://www.football-observatory.com
بخش های قبلی پرسش و پاسخ کاربران عزیز طرفداری با دکتر صدر گران قدر را می توانید اینجا مشاهده فرمایید.
