مطلب ارسالی کاربران
به بهانه دلتنگی برای شماره 8 ابدی...
برای آنهایی که فوتبال برایشان به معنای زندگیست،
برای طرفداران چلسی که آفتاب در نگاهشان فقط در غرب لندن غروب میکند واژه ای به نام لمپارد چیزی فراتر از یک عشق یا اسطوره است.
از زمانی که بازی های کودکانه یمان را کنار گذاشتیم و میخواستیم زندگی را از دریچه ای دیگر بنگریم هنرنمایی پسر جوان انگلیسی چشمهایمان را به گیرنده های نه چندان پیشرفته آن زمان خیره کرد .
شماره ۸ چلسی ،پسری متین با چهره ای کاملا انگلیسی و ساق هایی هنرمندانه که دنیای فوتبال را تحت تاثیر قرار داد.
پسر چاقی که روزی همه ،چلسی را بخاطر خریدش سرزنش میکردند مرزها در هم نوردید ،قله ها را فتح کرد و تبدیل به اسطوره اول باشگاه شد .
چه کسی میتواند بگوید فرانک لمپارد بهترین هافبک بازیساز تاریخ نیست؟
از آمار حیرت انگیز پاس گلهایش هم بگذریم 216 گل برای یک هافبک بازیساز آماری بس اعجاب انگیز و غیر قابل تصور است.
فرانک لمپارد همه چیز بود.او تمام موئلفه های یک هافبک کامل و به تمام عیار را دارا بود.
وی نه تنها در بُعد فنی بلکه در بُعد اخلاقی هم شهره آفاق بود.
هوش بالا،قدرت رهبری و تعصبش وسط میدان چلسی را تا سالها بیمه کرده بود.
یادمان نمیرود فرانکی چند پیشنهاد وسوسه انگیز را برای ماندن و ادامه راهش در چلسی رد کرد تا قلب ما را بیش از پیش به تسخیر خودش درآورد.
اگر فرانک لمپارد سال ۲۰۱۲ جام قهرمانی اروپا را بالای سر نمیبرد همیشه خلایی کُشنده در زندگی ما طرفداران چلسی وجود میداشت.
اگر فرانکی به آرزوی دیرینه اش نمیرسید آسمان باید بیش از پیش،بیش از آن شب لعنتی مسکو میگریست.
دیدن شادی های فرانکی در آن شب کمی از بار غمهایی که این سالها با او فروخورده بودیم را فرو کاست.
اگر اعجاز مافوق تصور رونالدینیو در سالهای اوج و موفقیت فرانکی نبود "پادشاه فوتبال انگلستان" مرد اول فوتبال جهان میشد و این شاید تنها خلا بزرگ در ویترین افتخاراتش باشد حتی خلایی بزرگتر از عدم موفقیتش با تیم انگلیس.
این مسئله بیشتر از نیمه نهایی اروپایی کذایی سال ۲۰۰۹ عذابمان میدهد.
امروز اما هر چه به آب و آتش میزنیم نمیتوانیم لمپاردی داشته باشیم.وسط میدان چلسی از عدم انعطاف ،قدرت و تعصب رنج میبرد و الان آرزو میکنیم ای کاش هنوز هم لمپس در آنجا حضور میداشت حتی با آن تن خسته و فرسوده.
از وقتی فرانکی استمفورد بریج را ترک کرده تیم فاقد هویت شده است و این نکته بازگو کننده تاثیر پادشاه فوتبال انگلستان است.
براستی این لقب چقدر برازنده فرانکی است.
آری طلایه دار تیم ما رفته و قلب ما بدجور شکسته اما یادواره و خاطراتش هیچ وقت از ذهن طرفدارانی که به معنای واقعی کلمه، تعصب را معنا کرده اند زدوده نخواهد شد.
آری فرانک لمپارد همان چیزیست که ما را شیفته فوتبال کرد.
مگر میشود اشکهای غم و شادی ات را فراموش کنیم فرانکی؟
مگر میشود رنج طاقت فرسایت در آن شب کدر و نفرین شده مسکو از یادمان برود؟
نه فرانکی هر چه را که داریم تو برایمان معنا کرده ای...
براستی اگر روزی فرزندمان بپرسد :
پدر فوتبال یعنی چه؟ما بی درنگ پاسخ خواهیم داد،فرانک لمپارد.
