چک چکیتوی کشورای خارجی باشگاه محوری حاکمه،باشگاه به بازیکن میگه چیکارکنه چیکارنکنه،کجابره کجا نره،ولی توی ایران بازیکن محوری حاکمه.بازیکن به باشگاه دستور میده.هرکاری دلش خواست میکنه.پولشم میگیره یه ابم روش.اونجا باشگاهها به بازیکن بعنوان یک سرمایه ومنبع درامدنگاه میکنن.دراینجا بازیکن یه منبع هزینه است.اونجا رقابت برسر درامدهاست،ازطریق فروش بازیکن و فروش پیراهنش.اینجا رقابت برسر اینه کدوم بازیکن بیشتر قراردادمیبنده کدوم مربی گرونترینه کدوم باشگاه بیشترین هزینه رو داشته.