یادداشت روز: طلوع تازه نارنجی رنگ
پنج شنبه 26 بهمن 1391 - 13:20
طرفداری - پس از کنار رفتن زودهنگام هلند از رقابت های یورو 2012، تزریق خونی تازه به پیکره این تیم ضروری به نظر می رسید. در این مقاله محمد معلم نگاهی دارد به رویکرد هلند پس از رقابت های یورو.
پس از پایان قرارداد برت فن مارویک، مسئولان فوتبال هلند، لوییز فن خال را برای بار دوم عهده دار هدایت لاله های نارنجی کردند. از ابتدای قبول مسئولیت، فن خال تاکید کرد که بر روی سه بخش تمرکز خواهد کرد: معرفی تدریجی استعداد های جدید، به کار گیری "مدل هلندی" به عنوان سیستم بازی و بازگرداندن نظم به اردو (تا حوادثی مانند یورو اتفاق نیفتد). تا کنون همه چیز مطابق برنامه پیش رفته است.
فن خال می دانست تغییرات گسترده از روز اول جواب نخواهد داد و در بلند مدت هم کمکی به تیم ملی نخواهد کرد. بنابراین در بازی اول مقابل بلژیک با دعوت مجدد از بسیاری از قدیمی های تیم ترکیب اولیه را تا حدی حفظ کرد. او ترتیبی اتخاذ کرد تا با کسانی که از جام ملت ها در تیم باقی مانده اند، از جمله کاپیتان جدید وسلی اسنایدر، صحبت شود و بسیاری از سو تفاهم ها حل شود. شایعات زیادی در حین یورو در جریان بود که محیط اردو بسیار متشنج و گسسته است. این اقدام به نظر موثر رسید و بازیکنان نقطه نظرات خود بابت اینکه چه چیزی باعث عدم نتیجه گیری شد را با فن خال در میان گذاشتند.
بعد از این صحبت ها اتفاقی افتاد که حتی باعث تعجب فن خال گشت؛ بازیکنان مانند سربازان رومی سوگند خوردند که متحد بمانند و از فن خال اطاعت کنند. یا از راه او اطاعت کنید یا بیرون روید. اصطکاک درون اردو، هیچ گاه از هلند دور نبوده است اما خروج تحقیر آمیز این تیم در یورو باعث شد تا بازیکنانی که از ترکیب بیرون مانده اند، به جای اینکه حرف بزنند، تلاش ساق هایشان را بیشتر کنند.. آن ها مانند فن خال می دانستند که هلند در دوره گذار است، رتبه کنونی آن ها در لیست فیفا 8 است، اما دیری نبود که آنان تیم شماره 1 جهان بودند. فن خال این وضعیت را می پذیرد و آن را در حال بهبود می بیند. آن ها در کنار روسیه، تنها تیم هایی هستند که در رقابت های مقدماتی جام جهانی رکورد 100% برد را حفظ کرده اند؛ 4 برد، 13 گل زده و تنها 2 گل خورده.
فن خال درباره اهدافش در صورت کسب جواز جام جهانی برزیل می گوید: "ممکن است کاملا واقع گرایانه نباشد، اما هدف ما این است تا نیمه نهایی جام جهانی برسیم. این قطعا غیر ممکن نیست. ما می توانیم بهترین تیم جهان باشیم اگر با هم اتحاد داشته باشیم. ممکن است بهترین بازیکنان جهان را نداشته باشیم، اما می توانیم تا مراحل بالا صعود کنیم اگر مثل یک واحد منسجم عمل کنیم ." این سخن فن خال به طور خلاصه عصاره فلسفه او در فوتبال است؛ کالکتیویسم. فن خال اعتقاد دارد یازده فرد می توانند واحد قوی را تشکیل دهند بنابراین هر جلسه تمرین، معمولا نظامی وار، طوری طراحی می شود که در راستای برآورده ساختن این هدف باشد. یکی دیگر از خصلت های بارز او بازی دادن به جوانان است که او رادر آیاکس بسیار موفق ساخت.
