Behzad S.hاین درسته ک گالیانی ی مدیر سنتی و عملا مدیر هزینه هس اما دلیل اصلی تموم مشکلات پیچیده ی میلان نیس .گناه اصلی گالیانی بیشتر اینه ک بشدت ب پدرخانده وفادار بود و همیشه با کمال میل نقش سپر بلا را ایفا میکرد.تمام پیروزیها ب برلو تقدیم میشد و تمام شکستها تا جایی ک میشد مسئولیتش بعهده مربیان بود و در وهله اخر دیگه بگردن گالیانی میفتاد.
این برلو بود ک بمرور اشباع شد و از میزان تمرکز و هزینش روی باشگاه کاست.میلان در تمام سالیان گذشته از اواسط دوران کارلتو تا الان «غیر از معدود مواردی» بودجش معمولا بودجه ی بسیار ناچیزی بوده . قدیمیترها بیاد بیارن وقتی شوا با اون عظمتش فروخته شد بجاش مهاجمی نخریدن یا کاکا و بعد ایبرا باز همینطور. بودجه خرید میلان همیشه سیر نزولی داشت.حتی کاربجایی رسیده بود ک من مدتها تصور میکردم برلو قصد اخراج قریب الوقوع کارلتو را داره اما بخاطر موفقیتاش بطور علنی نمیتونه اینکارو بکنه .و بخاطر همین حاضرنیس براش بودجه خوبی درنظربگیره و میگفتم بعد از کارلتو باز هزینه های زیادی خاهد کرد اما بعدا دیدم اصلا اینجوری نبوده و طرف بکل قصد هزینه نداره... !
وقتی بودجه باشگاهت«بهردلیلی » در سطح ی باشگاه بزرگ نیس باید استراتژی تیمداریت را تغییر بدی انتظارات بیاری پایین، روی بیاری ب جوونگرایی و ساختن تیم از پایه و از خرید و تمدید قرارداد بازیکنان کوتاه مدت،مسن و بخصوص پرداخت حقوقهای گزاف خودداری کنی. در حالیکه اغلب خریدای این مقطع اگه مطالعه کنید دقیقا در همین راستا بود و اینها بود ک باشگاه و بودجه محدودش را نابود کرد. نمونش بکهام.استام. رونالدینیو. رونالدو. امرسون زامبروتا.فن بومل. بازگشت شوا و کاکا و حتی تمدید قرارداد نفرات مسن. «ک همه میدونن خریداری یا تمدیدشون ب این دلیل بود که موردعلاقه شدید برلو بودن! » برلو میخاس بدون هیچ تغییری در شیوه سنتی تیمداریش و با وجود کاهش شدید هزینه ها بازم در صدر اروپا بمونه ک نمیشه و نشد!
گالیانی اصلا بی تقصیر نیس اما نباید تموم کاسه کوزه ها بسرش بشکنه.
