طرفداری- ۹ جولای ۲۰۰۶ شبی که ایتالیا در المپیااشتادیون برلین با شکست فرانسه در ضربات پنالتی، پس از ۲۴ سال قهرمان جام جهانی فوتبال شد و در این شب، هواداران و اهالی فوتبال ایتالیا حداقل برای یک شب هم که شده، فاجعه کالچوپولی را فراموش کردند.
مارچلو لیپی با سابقه تیمی متشکل از ستارگان با تجربه و جوانان آینده دار سری آ را به آلمان برد. ایتالیا در گروه E مسابقات با تیم های جمهوری چک، ایالات متحده و غنا هم گروه بود. در بازی نخست آتزوری یک برد خوب کسب کرد و موفق شدند تا غنا را با نتیجه ۲-۰ شکست دهند. گل های ایتالیا را در این دیدار آندره آ پیرلو و وینچنزو یاکوئینتا به ثمر رساندند.
در دومین بازی، نتیجه چندان خوبی برای ایتالیا رقم نخورد. ایتالیا در این بازی به مصاف ایالات متحده آمریکا رفتند و ابتدا ایتالیا با گل آلبرتو جیلاردینو پیش افتاد اما دقایقی بعد کریستین زاکاردو به اشتباه دروازه خودی را باز کرد. تنها یک دقیقه بعد، دنیله ده روسی جوان در نبردی هوایی با آرنج به صورت برایان مک براید ضربه زد و علاوه بر اخراج بخش اعظمی از مسابقات را از دست داد. آمریکا نیز دو اخراجی داد اما ایتالیا از پس یانکی ها بر نیامد و با نتیجه ۱-۱ متوقف شد.
در آخرین بازی مرحله گروهی، ایتالیا و جمهوری چک در نبردی حساس برای صعود به مصاف هم رفتند که ایتالیا با دو گل مارکو ماتراتزی و پیپو اینزاگی یاران ندود را شکست داد و علاوه بر صدرنشینی موجبات حذف چک را فراهم کرد. اما مصدومیت شدید الساندرو نستا شیرینی صدرنشینی لاجوردی پوشان را تلخ کرد.
در مرحله یک هشتم نهایی، ایتالیا با تیم دوم گروه F یعنی استرالیا برخورد کرد. استرالیایی ها در طول جام شاید سرسخت ترین تیمی بودند که مقابل ایتالیا قرار گرفتند و حتی شانس خوبی برای صعود داشتند. بازی بدون گل دنبال می شد و در آستانه رفتن به وقت های اضافه بود که در دقیقه ۹۴ یک پنالتی برای ایتالیا به دست آمد و فرانچسکو توتی با گل کردن ضربه، ایتالیا را به یک چهارم نهایی جام برد.
اوکراین که سوئیس را در مرحله یک هشتم در ضربات پنالتی شکست داد، حریف شاگردان لیپی در مرحله یک هشتم نهایی شدند. بر خلاف انتظار، اوکراین نتوانست مشکل خاصی برای ایتالیا به وجود بیاورد و آتزوری با دو گل از لوکا تونی، آقای گل وقت اروپا و یک گل ازجانلوکا زامبروتا، اوکراینی ها را راهی خانه کرد.
دشوار ترین آزمون برای ایتالیا، بازی برابر میزبان؛ آلمان ها که به زحمت و در ضربات پنالتی موفق شدند تا از سد آرژانتین بگذرند باید در مرحله نیمه نهایی با ایتالیای سرسخت بازی می کردند. مانشافت امیدوار بود تا با حمایت هوادارانش با برد ایتالیا به فینال برلین راه یابد و جام را در خانه نگه دارد اما داستان طور دیگری رقم خورد. بازی در وقت قانونی با نتیجه بدون گل به پایان رسید اما تعویض های لیپی و تبدیل سیستم ایتالیا به ۴-۲-۴ ورق را برگرداند. در دقیقه ۱۱۹ هنگامی که یورگن کلینزمن آماده نوشتن اسامی بازیکنانش برای ضربات پنالتی بود، روی یک کرنر، توپ به پیرلو رسید و او با پاس دیدنی، گروسو را صاحب توپ کرد و پدیده ایتالیا در این مسابقات با ضربه ای دقیق دروازه ینس لمن را فروریخت.
آلمان که دیگر هیچ چیز برای از دست دادن نداشت سراپا حمله شد اما توپ گیری عالی کاناوارو ضد حمله ای عالی برای ایتالیا ترتیب داد. توتی توپ را از کاناوارو گرفت و به جیلاردینو پاس داد. جیلاردینو نیز با حرکتی خوب پاسی عالی به الکس دل پیرو داد و "پینتوریکیو" با فرستادن توپ به گوشه دروازه ضربه نهایی را به آلمان وارد و میلیون ها آلمانی را نا امید کرد.
ایتالیای شگفت انگیز به فینال رسید و برای بردن جام به رم تنها مانعی به نام فرانسه را پیش روی خود می دیدند. فینال برلین آغاز شد و ایتالیا برای اولین بار در جام از حریف عقب افتاد. در دقیقه ۷ زین الدین زیدان از روی نقطه پنالتی با ضربه ای چیپ دروازه جیجی بوفون را گشود. اما تنها ۱۲ دقیقه بعد مارکو ماتراتزی که به خوبی جای نستای مصدوم را در جام پر کرده بود، با ضربه سر دروازه فابین بارتز را باز کرد. در ادامه، بازی متعادل دنبال شد و بازی به وقت های اضافه رفت. در وقت های اضافه زیدان، رهبر خروس ها در طول جام بار دیگر در آستانه نجات تیمش بود اما ضربه سر عالی او با مهار استثنایی جانلوئیجی بوفون همراه شد تا آتزوری همچنان امیدش را حفظ کند.
یکی از عجیب ترین اتفاق های فینال جام های جهانی در طول تاریخ در وقت اضافه دوم این مسابقه رخ داد. هنگامی که بازی چند ثانیه متوقف شد، زین الدین زیدان در واکنش به توهین ماتراتزی با سر به سینه او ضربه زد. زیدان اخراج شد، جام را از دست داد و آخرین مسابقه دوران حرفه ای اش به تلخ ترین شکل ممکن پایان یافت. اخراج زیدان باعث تضعیف روحیه فرانسه شد و بازی با همان نتیجه به ضربات پنالتی رفت.
ویلتورد و پیرلو پنالتی نخست هر دو تیم را گل کردند. ماتراتزی دومین پنالتی را وارد دروازه کرد اما دیوید ترزگه که در فینال یورو ۲۰۰۰ گل طلایی را وارد دروازه ایتالیا کرد، این بار پنالتی خود را به تیر دروازه کوبید و همین پنالتی باعث شد تا کسی که روزی قهرمانی را از ایتالیا گرفته بود، آن ها را به یک قدمی قهرمانی برساند. ده روسی و آبیدال و دل پیرو و سانیول پنالتی های خود را گل کردند.
نوبت به پنالتی تعیین کننده فابیو گروسو رسید. او با آرامش خاص خود پشت توپ قرار گرفت و توپ را وارد دروازه کرد تا جادوی یک ماهه خود را تکمیل کند و ایتالیا را به چهارمین قهرمانی جام جهانی فوتبال برساند.
