طرفداری- جمهوری فدراتیو برزیل با 205,790,000 نفر جمعیت و با وسعت ۸٬۵۱۴٬۸۷۷ کیلومتر مربع پنجمین کشور پرجمعیت دنیا (بعد از کشورهای چین، هند، آمریکا و اندونزی) و پنجمین کشور وسیع دنیا (بعد از کشورهای روسیه، کانادا، چین و آمریکا) است. مذهب اصلی برزیل کاتولیک کلیسای رم است و این کشور تنها کشور قاره آمریکا است که مردم آن به زبان پرتغالی صحبت میکنند.
این کشور توسط دریانوردان اسپانیایی در سال 1500 کشف شد. نخستین مهاجرنشین پرتغالی در سال 1532 در ایالت سائوپائولوی کنونی استقرار یافت. در طول قرون شانزدهم و هفدهم، فرانسویان و هلندیان کوشیدند برزیل و یا حداقل قسمتهایی از برزیل را به دست آورند که توفیقی نیافتند و پرتغالیها با کمک بومیان سرخ پوست، آنها را بیرون راندند. کشت نیشکر از اواسط قرن شانزدهم در برزیل رواج یافت. با کمبود سرخ پوستان برای کشت نیشکر، سیاه پوستان به کار گرفته شدند و در مدتی کمتر از سه قرن بیش از سه میلیون برده ی سیاه پوست آفریقایی به برزیل آورده شدند که تعداد اعقاب آنان هم اکنون به دهها میلیون تن می رسد. با کشف طلا در بعضی نقاط برزیل در اواخر قرن هفدهم، دوران دوم اقتصاد و تاریخ برزیل (ملقب به اِلدورادو) که تا قرن نوزدهم به طول انجامید، آغاز شد.
در سال 1727 یک نظامی برزیلی نخستین بوته ی قهوه را به طور قاچاق از سرزمین گویانِ فرانسه به برزیل آورد و از همان زمان کشت قهوه نواحی وسیعی را شامل شد و مدتی بعد برزیل تبدیل به مهمترین و بزرگترین تولید کنندهی قهوه در جهان شد. در آغاز قرن نوزدهم ( 1808)، هنگامی که ناپلئون در اروپا صاحب قدرت بود و کشورهای اروپایی را یکی پس از دیگری اشغال می کرد، پادشاه پرتغال، ژانِ ششم، که کشور او نیز به تصرف قوای ناپلئون در آمده بود با خاندان سلطنتی به برزیل و ریودوژانیرو گریخت. به دنبال شکست قطعی ناپلئون، ژان به پرتغال بازگشت و پسر خود را به عنوان نایب السلطنه در برزیل باقی نهاد که وی بعد از 14 سال در هفتم سپتامبر 1822 استقلال خود و برزیل را از پرتغال اعلام کرد و خود را به عنوان پدروی اول، امپراطور برزیل نامید که امپراطوری وی به باداومترین امپراطوری آمریکای لاتین در قرون جدید تبدیل شد.
با بالا گرفتن جنبش عظیم جمهوری خواهان، سقوط سلطنت آغاز شد. زمین دارانِ خودکامه که کارگران سیاه را به دلیل ترقی خواهی و روشنفکری پدروی دوم و لغو کامل قوانین بردگی درسال 1888، از دست داده بودند، دست از حمایت شاه کشیدند و پادشاه مجبور شد که از حکومت دست بکشد و به اروپا برود. بدین ترتیب حکومت سلطنتی منقرض شد و حکومت برزیل تبدیل به جمهوری فدرال گردید و در سال 1891 این کشور به عنوان ایالات متحده ی برزیل سازمان یافت.
در طی نیمه ی دوم قرن نوزدهم تا آخر نیمه ی اول قرن بیستم، میلیونها مهاجر اروپایی و آسیایی به برزیل وارد شدند. هشت تن از رؤسای جمهوری اولیهی برزیل پرتغالی، ایتالیایی، آلمانی، اسلاو، ژاپنی، لبنانی، سوری و ترک بودند. این اختلاط نژاد به تدریج نژاد سفید و دو رگهی جدیدی را به وجود آورد که نژاد برزیلی امروزه است.
در دو جنگ اول جهانی برزیل به حمایت از متفقین پرداخت و در جنگ دوم جهانی در ابتدا متمایل به متحدین (آلمان و متحدینش) بود ولی پس از تحریمهای اقتصادی آمریکا، با متفقین پیوست و به متحدین اعلان جنگ داد. پس از جنگهای جهانی، حکومتهای دیکتاتوری زیادی در برزیل تشکیل شد ولی پس از دورههای طولانی مبارزه برای آزادی سرانجام در سال 1988 قانون اساسی دموکراتیکِ جدید و فعلی کشور برزیل تصویب شد و پایه های دموکراسی را تثبیت نمود. در سال 1989 اولین انتخابات ریاست جمهوری تحت قانون اساسی جدید برگزار شد.
برزیل یک فدراسیون است که از ۲۶ ایالت و یک منطقه فدرال (برازیلیا، پایتخت این کشور) تشکیل شده، که در مجموع ۲۷ واحد فدرال را تشکیل میدهند. رهبری دولت هر ایالت را فرماندار در اختیار دارد که توسط آرای عمومی انتخاب شده و نیز هر ایالت دارای مجلس خاص خود است.
