Ole AtTheWheelمن اول دلایلمو میگم.
یه چیزی که در مورد گلر خیلی فریبنده است سوپر سیواشه. یعنی شما می تونی از یه دروازه بازن معمولی یه کلیپ دربیاری بگی خیلی خفنه. مثلا کوژجاک (دورازه ذخیره ی خودمون، زمان ون در سار) تو بهترین سیوای تاریخ لیگ برتر دوتا سیو خفن داشت.
در صورتی که گلرای خوب معمولا طوری کار می کنن کمترین ری اکشن رو داشته باشن. با جاگیری درست، سخت ترین سیو هارو به نظر آسون می کنن. برای مثال من یادم نمیاد ون در سار به اندازه دخیا سیو فانتزی داشته بود ولی وقتی تو دروازه بود یه اطمینان عجیبی داشتیم. قد بلند باعث میشد سیواش به نظر ساده بیاد.
وقتی یه دروازه بان توپای معمولی رو خیلی خفن دفع می کنه یه حس اضطرابی به منه بیننده وارد میشه . حس می کنم خوب اینو گرفت ، حالا بعدی چی؟این نکته ای که باید توجه بشه به نظرم.
شما وقتی بازی بوفون رو می بینید خبری از سیوای غیرممکن نیست. اصلا طوری توپارو می گیره که شما فک می کنید براش راحت بوده. تهشم به هواداری حریف میگید :" هه شما اصلا موقعین نداشتید"
نویر تاحدودی این ویژگی رو داره به علاوه تواناییش در بازی کردن نقش دفاع آخر خیلی به کار میاد.
دخیای خودمون فعلا تو مرحله سوپر سیو . سیو خفن زیاد داره اما گلای رو هم می خوره که یه دروازه بان بزرگ نباید بخوره. یعنی ری اکشناش عالیه ولی جاگیری ها و تصمیم گیری هاش باید بهتر بشه. اما با توجه به سنش عالیه دخیا. در آینده می تونه به جایگاه بوفون برسه.
در مورد بقیه با قطعیت نمی تونم صحبت کنم چون فقط " سوپر سیو"اشون رو دیدم.
بنابراین من نظرم اینه:
1-بوفون
2-نویر
3-دخیا