پس از اولین بازی هلند زیر نظر فن خال مقابل بلژیک، 14 بازیکن اولین بازی ملی شان برای تیم ملی را انجام دادند، که یازده نفر از آنان زیر 23 سال سن داشتند، اما مهم تر اینکه آن ها فوتبالیست هایی بودند که در سیستم می گنجند. فن خال شیوه ای که دوست دارد فوتبال بدان نحو بازی شود را هیچ گاه پنهان نکرده است، مانند شاگرد اسبقش فرانک دی بوئر که اکنون سکان دار آیاکس است و پپ گواردیولا که بسیاری از سیستم بازی تیمش را از روی دست مربی سابقش در بارسلون گرته برداری کرد، تکیه زیادی بر روی بازی مالکیت محور دارد با یک 3-3-4 منعطف. بازیکنان این سیستم باید هوش فوتبالی خوبی داشته باشند تا هنگام حرکات منطقه ای حرکت تیمی را مختل نکنند. همچنین تاکید شدیدی بر روی پرس سنگین از جلو هنگام از دست رفتن توپ وجود دارد. خط هافبک جایی بود که فن خال بیشترین تاکیدش را بر روی آن داشت.
با غیبت فن در فارت، نایجل دی یونگ و اسنایدر؛ فضا برای یوردی کلازی، مارکو فن خینکل، آدام ماهر و جاناتان دی گوزمان فراهم شد تا خودی نشان دهند. لروی فر پس از اینکه انتقالش به اورتون ناکام ماند از ترکیب خط خورد تا از نظ روانی به آرامش برسد. در دوره هدایت آیاکس و گاه در بارسا، آرایش تیم او 3-4-3 الماس (لوزی) بود، بعید به نظر می رسد این آرایش در هلند تکرار شود اما مطمئنا در حین بازی شاهد این آرایش در فاز هجومی خواهیم بود. در این سیستم آگاهی از فضا سرلوحه اصلی کار است. خط هافبکی که بسیاری آینده تیم ملی را در آن تصور می کنند و برای اولین بار و احتمالا نه آخرین بار مقابل ایتالیا صف آرایی کرد از کوین استروتمن، آدام ماهر و یوردی کلازی تشکیل شده است. سن این بازیکنان بین 19 تا 22 سال متغیر است و طبعا زیر نظر فن خال که پرورش دهنده ماهری است طی بازی های آتی به کیفیت بهتری کنار هم خواهند رسید.
هر بازیکن کیفیت متفاوتی برای عرضه دارد. کلازی گرچه تنها یک نیمه مقابل ایتالیا بازی کرد، اما به نظر می رسید به عنوان "کنترل کننده" یا عقب ترین هافبک بین سه هافبک عمل کرد که در ترکیب سه نفره فن خال برای هافبک، مهم ترین پست است. وظیفه این پست گرداندن توپ و بازیابی مالکیت است. ماهر که سبکی شبیه به اسنایدر دارد، می توانست آن شب دو گل به ثمر برساندو نمایش قابل قبولی در پست بازی ساز شناور داشت که به خوبی با لقبش "پروانه رقصان" در تناسب است. استروتمن که برای بار دوم کاپیتان تیم ملی کشورش بود، بازی محکم و قوی ای در پست هافبک باکس تو باکس ارائه داد.
این سه بازیکن جوان پیشرفت خوبی از بازی های قبل تا کنون نشان داده اند اما نکته مهم تر اینکه هوش لازم برای بازی در سیستم دلخواه فن خال را دارا هستند. جدا از خط هافبک چهره های جدیدی نیز در خط حمله دیده می شود. آرین روبن و درک کویت کمتر ظاهر شده اند بنابراین فرصت به جرمن لنس، که زننده تنها گل هلند به ایتالیا بود، و لوسیانو نارسینگ رسید تا در اولین بازی های دوره دوم فن خال خودی نشان دهند. با غیبت نارسینگ در مقابل ایتالیا نوبت به اولا جان رسید تا او هم طعم بازی ملی زیر نظر فن خال را بچشد.
