((((((((((این مصاحبه قدیمی رو گذاشتم چون یک سری از دوستان استقلالی باورشون نشد که صمد میختاریان رو دیپورت کرده))))))))
یکی از فوتبالیست‌های خوب دهه 70 ادموند اختر بود، مهاجمی گلزن که میان هواداران استقلال محبوبیت بالایی داشت. گفت‌وگویی متفاوت با ادموند انجام دادیم که خواندنش خالی از لطف نیست.
عید شما حدود 3 ماه زودتر از نوروز باستانی برگزار می‌شود، درتعطیلات فروردین ماه چه‌کار می‌کنید؟
ما ارامنه ایرانی عملاً دو عید داریم و خوش به حالمان است. ژانویه 4 روز تعطیلی داریم چون باید سرکار برویم و بچه‌ها مدرسه دارند و بیشتر از این نمی‌توانیم در تعطیلات باشیم، عید نوروز هم که حداقل 20 روز تعطیل است و مثل شما از این فرصت برای استراحت، تفریح و دید و بازدید استفاده می‌کنیم.
برای شما هم رسم شده عید نوروز بروید دیدن اقوام و آشنایان؟
ما ایرانی هستیم، دین ما فرق دارد اما هویت و رسوم ایرانی داریم، کلی رفیق مسلمان داریم، یکدیگر را می‌بینیم و حتی دیده‌بوسی می‌کنیم همان‌طور که در ژانویه هرکس ما را می‌بیند می‌گوید عیدتان مبارک ما هم در نوروز می‌گوییم عید شما مبارک. ما ارامنه ساکن ایران به تاریخ شمسی زندگی‌مان را می‌گذرانیم.
سفره هفت‌سین در منزل داشته‌اید؟
ما همان درخت کاج تزیین‌شده را داریم.
سریال‌های نوروزی را دیدید؟
من با سریال پایتخت و با نقی و ارسطو و بهبود صفا کردم.
منبع درآمد ادموند اختر رضایتبخش است؟
خدا روزی‌رسان است. البته در 8، 9 سال گذشته فشار اقتصادی به همه آسیب زده، اما امیدوارم وضعیت بهتر شود. در این مدت خیلی از اقوام و دوستان ارامنه کوچ کرده‌اند و این مسئله برای من ناراحت‌کننده است. امیدوارم با گروه 6 توافقات بیشتری صورت بگیرد بلکه وضعیت بهتر شود.
منظورت از گروه 6 کدام گروه است؟
6 تا کشور هستند که دنیا را سرکار گذاشته‌اند و مدام می‌گویند گروه 1+5 خب سرراست بگویند گروه 6!
اخبار سیاسی را دنبال می‌کنی؟
اصلاً از سیاست خوشم نمی‌آید.
در انتخابات شرکت کردی؟
بله، ایرانی هستم و حقم است شرکت کنم.
دوست داری بگویی به چه کسی رأی دادی؟
به همان شخصی که رأی آورد.
چرا مشغول مربیگری نمی‌شوی؟
کجا و چگونه؟ نه کانال دارم و نه خوشم می‌آید نقش مترسک را روی نیمکت داشته باشم. اگر شرایط مناسب باشد و ببینم کاری از دستم ساخته است با اشتیاق کار می‌کنم اما شرایط فوتبال ایران مطلوب نیست. 2 سال قبل هنریک میختاریان را به دو باشگاه ایرانی معرفی کردم و رویش عیب گذاشتند و یکی از مربیان هم گفت این یارو لاغر است! همان برهه رفت اوکراین و فصل بعدش با مبلغ 5/27 میلیون یورو به دورتموند آلمان منتقل شد. وقتی تفاوت دیدگاه این‌قدر است توقع نداشته باشید از وضعیت موجود گلایه نکنم. وقتی می‌بینم امثال میختاریان پسند نمی‌شوند و بازیکنانی نظیر تونی کاروالهو در استقلال بازی می‌کنند عذاب می‌کشم، انصافاً کاروالهو یا برخی بازیکنان خارجی تیم‌های دیگر از بازیکنان محلات خودمان قوی‌تر هستند؟ فکر کنم کاروالهو عضو تیم صنف پرنده‌فروشان بوده!
کدام بازیکنان خارجی شاغل در فوتبال ایران را قبول داری؟
جی‌لوید ساموئل بهترین بازیکن خارجی شاغل در فوتبال ایران است. رزومه‌اش نشان می‌دهد چه پتانسیلی دارد. از بولتون انگلیس آمده نه تشتک‌سازی برزیل. ببینید بازیکنانی نظیر جان‌واریو، ابراهیم توره، ادینهو، سزار و... وقتی وارد فوتبال ایران شدند متوسط بودند و در لیگ برتر رشد کردند و به کشورهای دیگر ترانسفر شدند. اگر خوب بودند و رزومه داشتند از همان ابتدا پیشنهاد چند میلیون دلاری داشتند و می‌رفتند به لیگ کشورهای حوزه خلیج‌فارس.
