طرفداری- تیم ملی بوکس ایران با حضور در مسابقات قهرمانی آسیا و جهان در طول چند ماه اخیر با ناکامی بزرگی روبرو شده و همین موضوع باعث شده تا تیم ملی ایران از رسیدن به سهمیه المپیک در این دو رویداد مهم جا بماند. این روزها موج انتقادها از کادرفنی و مسئولان فدراسیون بالا گرفته است و برخی از کارشناسان و اعضا خانواده این رشته مدعی هستند که اعزام نشدن سه ملی پوش کشورمان به مسابقات لیگ حرفه‌ای جهان برای کسب سهمیه المپیک کوتاهی مسئولان فدراسیون است.
سجاد محرابی در گفت‌وگو با فارس، در پاسخ به این سوال که دلیل عدم اعزام شما به مسابقات لیگ حرفه‌ای ونزوئلا و کسب سهمیه المپیک، چه بود، گفت: "تا جایی که ما اطلاع داریم، گویا روادید اعزام به این رویداد از سوی سفارت‌ها برای ما صادر نشده است. بنده به هیچ عنوان مشکل خروج از کشور را ندارم و تنها مشکل اعزام نشدن ما به مسابقات، دعم صدور ویزا است. بنده از سوی فدراسیون جهانی برای حضور در این رقابت‌ها دعوت نامه داشتم."
وی در پاسخ به این سوال که آیا نمی‌توانستید یک ماه قبل برای دریافت روادید اقدام کنید، گفت: "ما ورزش کنیم یا دنبال کار دریافت روادید باشیم؟ بنده همیشه واقعیت‌ها را گفتم و به همین دلیل این انتقادها برایم دردسرساز شده است! حالا هم اگر حرفی بزنم، صدای ما به گوش کسی نمی‌رسد و هیچ اتفاقی نیز رخ نمی‌‌دهد و فقط رابطه ما با مسئولان شکراب می‌شود؛ پس بهتر است سکوت کنم!"
نماینده وزن 75 کیلوگرم تیم ملی بوکس در پاسخ به این سوال که چرا مدعی شده‌اید اگر دامپروری کنم شرایط زندگی‌ام بهتر می‌شود، گفت: "پدربزرگ، پدر و تمام اجداد ما دامپرور بوده و هستند. همه اقوام ما گله‌دارند و حالا می‌روم کنار آنها تا شاید از این راه به جایی برسم. 12 سال در تیم ملی در سطح حرفه‌ای ورزش کردم و حالا هیچ چیزی از خودم ندارم. در طول این سال‌ها اگر 10 راس گوسفند خریده بودم در حال حاضر آن 10 گوسفند به هزارتا تبدیل شده بود و من میلیاردر بودم نه یک آدمی که نه ماشین، نه خانه و نه پس‌انداز ندارد. حالا مانده‌ام اگر خدا عمری به ما بدهد و به دوران کهنسالی رسیدیم با کدام پس‌انداز باید خرج زندگی‌ام را بدهم. اینکه آیا مقصر وزارت ورزش، فدراسیون یا خودم است را نمی‌دانم!"
وی در پایان انتقادهای خود از شرایط مالی که دارد، گفت: "شما فوتبالیست‌ها را نگاه کنید برای یک فصل قراردادهای میلیاردی دریافت می‌کنند، اما امثال ما بوکسورها که با بدبختی در تیم ملی زندگی می‌کنیم قادر به پرداخت هزینه زندگی خانواده‌مان هم نیستیم. فقط در رینگ کتک می‌خوریم و هیچ پولی هم نداریم. فیش حقوقی یک رئیس بانک نشان می‌دهد او ماهی چندصد میلیون تومان درآمد، اما قهرمان این کشور پول برای امرار معاش ندارد و لنگ گذران زندگی است. واقعا این عدالت جای تاسف دارد."
