سلطانی که بود

رضا زنگنه 12/30/2013 - 18:08 مشاهده پروفایل

2,030 مشاهده / 11 دیدگاه

طرفداری- بار اولی بود که از نزدیک می دیدمش، آمده بود برای دیدن بازی فینال مسابقات منطقه، در همان زمین خاکی محل که معروف بود به یخچالی، زمینی که حالا دیگر هم اسمش تغییر کرده است و هم وضعیت ظاهری اش. مردم زیادی دوره اش کرده بودند، حق داشتند، آخر او تنها سلطان فوتبال ایران بود، خیلی ها به عشق سلطان عاشق فوتبال شده بودند، بودند کسانی که خودشان را مرید او می دانستند و یا کسانی که حاضر بودند برایش جان بدهند. از نزدیک دیدن نفر اول فوتبال ایران در آن روزگار برایم تجربه جالبی بود، کودکان زیادی مانند من در آن زمان آرزویشان این بود که روزی در زندگی کسی شوند مانند سلطان.

سالهاست که از آن روز می گذرد، دنیا دچار دگردیسی دیوانه واری شده و به طبع آن فوتبال هم تغییرات فراوانی داشته است، از بازیکنهایش بگیر تا مدیر و مربی و هوادارانش، همگی درگیر تب مدرنیته و به روز بودن شده اند، اما در این میان سلطان هنوز هم بر باورهای قدیم خود استوار است، او حتی نمی خواهد ذره ای از آن دوران شیرین سپری شده قدیمش فاصله بگیرد و هنوز به دنبال حکمرانی و فرمانروایی است، او با تمام وجود بر خلاف جریان آب شنا می کند. مردی که روزگاری خودش حاکم بی چون و چرای دنیای مستطیل سبز بود، هیچگاه تغییر را برنتابید و این مقاومت در برابر رسم زمانه در نهایت تبدیل شد به همان چیزی که بیم آن می رفت، حالا دیگر مدتهاست که حریم سلطان با آن عزمت رویایی اش در برابر چشم مردمان سرزمینش شکسته است. شکستی که تنها مسبب آن خود سلطان بوده است و بس.

چه کسی فکرش را می کرد، او که برای فوتبال کشور ما اسطوره ای بود از جنس بزرگان جهان فوتبال، این گونه در سراشیبی سقوطی قرار بگیرد که هیچ راه برگشتی را نمی شود برایش متصور بود. سلطان که روزی بازگشتش مساوی با پیروزی، امید و افتخار بود، اکنون به درجه ای رسیده است که حضورش در عرصه، برای نسل فراموش کار جامعه ما مترادف است با شکست و شکست و شکست. مرد اول دهه 50 و 60 فوتبال ایران، حالا در آستانه اتمام ششمین دهه زندگی خود هنوز هم به دنبال نفر اول بودن است و این بودن آنقدر برایش مهم است که حاضر است بخاطر این رویا خط بطلانی بکشد بر روی تمام گذشته خوب خود. سلطان که زمانی فریادهایش در درون زمین و یا در میان فضای رختکن موجب خشک شدن آب در گلوی شاگردانش می شد، حالا قدم بر راهی گذاشته است که باعث شده تا همان مریدان دیروزاش تبدیل به صف اول دشمنانش شوند و به اصطلاح دیگر حنایش رنگی ندارد.

در این وانفسای فوتبال کشور ما که بی اهمیت ترین چیزش اعتبار و آبروی دیگران است، او با دستان خود خط قرمزی کشید بر روی همه آن موفقیتهای که کسب کرده بود، با افکار و رفتار خود خراب کرد دیوار بزرگ احترامی را که برای خود ساخته بود. حالا او نه برای نسلی که فقط وصف اقتدار او را شنیده اند اسطوره است و نه برای نسلی که در کنار او تک تک افتخارات و موفقیتها را لمس کرده اند دیگر سلطان است. حالا دیگر در هیچ گوشه ای از این شهر نمی شود کودکی را پیدا کرد تا مثل آن روزگار قدیم آرزوی سلطان شدن داشته باشد، مدتهاست که از دوران اقتدار سلطان می گذرد، سالهای زیادی از آخرین افتخارات کسب شده او گذشته است، اما تمام شکستهای چند سال گذشته هم حتی او را به این فکر وا نداشته است که دیگر باید خداحافظی کرد، گویی که او با رفتن بیگانه است، نمی خواهد یا نمی تواند بپذیرد که دورانش به سر رسیده است.

افسوس و صد افسوس، کاش او برای باقی ماندن در ذهن های مشوش و فراموش کار این مردم، راه تغییر را در پیش می گرفت، همانطور که زمین خاکی دوست داشتنی محل برای در امان ماندن از گزند فراموشی تن به تغییر داد.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

دیدگاه‌ها (11 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

Mourinho’s appr...

افسوس كه اين مقاله درسته !!! سلطان به منزلتي كه ميتونست داشته باشه حتي فكر هم نكرد و با تداوم حضور در عرصه به خودش خاطمه داد ... افسوس

آرش مرادی

پروین نه براش پرسپولیس مهمه نه طرفدارای میلیونیش، پروین تنها و تنها میخواد خودش مطرح باشه و تو بورس باشه. اسطوره کسیه مثل ناصر خان حجازی یا آقا مهدی مهدوی کیا.

آرش مرادی

بعنوان یه پرسپولیسی همیشه از پروین متنفر بوده و هستم، چون اسطوره ی تیم من نمیتونه کسی باشه که واسه منافع شخصیش حاضره چوب لای چرخ تیمی بذاره که میدونه دست کم عشق 20 میلیون فوتبالیه.

Mohammad SiS

من موندم این استقلالیا کار و زندگی ندارن میان تو این پستایی که بهشون ربطی نداره اعلام وجود میکنن

Mohamad Ali

هنوز هم سلطانه

حسین یک آپولونی

کلا این مشکل نه فقط مربوط به علی پروین، نه فقط متعلق به فوتبال، متعلق به کل فرهنگ ایرانه. یه پزشک بعد از فازغ‌التحصیلی تا مجبور نباشه، اطلاعاتشو به‌روز نمی‌کنه. یه مهندس تا محبور نباشه در دوره‌های نوین شرکت نمی‌کنه. یه کاسب تا مجبور نباشه، کسب و کارش رو به‌روز نمی‌کنه و این راه بی‌نهایت...
ما ایرانی هستیم، همیشه به‌خاطر چیزی که بودیم انتظار احترام و جایگاه داریم ولی دریغ و افسوس که ما به‌خاطر چیزی که هستیم، شان و جایگاه پیدا می‌کنیم.
در مورد علی پروین و هزاران فوتبالیست و مربی دیگر در ایران هم این موضوع صادقه!

CR7 morinio chelsea

http://www.tarafdari.ir/%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%86/%D9%8...

Real & CR7 .

سلطان همیشه سلطانه

Mohammad SiS

همیشه سلطانه

میثم محمودی

الانم سلطانه و در اینده خواهد بود

Borussia Dortmund

متن خوبی بود
خیلی جاهاش درسته
اما عزیز من آدم باید پیشرفت کنه دیگه
اونم توی فوتبال که علمی تر از قبل شده
دیگه سیستم های علی اصغری جواب نمیده
داد و فریاد زدن بدون دانش علمی هیچ فایده ای نداره