هر ایالت دارای شهرداریهای خاص خود است که شهرداریها نیز شورای قانونگذاری و شهردار خاص خود را دارند، که دارای استقلال بوده و از دولت فدرال و دولت ایالتی نیز مستقل هستند. یک شهرداری ممکن است چندین شهرک را نیز در بر بگیرد.
برزیل محدودهای وسیع از سواحل شرقی آمریکای جنوبی را اشغال کردهاست و همچنین شامل مناطق بسیاری از مرکز این قاره نیز میشود، و با کشورهای اروگوئه در جنوب و آرژانتین و پاراگوئه در جنوب غربی همچنین با بولیوی و پرو در غرب و با کلمبیا در شمال غربی همسایهاست و با ونزوئلا، سورینام و گویان و نیز با گویانِ فرانسه نیز در شمال مرز مشترک دارد.
عوارض زمین در برزیل تنوع بسیار زیادی دارد که شامل تپهها، کوهها، جلگههای پست کوهها و زمینهای بایر است. اما مهمترین ویژگی جغرافیایی برزیل وجود رود آمازون در این کشور است که بزرگترین و پرآبترین رود دنیا و دومین رود طویل جهان است. این رود به اقیانوس اطلس میریزد. وجود رود و جنگل آمازون باعث شکلگیری تونع جانوری و گیاهی زیادی در برزیل شده است، انواع گیاهان و جانوران در این کشور بالغ بر ۲ میلیون نوع تخمین زده میشوند. بزرگترین پستانداران برزیل جگوار و لئوپارد هستند که هر دو نوعی پلنگ به شمار میروند. بسیاری از حیوانات نیز مانند خوکهای وحشی، طوطی دم بلند، مورچه خوار، تنبل، اپوسوم و گورکن از جمله حیوانات ویژهای هستند که در برزیل و آمریکای جنوبی زندگی میکنند.
برزیل عموما جز ده قدرت اقتصادی جهان و قدرت اول اقتصادی آمریکای جنوبی به شمار میرود. مهمترین صادرات برزیل را هواپیمای دارای بال ثابت، قهوه، وسایط نقلیه، سویا، سنگ معدن آهن، آب پرتقال، فولاد، منسوجات، کفش، گوشت و تجهیزات برقی تشکیل دادهاست.. بیشتر بخش صنعتی این کشور در بخشهای جنوب و جنوب شرقی این کشور تجمع یافتهاست. منطقه شمال شرقی فقیرترین منطقه برزیل است، اما این منطقه نیز در حال جذب سرمایهگذاریهای جدید است. فوتبال، قهوه، رقص سامبا و جشن کارناوال برزیل که همه ساله در ایام نخستین سال جدید میلادی در شهرهای این کشور بوسیله گروههای گوناگون اجرا میشود برزیل را در دنیا به شهرت رساندهاند. واحد پولی کشور برزیل رئال است و هر صد رئال برابر با یک سنتاوس است.
سائو پائولو، سرزمین باران یا سامبا، بزرگترین شهر برزیل، بزرگترین و ثروتمندترین شهر نیم کره جنوبی آمریکای لاتین، و دهمین شهر ثروتمند دنیاست. این شهر با جمعیتی حدود 12 میلیون نفر هفتمین شهر پرجمعیت جهان است. برازیلیا پایتخت برزیل، در فاصله 1000 کیلومتری سائو پائولو و در مرکز کشور واقع شده است که جمعیتی حدود 3 میلیون نفر دارد. ریو دو ژانیرو، سالوادور، بلو هوریزنته، سانتوس، کوریتیبا، مانائوس و فورتالزا سایر شهرهای مشهور برزیل هستند.
محبوبترین ورزش در برزیل فوتبال است، و برزیل شهرت بسیاری به خاطر فوتبالیستهای مشهور خود دارد. از جمله آنان میتوان این افراد را نام برد: پله، گارینچا، جیرزینیو، ریولینو، کارلوس آلبرتو تورس، زیکو، سوکراتیس، روماریو، رونالدو، ریوالدو، روبرتو کارلوس، رونالدینیو، کاکا و نیمار. تیم ملی فوتبال برزیل «سلسائو»، پنج بار تا کنون جام جهانی فوتبال را از آن خود کردهاست. والیبال دومین ورزش محبوب این کشور است و تا کنون سه بار قهرمانی جهان، دو بار قهرمان جام جهانی، ده بار قهرمان لیگ جهانی و دو بار هم قهرمانی المپیک را به دست آورده است. جیبا مشهورترین والیبالیست برزیلی است. برزیل در دیگر ورزشهای بینالمللی نیز به موفقیتهایی دست یافتهاست، که مهمترین آنان عبارتاند از بسکتبال، تنیس، ژیمناستیک، جودو و مسابقات اتومبیلرانی فرمول یک.
در تاریخ رقابتهای المپیک و تا قبل از المپیک ریو 2016، در 21 دوره از رقابتهای المپیک شرکت کرده است. بهترین ردههایی که برزیل در المپیک به دست آورده است، رده 15 در المپیک 1920 آنتورپِ بلژیک و رده 16 المپیک 2004 آتنِ یونان بوده است. در مجموع کشور برزیل با 23 مدال طلا، 30 مدال نقره و 55 مدال برنز در رده 37ام رتبهبندی کلیِ تاریخ المپیک قرار گرفته است.