سی سینیورمشکل اصلی خود ژوزه است که اون توانایی ها گذشته رو نداره و رو به افوله . تاکتیک هاش که ته کشیده اس ولی یه موقعی روانی و انگیزشی خوب تاثیر میذاشت الان کسی برا حرفهاش تره هم خورد نمیکنه . یه زمانی از چوب کبریت هم بازیکن میساخت ولی الان نمیتونه توی این همه ستاره یه تیم خوب در بیاره . شش تا هافبک دفاعی خوب داره ولی هنوز وسط زمینش لنگ میزنه . شش تا وینگر خیلی خوب داره ولی هنوز دو تا رو نتونسته از این شش تا در بیاره . مختاریان و ماتا رو روی نیمکت داره بازم داره به رونی تمام شده بازی میده . کدام مربی تیز هوش و با اعتماد بنفسی میره دنبال زلاتانی که توی اوجش ، خوزه اونو توی اینتر و رئال نمیخواستش . تازه به ستاره تیم هم - راشفورد - حاضر نیست نود دقیقه بازی بده . ستاره ایی که دست پرورده مربی قبلیه . مربی که هر انتقادی بهش وارد باشه ولی هر جا رفته دو تا بازیکن ساخته و ترسی از میدان دادن به جوانها نداشته . آره این روزها همه دارن کد میدن به بازیکن های داخل زمین . فلانی و بهمانی ولی مثل اینکه خیلی ها نمیخواهن بعضی از واقعیت ها رو قبول کنن تا به ابهت مربی بزرگ خدشه ایی وارد بشه . مربی که همیشه برا بازیکنهاش سینه ستبر میکرد ولی دو سه سالی میشه دیواری کوتاهتر از اونا پیدا نکرده . مربی که یه روز سر میذاشت رو سر ماتزارتی و هق هق میکرد حالا وقتی میختاریان رو توی تمرین میبینه راهش رو چپ میکنه که چشم تو چشم باهاش نشه چون یه اعتراض کوچولو برا بازی نکردن کرده پسفعلن باید بره رو نیمکت آب خنک بخوره تا حالش جا بیاد. آره واقعیت ها تلخن ولی یه روزی خواهی نخواهی باید با اونا روبرو شد هر چند اون روز کمی دیر باشه .