سطح کیفی این روزهای فوتبال ایران را چطور ارزیابی می‌کنی؟
در مقایسه با سطح فوتبال و فوتبالیست‌های دهه 70 فاجعه است. چند فوتبالیست تراز اول داریم، آندرانیک تیموریان انصافاً بهترین است و بقیه بازیکنان تأثیرگذار از اواخر دهه 70 جا مانده‌اند. سهراب بختیاری‌زاده 2 سال از من بزرگ‌تر است ولی از جوان‌ترها مؤثرتر است، رضا عنایتی هم‌سن من است ولی از جوان‌های پرادعا و میلیاردی بهتر بازی کرده و بیشتر گل زده است، فرهاد مجیدی از دهه 70 مانده بود که رفت و اگر ادامه می‌داد با این نسل ضعیف تا 2، 3 سال دیگر بهترین بود، خلاصه کلام اینکه مدیریت اشتباه و با عرض پوزش اشتباه رسانه‌ها سبب شده مسیر کج را با سرعت طی کنیم. چند روز قبل به پسر خودم تیکه انداختم، 15 سالش است و در نوجوانان آرارات بازی می‌کند و هر از گاهی می‌آید و می‌گوید برایم کفش مسی را بخر، برایم استوک رونالدو را بگیر، یک دفعه گفتم پسرم تو کریم شیره‌ای هم نیستی کفش مسی و رونالدو را می‌خواهی؟ اگر بروی تیم ملی حتماً باید بروم آنها را بیاورم کفش‌هایت را واکس بزنند (خنده). متأسفانه توقع و اعتماد به نفس نسل جوان شدیداً کاذب است. من 3 سال صبر کردم تا بالاخره پذیرفتم بروم استقلال. الان طرف رابطه دارد و به راحتی به تیم‌های بزرگ می‌پیوندد. نفر دوم گلزنان لیگ بودم و رفتم تیم ملی و سپس به استقلال پیوستم. ماه‌ها دودل بودم که نروم چون صمد مرفاوی و عباس سرخاب فیکس بودند و می‌دانستم با حضور آنها شرایط سخت است ولی در نسل فعلی یک بازیکن را سراغ دارم که در 3 سال گذشته 3 بازی آن هم در لیگ دسته دوم فلان کشور انجام داده، بعد می‌گوید در جام جهانی شماره یک مال من خواهد بود یعنی مارادونا در اوج چنین اعتماد به نفسی نداشت! بعد شما رسانه‌ها هم با آب و تاب این حرف‌های خنده‌دار را بازتاب می‌دهید و در روحیه نوجوان‌ها تأثیر منفی می‌گذارید. بچه 15 ساله من پیش خودش فکر می‌کند وقتی فلانی 3 سال روی نیمکت بوده و قرار است برود جام جهانی می‌گوید من که در این 3 سال در نوجوانان فیکس بوده‌ام چرا نروم جام جهانی!
شما تا پارسال در لیگ دسته دوم بازی می‌کردی و بی‌سر و صدا فوتبال را کنار گذاشتی، چرا بازی خداحافظی نداشتی؟
برای چه کسی بازی خداحافظی می‌گذارند که برای من بگذارند. الان هم فوتبال بازی می‌کنم اما نه خیلی رسمی!
در چه تیمی؟
بر باد رفتگان آرارات و استقلال! (خنده)
حسرت چه چیزی را بابت دوران فوتبالت می‌خوری؟
چیزی به ذهنم نمی‌رسد.
برخورد هواداران فوتبال با شما در پایان دوره بازیگری چطور است؟
آنهایی که می‌شناسند، لطف دارند. نسل 70 برای مردم قابل احترام هستند، نسل ما در بی‌پولی و با آن امکانات با عشق بازی می‌کرد، زمان ما زمین استادیوم آزادی در زمستان باتلاق بود و در تابستان مثل کوهپایه می‌شد و به درد دوندگی بز کوهی می‌خورد تا آدمیزاد، اما همه با کیفیت بازی می‌کردند. یادم هست در بازی استقلال و پرسپولیس یک شوت زدم و کف کفشم کنده شد! با بند کفش، زیر آن را دوباره بستم و بازی کردم و گل هم زدم ولی حالا مورد داریم که ناخن دستش می‌شکند و 2 هفته می‌رود فیزیوتراپی!