ناحیه دیگری که به شکل گسترده ای زیر نظر فن خال تغییر یافت، خط دفاعی بود. خطی که به گفته بسیاری از منتقدین بعد از یورو 2012 احتیاج به بیشترین تغییر داشت. در خطی که سیاست کلی بر این است که جوانان به تدریج اضافه شوند و بازیکنان مسن به تدریج خارج، یوریس متایسن همچنان انتخاب می شود. این بازیکن که در آستانه 85 مین بازی ملی خویش است، زیر نظر فن خال در تیم آلکمار کار کرده است و به عنوان یک بازیکن وفادار و در عین حال رهبر شناخته می شود. به نوعی او درک کویت خط دفاعی است. درک کویتی که علی رغم اینکه جایگاهش در ترکیب اصلی تثبیت شده نیست، توسط فن خال به عنوان کاپیتان دوم انتخاب شده است. زمان متایسن نیز به آرامی رو به اتمام است، برای دیدن نشانه هایش لازم نیست جای دوری رویم، سه تن از هم تیمی های فاینوردی او در تیم ملی حضور دارند که خطری برای جایگاه او محسوب می شوند: استفان دی فرای 21 ساله که کاپیتان فاینورد است و برای تجسم طرز بازی او می توانید یک تونی آدامز جوان را به خاطر بیاورید، برونو مارتینز ایندی که در بازی های ملی معدود خود دو گل زده تا به اینجای کار دارد و داریل یانمات که در دفاع راست به فعالیت می پردازد. علاوه بر بازیکنان فاینورد، مدافعین کناری آیاکس دالی بلیند و ریکاردو فن رین نیز در تیم ملی حضور دارند. وجه مشترک تمامی این مدافعین کناری، هجومی بودن در عین برطرف کردن نقص های دفاعی شان است.
کافی است یک قدم به عقب بردارید تا متوجه شوید این 5 بازیکن ذکر شده توسط فرانک دی بوئر و رونالد کومان در باشگاه هایشان هدایت می شوند، که روی هم 190 بازی ملی دارند و دو نمونه از بهترین نمونه های هنر دفاع کردن هستند. همچنین هر دو از شاگردان فن خال بوده اند. گل دقیقه پایانی مارکو وراتی نباید چیزی از نمایش خوب مارتینس ایندی و دی فرای در مرکز خط دفاعی کم کند. این دو به شرط سلامت، لایق شروع بازی بعدی مقابل استونی هستند.
در مجموع، ترکیب بازی با ایتالیا ترکیب فوق العاده جوانی بود، فن پرسی را کنار بگذارید و میانگین سن 21 سال خواهد بود و این تنها نوک کوه یخ استعدادهای هلندی است. حتی با در نظر گرفتن فن پرسی میانگین سن کمتر از 23 سال بود که جوان ترین ترکیب تیم ملی هلند در 99 سال گذشته بود. تنها 3 بازیکن بیشتر از 23 سال سن داشتند. کم تجربگی بازیکنان از بازی های ملی شان مشهود بود؛ فن پرسی 71 بازی ملی داشت و دیگر 10 بازیکن روی هم 42 بازی ملی! و همچنین دیگر خصوصیت تیم های فن خال که به وضوح در این بازی مشهود بود، توجه به لیگ داخلی است؛ 8 بازیکن از 11 بازیکن ابتدایی در ایردفیسی [لیگ هلند] مشغول به فعالیت هستند که با ترکیبی که در سالیان اخیر از تیم ملی هلند به خاطر داریم که پر از لژیونر بود تفاوت فاحشی دارد. این می تواند ابتدای یک روند باشد که بیشتر از آن خواهیم دید و شنید.
حقارت تابستان گذشته بسیار برای هلندی ها سنگین بوده است و زیر نظر فن خال، آن ها یک پیام و جهت مشخص دارند، تنها زمان مشخص خواهد کرد که این مربی خشک و جدی در پرورش نسل جدیدی از ستاره های هلند موفق خواهد بود یا خیر.
